همزمان با فرا رسیدن ۲۵ فروردین روز ملی بزرگداشت شیخ فریدالدین عطار نیشابوری مقبره این عارف و شاعربلند آوازه ایران زمین گلباران شد.
به گزارش پایگاه خبری گلونی، آرامگاه این شاعر و عارف گرانقدر در مراسمی امروز با حضور جمعی از مدیران و مسئولان استان و مهمانانی از داخل و خارج کشور گلباران و شرکت‌کنندگان در این مراسم با اهداء شاخه‌های گل به مقبره عطار نیشابوری یاد این شاعر و حکیم فرزانه را گرامی داشتند.
این مراسم، پس از برگزاری مراسم همایش روز بزرگداشت عطار که در فرهنگ‌سرای سیمرغ این شهرستان برگزار شد، انجام و مقبره این عارف و شاعر نامی گلباران شد.
مردم و فرهنگ دوستان، مسئولان و هنرمندان در ادامه مراسم روز بزرگداشت عطار در باغ آرامگاه این عارف گرد هم آمده و مقبره او را گلباران کردند.
در این مراسم هم چنین حدود ۲۰۰ نفر از گردشگرانی که امروز برای اولین بار با قطار گردشگری تور مشاهیر از مشهد به نیشابور رفته بودند نیز حضور داشتند.
گفتنی است؛ مراسم روز ملی عطار بعد از ظهر امروز نیز با حضور مسئولان و هنرمندان و عطاردوستان در باغ آرامگاه عطار نیشابوری برگزار خواهد شد.
پایان پیام
عطار نیشابوری
فریدالدین ابوحامد محمد عطار نیشابوری مشهور به شیخ عطّار نیشابوری یکی از عارفان، صوفیان و شاعران ایرانی سترگ و بلندنام ادبیات فارسی در پایان سدهٔ ششم و آغاز سدهٔ هفتم است. او در سال ۵۴۰ هجری برابر با ۱۱۴۶ میلادی در نیشابور زاده شد و در ۶۱۸ هجری به هنگام حملهٔ مغول به قتل رسید.
کودکی عطار با طغیان غزها همراه شد؛ زمان فاجعهٔ غز، عطار ۶ یا ۷ سال بیشتر نداشت. این فاجعه چنان عظیم و موحش بود که نمی‌توانست در ذهن کودک خردسال تأثیر دردانگیز خود را نگذارد. سلطان به دست غزها اسیر شده بود و شهر در معرض خرابی و ویرانی قرار گرفته بود.
عطارِ خردسال شکنجه‌ها، تجاوزها، خرابی‌ها، مرگ و درد و وحشت را اطراف خود می‌دید؛ و همین عامل بعدها موجب مرگ‌اندیشی و درداندیشی بسیار در عطار شد. چند سال بعد، پس از فروکش فتنهٔ غز، عطار در مکتب مشغول آموختن شد. در ایام مکتب، حکایاتی از زندگی بزرگانی چون عباس طوسی، مظفر عبادی، رکن‌الدین اکاف و محمد بن یحیی، او را به خود جذب می‌کرد. این حکایات علاوه بر اینکه مشوق عطار در طریقت بودند بعدها در تذکرةالاولیا گرد آمدند
