به گزارش پایگاه خبری گلونی، تیم فوتبال پرسپولیس تهران موفق شد در فصل نقل‌و‌انتقالات دو بازیکن خرم‌آبادی یعنی وحید امیری و علیرضا بیرانوند فوتبالست‌های تیم ملی و باشگاه نفت تهران را به این منتقل کند.
این دو فوتبالیست خوش‌آتیه که جایگاه محکمی در تیم ملی هم کسب کرده‌اند و حتی پیراهن شماره ۱۰ تیم ملی که روزگارانی بر تن همایون بهزادی, حسن روشن, حمید علیدوستی و علی دایی بوده است حالا امیری خوش تکنیک آن را می‌پوشد، بمب‌های نقل‌و‌انتقالات بودند و پیش از بستن قرارداد با پرسپولیس حرف و حاشیه‌های فراوان گرد آنها می‌گشت. البته همیشه این حاشیه‌ها از روزنامه‌های ورزشی شروع می‌شود و به بقیه رسانه‌ها گسترش پیدا می‌کند. بازیکنان پولکی برچسبی است که به این بازیکن می‌زدند. دلیلشان هم مذاکره امیری و بیرانوند با مسئولان استقلال بود که از پایه بی‌اساس است. جالب اینجاست که دلالان فوتبالی خود شایعه را درست می‌کنند و بعد از مدتی خودشان هم باور می‌کنند. همین حاشیه‌ها به فضای مجازی و طرفداران این دو باشگاه هم کشیده شد و حالا گروهی سعی دارند از این دو بازیکن چهر‌ه‌ای پول‌پرست و حتی خائن! بسازند.
این حق هر فوتبالیستی است که برای آینده خود نقشه بشکد و هر تیمی که مطابق معیارهای پیشرفت اوست، انتخاب کند. در ضمن پول و تامین مالی یک واقعیت انکارناپذیر در این‌گونه انتخاب‌هاست. به گواه همبازیان سابق این دو فوتبالیست، هردو از طرفداران تیم پرسپولیس بوده‌اند و تیم رقیب هم همین‌مقدار به آنها پرداخت می‌کرده است. ولی اگر این‌طور هم نباشد چه اشکالی دارد برای پول بیشتر به پرسپولیس آمده باشند؟ کدام‌یک از ما قید پول بیشتر را می‌زنیم و آینده خود را فدا می‌کنیم؟
این حرف‌ها دیگر در دنیای حرفهای فوتبال جایی ندارد. تعصب به تیم و پیراهن را بازیکن فوتبال باید در زمین چمن نشان دهد نه اینستاگرام!
کسانی که به وحید امیری و بیرانوند برچسب می‌زنند باید گذشته این دو بازیکن را بشناسند بعد این حرفهای سخیف را به زبان بیاورند. این دو بازیکن هردو از سطوح پایین جمعیت از نظر اقتصادی بوده‌اند. علیرضا بیرانوند به گفته خودش تنها به تهران می‌آید و در بازار تهران باربری می‌کرده است. علیرضا در آغاز فوتبالش تا عصر این کار را در بازار انجام می‌داده و عصر سر تمرین فوتبال می‌رفته است. و با سعی و تلاش خودش و استعدادی که درنهادش بوده است به اینجا رسیده نه سفارشات مرسوم و پارتی‌بازی‌های متداول در ورزش ایران.
امیری هم یک بازیکن از روستاهای اطراف خرم‌آباد که از رده‌های پایین فوتبال در خرم‌آباد بازی کرده است و یکی‌یکی مراحل پیشرفت را با تلاش خود پیموده است و حالا امید کی‌روش در تیم ملی‌ست.
اگر کسی در این فوتبال باید به منفعت مالی برسد همین قشر بازیکنان هستند که روی پای خود ایستاده‌اند و نه بازیکنانی که به کمک امدادهای غیبی! در بهترین تیم‌های لیگ برتر توپ می‌زنند و مبالغ بیشتری از امیری و بیرانوند گرفته‌اند. همین تیم پرسپولیس سال گذشته هافبک نفوذی را به این تیم آورد که مبلغ ۹۰۰ میلیون تومان مبلغ قراردادش بود ولی دریغ از یک گل زده و یا یک پاس گل ناقابل. انتخاب‌های برانکو و کی‌روش و جدیتی که در به‌کارگیری امیری و بیرانوند در تیم‌های خود دارند، شاید معیار خوبی برای تفاوت سطح این دو فوتبالیست با دیگر بازیکنان باشد. این بازیکنان سرمایه‌های فوتبال ایران هستند که باید حفظ شوند نه اینکه به خاطر منافع گروهی و یا حسادت، با دست خود ریشه‌ی آنها را خشک کنیم.
پایان پیام
گزارش‌گر: محمد پورخداداد
