سربازخانه قلعه، شهردار ساکی و حمید ایزدپناه
به گزارش پایگاه خبری گلونی، خرم‌آباد شهر عجیبی است. البته قبلا این قدر عجیب نبود اما حالا شده است.
کافی است مثلا کسی بخواهد گلونی را زنده کند. هزار مدعی و منتقد برایش پیدا می‌شود.
البته مدعیان امروز، در آغاز راه به این حرکت می‌خندیدند اما بعد از دیدن ظرفیت‌های آن، همه یک پا ایده‌پرداز گلونی شدند.
در خرم‌آباد تا حمام گَپ خرابه است کسی با کسی کار ندارد اما تا یک نفر بخواهد آن را مرمت کند منتقدان وارد می‌شوند. به او کاسب می‌گویند.
انواع و اقسام تهمت‌ها و حرف‌ها را می‌زنند و طرف را پشیمان می‌کنند از کاری که برای شهرش کرده است. این روزها که بحث کاربری سربازخانه قلعه فلک‌الافلاک داغ است منتقدان قبل از وقوع حادثه دارند جلوی کار را می‌گیرند.
اصلا همان بهتر، بگذار سرمایه‌داران خرم‌آبادی در اراک و فرهنگیان خرم‌آبادی، کوهدشتی و لرستانی در تهران کار کنند. بگذارید سربازخانه تبدیل بشود به اداره کل میراث فرهنگی استان تا کارمندان راحت‌تر به امور شخصی‌شان برسند و در مرکز شهر تردد کنند.
اصلا بازسازی حمام گَپ هم اشتباه بود. این حمام از شانس بد کنار مسجد افتاده بود وگرنه مانند حمام والی سال‌ها قبل و شبانه خرابش می‌کردند و به جایش پاساژ می‌ساختند.
سربازخانه قلعه، شهردار ساکی و حمید ایزدپناه
در خرم آباد این روزها همه مجرمند. چه آنها که حرکت گلونی را ایجاد می‌کنند، چه آنها که حمام گَپ را تبدیل به یک مجموعه فرهنگی تاریخی می‌کنند و چه آنها که می‌خواهند سربازخانه تبدیل به یک مرکز هتل برای گردشگری بشود.
کسانی که با هتل شدن سربازخانه مخالفند اگر در دوران شهردار ساکی بودند حتما گردنش را به خاطر ساخت دریاچه کیو می‌زدند. هرچند آن موقع هم بودند که به شهردار فقید شهر ما کاسب می‌گفتند. کاش حمید ایزدپناه زنده بود تا از او می‌پرسیدیم. کاش دست‌کم نظر سیدفرید قاسمی، راوی تاریخ خرم‌آباد را درباره کاربری سربازخانه بدانیم.
البته اگر استاد ایزده‌پناه زنده بود و خلاف رای ایشان حرف می‌زند لابد او را به کهولت سن و از دست دادن مشاعر متهم می‌کردند همچنانکه که جرم سیدفرید قاسمی این است که سال‌ها در خرم‌آباد زندگی نمی‌کند و حق ندارد درباره شهر نظر بدهد. این روزها، روزهای آنانی است که امثال سیدفرید قاسمی را از خرم‌آباد فراری دادند. این روزها می‌گذرد اما حقیقت پنهان نخواهد ماند.
پایان پیام
گزارش‌گر: پاپی‌سلیمانی