مراسم تشییع پیکر جمشید ارجمند برگزار شد

صبح امروز یکشنبه ۲۷ تیرماه مراسم تشییع پیکر زنده‌یاد جمشید ارجمند با حضور اهالی سینما و منتقدان در محل ساختمان شماره ۲ خانه سینما برگزار شد.

به گزارش پایگاه خبری گلونی به نقل از مهر, در ابتدای این مراسم، جواد طوسی رییس انجمن منتقدان و نویسندگان سینمای ایران گفت: زند‌ه‌یاد جمشید ارجمند در عین ساحت چند وجهی خود، فردی متواضع و فروتن بود. فصل مشترک میان جمشید ارجمند و عزیز تازه از دست رفته زنده یاد عباس کیارستمی هویتمندی و اینجایی بودن آن‌ها بود. کیارستمی علی‌رغم اعتبار جهانی که داشت در هر مناسبتی اینجایی فکر می‌کرد. ارجمند نیز یکی از اولین افراد نسل جدی منتقد سینما در دهه ۴۰ بود. او علی رغم توانایی‌های علمی که داشت، می‌توانست از کشور خارج شود اما برخلاف هم نسلان خود در این سرزمین باقی ماند و در ایران زندگی کرد.

وی ادامه داد: آشنایی دیرهنگام من با او در این ۲۵ سال گذشته به من نشان داد که این هنرمند فردی بسیار فروتن بود. او در خانه کوچک خود در دارآباد زندگی می‌کرد و درب خانه او به روی همه باز بود. اما نکته سوال‌برانگیز که این روز‌ها وجود دارد این است که چرا ما نسبت به افرادی مانند کیارستمی و ارجمند خواسته یا ناخواسته جفا کردیم. در مورد زنده‌یاد جمشید ارجمند که این جفا به صنف من هم مربوط می‌شود. در واقع تنهایی دوران کهنسالی او می‌توانست رخ ندهد. آیا سیاستگذاران جامعه فرهنگی ما نمی‌توانستند به بهانه‌های مختلف جمشید ارجمند را در یک حوزه فرهنگی جذب کنند؟ به عنوان مثال بنیاد سینمایی فارابی که فصل نامه‌های مختلفی را منتشر می‌کند، می‌توانست برای بیرون آمدن از خلوت و تنهایی این منتقد، او را در یکی از این فصل نامه‌ها به همکاری بطلبد. شاید بخشی از انزوای ناخواسته جمشید ارجمند به کم‌کاری ما مربوط می‌شود.

در ادامه این مراسم، رضا میرکریمی مدیرعامل سینمای ایران گفت: طی دو هفته گذشته عزادار همکاران خود در حوزه سینما بودیم و از طرف ما این کمترین کاری است که برای آن‌ها چنین مراسم‌هایی را برگزار کنیم و از این طریق با آن‌ها وداع کنیم. البته جای بسیاری از دوستان مانند عباس کیارستمی هیچگاه پر نمی‌شود. در مورد جمشید ارجمند نیز باید بگویم که او یک ادیب واقعی بود. یعنی ویژگی‌ها و مهارت‌های فراوانی داشت که از آن جمله می‌توان به ترجمه، ویراستاری، نقد و شعر نویسی اشاره کرد. او فضل و هنر را با هم داشت و به درستی می‌توان از صفت ادیب برای او استفاده کرد. علاوه بر آن، ارجمند جلوه خوبی از ادب داشت و از فرزانگان با ادب کشور به شمار می‌رفت.

وی در بخش دیگری از صحبت‌های خود تصریح کرد: با ادب بودن در مدار اعتدال قدم‌زدن و با عقل و احترام نسبت به دیگران گفتگو کردن از اهمیت بسیاری برخوردار است. این روز‌ها ما به دنبال پرونده پزشکی عباس کیارستمی هستیم. به همه اهالی سینما می‌خواهم بگویم که موضع ما نسبت به این موضوع اورژانسی نیست و با تدبیر و درایت می‌تواند این پرونده پیگیری شود و نیازی به حاشیه سازی و ایجاد فضایی که در آنجامعه سینمایی و جامعه پزشکی مقابل هم قرار بگیرند، وجود ندارد. از همه سینماگران می‌خواهم که هر حرکت فردی و جمعی در این رابطه با خانه سینما چک شود تا ما از مسیر بزرگان سینما به بهانه نام آن‌ها خارج نشویم.

علی عباسی تهیه کننده سینما در ادامه این مراسم گفت: در دوران جوانی در سن ۱۷ سالگی تلاش داشتم اولین برنامه تلویزیونی درباره سینما را با نام «شما و سینما» اجرا کنم. به همین بهانه به جمشید ارجمند رجوع کردم تا او در این برنامه سنگین سینمایی که در سطح بین المللی بود، من را همراهی کند. هفته‌ای دو بار به منزل زنده یاد ارجمند در بالای خانقاه می‌رفتم و مطالب برنامه را می‌گرفتم و به تلویزیون می‌رفتم. نقش این دوست ۵۶ ساله من در زندگی‌ام بسیار بزرگ بود.

در ادامه جهانبخش نورایی نیز صحبت‌هایی درباره این نویسنده و منتقد بیان کرد.

کامران ملکی نیز توضیح داد: هر سال انجمن منتقدان و نویسندگان سینمای ایران یک مراسم برگزار می‌کند که در این مراسم سینماگران بسیاری حضور دارند. سال ۸۶ اولین جشن انجمن برگزار شد و اولین تقدیر و تجلیل انجمن از جمشید ارجمند بود. به خاطر دارم که لوح تقدیر او توسط رخشان بنی‌اعتماد و مسعود کیمیایی اهدا شد.

فریدون جیرانی کارگردان و منتقد سینمایی نیز در ادامه این مراسم با اشاره به اینکه برای صحبت از ارجمند باید از یک تاریخ صحبت کرد، توضیح داد: تاریخی که متاسفانه از کودتای ۲۸ مرداد آغاز می‌شود. نسلی که با آرزوی پیروزی نهضت زندگی می‌کردند و بعد از شکست آن، دور یک دکه روزنامه فروشی جمع شدند و به یک مجله سینمایی که بعد‌ها به ستاره سینما معروف شده بود، رفتند تا این شکست را فراموش کنند. بسیاری از این افراد در حال حاضر نیستند و جمشید ارجمند نیز از جمله این افراد است. هرچند این منتقد در حوزه سینما فعالیت می‌کرد، اما علاقه خود به سیاست را فراموش نکرد و یک فعال سیاسی بود که به زندان هم افتاد. در سال‌های ۴۰ و اوج نمایش فیلم‌های خارجی و راه افتادن نقد فیلم، نوشته‌های ارجمند بسیار متفاوت بود. او با نگاه اجتماعی به سینما، نقد می‌نوشت.

وی تاکید کرد: در دهه ۵۰ و با شروع نقدهای سیاسی، ارجمند را از روی نقدهای متفاوتش شناختیم. او منتقدی بود که یک دوره روی ما تاثیر گذاشت اما از سال ۵۷ به بعد خاطره‌ای از او ندارم مگر یک دوره داوری در سال ۸۰. آنچه خاطرات من را از این منتقد بزرگ می‌سازد، این است که او در دوره‌ای که نمی‌شد حرف اجتماعی و سیاسی زد، نقدهای اجتماعی و سیاسی می‌نوشت و چیزهای زیادی به نسل ما آموخت.

فرزاد رسول‌اف نیز در بخشی از این مراسم به فعالیت‌های علمی این منتقد بزرگ سینما از جمله فعالیت در حوزه اقتصاد کشاورزی در ایران و اولین سردبیری نشریات اقتصادی کشاورزی در کشور اشاره کرد.

فخری‌زاده از ناشران کشور نیز در بخشی از صحبت‌های خود بیان کرد: زنده یاد جمشید ارجمند تاثیر بزرگی در کار‌ها و کتاب‌های من داشته است و همیشه توصیه‌ها و راهنمایی‌های خوبی به من می‌کرد. ۳۰ سال از آشنایی من با این منتقد و نویسنده می‌گذرد و طی این سال‌ها متوجه شده‌ام که او از بسیاری از افراد جفا دید. خیلی‌ها باید این سال‌ها به ملاقات او می‌رفتند و کسانی نیز که باید الان اینجا باشند، نیستند. کسانی که جمشید ارجمند برای آن‌ها و به اسم آن‌ها کتاب نوشته بود. او یک دانشمند بود.

لیلی گلستانی نیز در ادامه این مراسم گفت: آشنایی من با زنده یاد ارجمند از سال‌های ۴۷ و ۴۸ و همکاری من در مجله تماشا آغاز می‌شود. برای گفتن از او باید از صفاتی چون مهربانی، شرافت، نجابت، ملایمت، با شعوری، هوش و بافرهنگی استفاده کرد. فکر نمی‌کنم هیچ کس بتواند جای جمشید ارجمند را در حوزه نقد بگیرد. چرا که او هنگام نوشتن نقد هیچ یک از مناسبات را لحاظ نمی‌کرد. وی بسیار درست و شریف بود و من یکی از بهترین دوستان زندگی خود را از دست دادم. به دلیل فوت جمشید ارجمند برای جامعه منتقدان که عادت دارند به دیگران فحش بدهند و فحش بنویسند، متاسفم.

سیروس علی‌نژاد در ادامه این مراسم گفت: جمشید ارجمند در زمینه‌های مختلف مانند طنز و مقاله نویسی، ترجمه و شعر، آدم توانایی بود و هر وقت می‌خواستیم مجله‌ای را شروع کنیم قبل از هر چیز با او صحبت می‌کردیم. شاید اگر یک صنف یا سندیکای مطبوعاتی داشتیم چنین مجلسی باید در آن صنف برگزار می‌شد. شاید اگر انجمن دبیران و سردبیران وجود داشت باید چنین مراسمی را توسط آن انجمن برگزار می‌کردیم.

طهماسب صلح‌جو نیز از جمله منتقدان سینما گفت: زنده یاد جمشید ارجمند آنقدر جایگاه قدیمی و ارزشمندی در عرصه فرهنگ دارد که نمی‌توان حرفی که در خور او باشد، بیان کرد. این یک فاجعه فرهنگی است وقتی زیر تابوت یک عزیز فرهنگ‌ساز را می‌گیریم، می‌فهمیم که تازه چه کسی را از دست داده‌ایم. امیدوارم این مسئله هر چه سریع‌تر برطرف شود. افرادی مانند ارجمند کسانی بودند که برای ما خاطره ساختند و عشق به سینما را برای ما جدی‌تر کردند.

در پایان این مراسم شاهرخ دولکو داماد زنده‌یاد جمشید ارجمند از حضور هنرمندان در این مراسم تشکر کرد.

پایان پیام