به گزارش پایگاه خبری گلونی، مسعود بُربُر خبرنگار و فعال محیط‌زیست در نشست تغییر اقلیم گفت: پارسال یا همین موقع‌ها بود که یک اتفاق بسیار تلخ در یکی از شهرها افتاد. سگ‌ها را به طرز بسیار فجیعی کشتند و هنرمندان ما واکنش نشان دادند و این واکنش اثر بسیار جدی‌ای گذاشت روی مردم ما.
اتفاق تلخی بود، اما ما الان ما سه، چهار تا بحران داریم که با آن‌ها دست و پنجه نرم می‌کنیم که متاسفانه چون ناملموس و نامحسوس هستند، هنوز هنرمندان را تا جایی که من دنبال کردم، واکنشی به آن‌ها نشان ندادند متاسفانه. اسم‌ها برایتان آشناست، ولی این‌جا هم از تغییر اقلیم و این‌ها عدد و رقم گفته شد، ملموس نشد. من اجازه می‌خواهم خیلی کوتاه سه، چهار تا بحران را نام ببرد و برای هر کدام یک مثال ملموس برایتان می‌زنم.
وقتی می‌گوییم بحران آب، وقتی می‌گوییم ۹۰ برابر حد بحرانی در تهران ما فرونشست آب‌های زیرزمینی را داریم و خیلی عدد وحشتناکی است، یک معنی‌اش هم این است که در خیلی از شهرهای ما وقتی سدی ساخته می‌شود و آن سد آبگیری می‌شود، روستاییان خانه‌هایشان قرار است برود زیر آب، پول این روستاییان را نمی‌دهند که جای دیگری خانه بگیرند و برای این‌که این روستاییان خانه‌هایشان را ترک کنند، آب و برقشان را قطع می‌کنند و توجه کنید که در جایی مثل خوزستان وقتی آب قطع می‌شود، چه اتفاقی می‌افتد. ما هیچ توجهی به مدیریت منابع آب در اعتراض به انتقال آب و… نداریم. چه فاجعه‌ای از این بزرگ‌تر که همین هفته گذشته بر سر انتقال آب در یک استان کشته دادیم. خب این فاجعه بود.
به نظر من مظلومترین بحران کشور، خاک است. ما سالانه داریم دو میلیارد تن خاک از دست می‌دهیم، یعنی به اندازه تمام آن جزایر تنب کوچک و بزرگ و ابوموسی داریم خاک از دست می‌دهیم. هر سال دو میلیمتر سرزمین ما دارد فرو می‌رود. پیش‌‌بینی شده که ۸۰ درصد جمعیت جهان تا سال ۲۰۵۰ به دلیل بحران فرسایش خاک از گرسنگی می‌گیرند.
سال ۲۰۵۰ را همه ما خواهیم دادیم و امیدوارم عمر ما قد بدهد. در ۴۰ سال اخیر ما ۹۶ درصد حیات‌وحش‌مان را از دست دادیم. یعنی چه؟ الان آقای دکتر ناصری و همکارانشان گفتند تغییر اقلیم یعنی افزایش دما. بعد ما می‌گوییم اگر تا ۱۰۰ سال دیگر قرار است دما برود بالا، یک درجه اگر دما برود بالا که در همین سال گذشته یک درجه دما رفت بالا، خیلی از خزندگان مثل لاکپشتها، تخم‌هایی که گذاشتند، همه نر می‌شود.
از ۳۱ درجه به پایین همه ماده می‌شود و ۳۱ تا ۳۲ نر و ماده می‌شود. حالا شما یک محل لانه‌گذاری دارید که در آن ۱۰۰ تا لانه دارید با ۱۰۰ تا تخم لاک‌پشت فرض کنید، یعنی ۱۰ هزار تا تخم. یک درجه افزایش پیدا کند که در کشور ما افزایش پیدا کرده، شما هزار تا ۱۰ هزار تا تخم داشته باشی، دو تا سه تایش نر می‌شود، مابقی‌اش می‌شود ماده. هر چقدر آن نرها زرنگ و توانمند باشند، سال دیگر شما دو تا سه تا داری. اگر این اتفاق چند سال پیاپی تکرار شود، قطعا باید با لاک‌پشت خداحافظی کنیم.
لاک‌پشت، ماهی قزل‌آلا و خیلی از گونه‌های دیگر نسبت به همین یک درجه حساس هستند. ما ۳۵ درصد پرندگان، ۵۱ درصد دوزیستان و ۷۰ درصد مرجان‌هایمان را بر اثر همین تغییر کوچک دمای هوا از دست خواهیم داد. این موضوعی است که به نظر من جای واکنش هنرمندان نسبت به آن خالی است و قطعا هر کدام را که بخواهند، ما می‌توانیم اطلاعات و آمار و روایت ملموس بهتری را در اختیارشان قرار دهیم.
این نشست با همکاری پایگاه خبری گلونی و دفتر طرح ملی تغییر آب‌وهوا برگزار شد. مهمانان این نشست عبارت بودند از:
میترا حجار، نفیسه روشن، شبنم فرشادجو، بهاران بنی‌احمدی، رضا مقدم، بهنام ضرغام، محمدحسین بازگیر، دکتر ناصری، دکتر مساح، خانم صادقی، خانم مقصودی، نگار فیض‌آبادی، مسعود بُربُر، فریبرز گبلن، محمدحسین نظری، لیلا فولادوند، انوشه میرمجلسی، احمد بحری، فرخنده فرمانی‌زاده، مهتاب جودکی، دکتر بنفشه زهرایی و مسعود امیرزاده
پایان پیام
