یک استثنا درباره لرها

به گزارش پایگاه خبری گلونی، اجرای برنامه خندوانه با حضور خانم شهره لرستانی و پرداختن این بازیگر فرهیخته به فرهنگ و منش لرها، بازتاب گسترده‌ای میان مردم و همچنین در فضای مجازی داشت.

بعد از اطلاع‌رسانی گلونی (گلونی نقش مستقیم در اجرای هرچه بهتر قسمت‌های مربوط به لرستان و خرم‌آباد داشت)، دیگر سایت‌ها و گروه‌های مجازی به این برنامه پرداختند و همه منتظر پخش این برنامه بودند. کار به جایی رسید که در هنگام پخش این برنامه و در حین اجرای سیت‌بیارم به‌وسیله جناب‌خان خیلی‌ها اشک ریختند!

بعد از گذشت یک‌روز از این برنامه هنوز تب آن فروکش نکرده است و همچنان فضای مجازی تحت تاثیر این قسمت از برنامه خندوانه است.

در نگاه اول این اتفاقات و این شور و هیجان عادی به نظر می‌رسد ولی واقعیت این است که همواره افراد از واقیعت تازه و نادیده شگفت‌زده می‌شوند. این توجه فراوان به خندوانه هم از اینجا می‌آید که در صداوسیما فرهنگ بومی و محلی اقوام ایرانی چایگاهی ندارد و بینندگان این رسانه سراسری با مسائل دیگر اقوام و نژادهای کشور حداقل از لحاظ دیداری ناآشنا هستند.

ایران را اقوام و نژادهای فراوانی تشکیل داده‌اند و این اقوام هرکدام دنیایی از فرهنگ و آیین‌های ویژه خود را دارند که پرداختن به این مسائل باعث همبستگی و نزدیکی بیشتر مردم در سراسر کشور خواهد شد.

ولی صداوسیما مانند دیگر نواقص عمده خود، از این امکان مناسب استفاده نمی‌کند. اگر هم برنامه‌هایی در این رابطه‌ ساخته می‌شود بیشتر به اقوام شمال و شمال‌غربی کشور می‌پردازند.

چرا تنها اثر لرها در تلویزیون محدود به کارگر کنار خیابان است؟

همان‌طور که گفته شد همه اقوام کشور در تلویزیون از نظرها پنهان شده‌اند ولی لرها این‌طور که به نظر می‌آید در صداوسیما در حال حذف کامل هستند. لرها اگر از لحاظ جمعیت و همچنین غنای فرهنگی از دیگر اقوام بالاتر نباشد دست کمی از آنها ندارد. باید از مدیران این رسانه پرسید که چرا تنها اثر لرها در تلویزیون محدود به نقش‌های ساده (بهتر است بگوییم خنگ و دست‌وپاچلفتی با لهجه‌ای من‌درآوردی) یا کارگر کنار خیابان است؟

ناگفته نماند یک سریال درجه الف هم که توسط کمال تبریزی ساخته شد و شخصیت اول آن، یک بختیاری آگاه و مبارز بود را  خودمان با هیجان‌های کاذب و هدایت‌های افرادی که به دنبال مقاصد نامشخص بودند، به باد فنا دادیم.

برنامه‌سازی در سیمای افلاک نیز که ویژه لرستان است، به‌قدری ضعیف و ابتدایی است که در واقع قابل نقد و بررسی نیست. این شبکه همه برنامه‌سازی و ساخت شوهای شبانه را در لودگی چند شخصیت تاره‌واردِ نچسب می‌داند که لهجه‌ی مردمان لر را به تمسخر گرفته‌اند.

تلخ‌تر از همه آنجاست که حتی در فیلم‌ها و سریال‌های مربوط به جنگ ۸ساله هم خبری از لرها نیست. در صورتی که در دوران جنگ، لرها نقش خط مقدم کشور را در دفاع از خاک میهن دارا بودند و تعداد شهدا و مجروحان جنگی خود نشان‌دهنده این ادعاست. متاسفانه شخصیت‌های فیلم‌های ژانر دفاع مقدس هم ویژه یک یا دو نژاد و دو یا سه استان مرکزی ایران شده است.

در اینچنین فضایی است که اگر برنامه‌ای مانند خندوانه که در برنامه‌سازی صداوسیما یک استثنا به‌حساب می‌آید، برنامه‌ای یک‌ساعته درمورد لرها بسازد و به این قوم بزرگ بپردازد این‌چنین مورد توجه قرار می‌گیرد و نظرها را به خود جلب می‌کند.

 پایان پیام

گزارش‌گر: محمد پورخداداد