دکتر یوسف حجت مشاور عالی ریاست سازمان محیط زیست در مصاحبه با پایگاه خبری گلونی درباره تاثیر طرحهای انتقال آب و سدسازیهای زیاد بر تغییر اقلیم گفت: آبی که مصرف میکنیم متعلق به طبیعت است. برای اینکه طبیعت کشوری زنده بماند، نباید بیش از ۲۵ درصد منابع آب را به فعالیت انسانی اختصاص دهد. دربدترین شرایط برداشت آب نباید بیش از ۴۰ درصد منابع شود. اما متاسفانه در کشور ما ۸۵ درصد منابع آب توسط سدها و سایر سازههای آبی مورد استفاده اقتصادی قرار میگیرد. این موضوع طبیعت را از بین برده و کشور را به بیابانی خشک تبدیل میکند که با وزش باد و انتشار ریزگردها شرایط برای ادامه زندگی طبیعی و درخور مردم از بین خواهد رفت. نمونه این شرایط در غرب و جنوب غرب کشور به وفور دیده میشود.
وی افزود: البته مقصر فقط سازندگان سدها نیستند. هر کس طالب آب ارزان و فراوان است، در این مشکل سهیم است. وقتی آب را به راحتی هدر میدهیم و محصولات کشاورزی زیادی را که در فرآیند تولید آنها آب فراوانی مصرف شده به صورت غذای باقیمانده، میوه و سبزیجات پلاسیده و گندیده دور میریزیم و در صورت کمبود و گران شدن هر محصولی معترض میشویم، مسئولین ناچار میشوند که با ساختن سد و استفاده نامعقول از آبهای زیرزمینی و کشاورزی ناپایدار صدمات جبرانناپذیری به کشور وارد کنند تا نیازهای من و شما با قیمت ارزان به دستمان برسد. غافل از اینکه بهای گزافی برای آن خواهیم داد.
حجت افزود: حدود ۳۰ درصد محصولات کشاورزی کشور از مزرعه تا محل مصرف نهایی (منزل، رستوران و …) از بین میرود. این یعنی حدود ۲۵ میلیارد متر مکعب در سال آب مجازی که بیش از یک چهارم آب قابل استحصال سالانه کشور است. لذا اگر سطحی نگاه کنیم سد و سد ساز را میبینیم و اگر کمی عمیقتر نگاه کنیم به یاد شعر معروف ناصر خسرو میافتیم: گفتا ز که نالیم که از ماست که بر ماست.
دکتر حجت در پایان با تاکید بر نقش مردم و طرفداران محیط زیست عنوان کرد: متاسفانه بسیاری از طرفداران محیط زیست فقط به انتقاد از مسئولین میپردازند که البته در جای خود درست است، اما نقش پررنگ مردم در صدمات وارده یا حفظ محیط زیست را نادیده میگیرند. اگر همه مردم و مسئولین با هم اقدام نکنند، نتیجهای حاصل نخواهد شد. حفظ محیط زیست نیاز به از خود گذشتگی و سختی کشیدن دارد. نمیتوانیم بیرویه مصرف کنیم، منابع ارزشمند را دور بریزیم و زباله خود را در هر نقطه طبیعت رها کنیم و انتظار محیط زیستی سالم داشته باشیم.ژ
پایان پیام
گفتوگو: امیررضا محمدی