گزارش تصویری از زباله‌های گَهر
به گزارش پایگاه خبری گلونی باور کردنش قبلا سخت بود اما حالا سخت نیست. اوضاع نگین زاگرس، دریاچه زیبای گهر در ارتفاع ۲۳۵۰ از سطح دریا اصلا خوب نیست.
هجوم بیش از حد تصور گردشگر به این دریاچه وضعیت گهر را وخیم کرده است. به‌دلیل مسافت زیاد این دریاچه تا جاده آسفالته، بازدیدکنندگان حداقل از دو تا چند روز را در این منطقه سپری می‌کنند. این گردشگران همگی زباله تولید می‌کنند اما تعداد انکی از آنها زباله خود درا به بیرون از منطقه منتقل می‌کنند. هر کدام از این گردشگران در مدت اقامت خود، چند نوبت لباس و ظروف خود را با شویند‌ه‌های شیمیایی می‌شویند که فاضلاب آن مستقیم به دریاچه وارد می‌‌شود و باعث آلودگی شیمیایی آن شده است.
بریدن شاخه‌ها و گاهی تنه درختان به‌ویژه درختان جنگل میان دریاچه اصلی و دریاچه بالادست، معضل دیگری است که گریبان گهر را فشرده است و پوشش گیاهی آن را در وضعیت خطرناکی قرار داده است.
گزارش تصویری از زباله‌های گَهر
احد رستگارفرد تعدادی عکس از زباله‌های موجود در حاشیه دریاچه، مسیر و چشمه‌ها برای ما فرستاده است که از کفش، تا چراغ خطر موتور، قوطی تن‌ماهی، بطری آب، پوست پفک، ته‌سیگار و… در آن هست. اشترانکوه یک منطقه حفاظت شده و یکی از غنی‌ترین مناطق از نظر حیات‌جانوری است و این زباله‌ها هم برای منطقه و هم برای حیوانات بسیار خطرناک هستند.
دسترسی به گهر ساده نیست چون در ارتفاعات قرار دارد، پس تمیزکردن آن و انتقال زباله هم آسان نیست.
دریاچه گَهَر یک دریاچه کوهستانی در ایران است.این دریاچه در جنوب شرقی دورود و در منطقه حفاظت شده اشترانکوه در استان لرستان با ارتفاع ۲۳۵۰ متر از سطح دریا قرار گرفته‌است.
این دریاچه که به «نگین اشترانکوه» معروف است به سبب نداشتن راه ماشین رو تا حد زیادی از خرابی و آلودگی به دست انسان به دور مانده‌است. سالانه در حدود ۷۰٬۰۰۰ گردشگر اقدام به بازدید از این منطقه می‌نمایند.
پایان پیام
