موانع ایجاد صنعت سینما در لرستان

موانع ایجاد صنعت سینما در لرستان

برای پیشرفت صنعت سینما، لرستان را دوباره معرفی کنیم

جلیل اکبری کارشناس سینما در گفت‌وگو با پایگاه خبری گلونی وضعیت سینمای کشور را به سه دوره تقسیم کرد و گفت: اگر وضعیت جغرافیایی ساخت فیلم‌ها در کشور را در نظر بگیریم می‌توان گفت، سینما در ایران تا کنون سه دوره را پشت سر گذاشته است. این دوره شامل سینمای ایران تا قبل از دوره ریاست جمهوری احمدی‌نژاد، دوره ریاست جمهوری احمدی‌نژاد و دوره جدید می‌شود. سینما تا قبل از تصادمش به دوره نخست ریاست جمهوری احمدی‌نژاد نیز به چند دوره تقسیم می‌شود. در دهه شصت، در حدود ۶۰ درصد از فیلم‌های ساخته شده در کشور در شهرهای مختلف فیلم برداری می‌شدند. این نسبت در دهه ۷۰ به نفع تهران تغییر می‌کند و تنها ۴۰ درصد از فیلم‌ها در خارج از تهران ساخته می‌شوند.

اکبری با اشاره به  اواخر دهه ۷۰ شمسی و تغییر در لوکیشن در فیلم‌ها ادامه داد: با توجه به وضعیت اقتصادی در اواخر دهه۷۰ سینما برای بسیاری از اقشار جامعه گران و دست‌نیافتنی بود. عمده فیلم‌های ساخته شده در این دوره، فیلم‌های کوچک با مخاطبان محدود بودند. در این زمان بود که شمال ایران با داشتن لوکشن‌های شیک و مقصدی برای خروج از حال و هوای شهری مطرح می‌شود. سینما روایتگر بخش‌های مختلف جامعه است و این یکی از کارکردهای سینما که دولت‌ها و حاکمیت‌ها به آن اهمیت می‌دهند. از منظر جامعه‌شناسی سینما، این دوره از سینمای کشور نمی‌تواند معرف جامعه آن دوران باشد. این نکته در خصوص برنامه‌های تلویزیونی نیز صادق است. در یک مثال فرضی تصور کنید همه دنیا توسط فضایی‌ها از بین برود و تنها شبکه سه باقی بماند. در این صورت فضایی‌ها تصور خواهند کرد که تمام دنیا همیشه در حال فوتبال دیدن هستند. بدین معنا که شبکه سوم تنها آینه از زندگی بشری خواهد بود. این همان کارکرد سینما در طول تاریخ است و به همین دلیل است که معتقدم سینمای ایران در میان سال های ۱۳۷۵ تا ۱۳۷۹ کمی گم شد.

در نهایت با ثبات اقتصادی به وجود آمده در دوره دوم ریاست جمهوری خاتمی، ساخت فیلم‌های فاخر به سینمای ایران بازگشت. همزمان خروج لوکشن‌های فیلم ها از تهران، دوباره میل جمعی برای داشتن استودیوهای بزرگ را شدت بخشید. در این میان، ساخت یک شهرک سینمایی بزرگ و بین‌المللی در هشتگرد در دستور کار قرار گرفت. در دوره دوم و از سال ۱۳۸۸ تا ۱۳۹۲، جواد شمقدری سکان معاونت امور سینمایی را در وزارت فرهنگ ارشاد اسلامی در دست می‌گیرد.

در چهار سال نخست، سیاست‌های گذشته را ادامه پیدا می‌کنند اما در چهار سال دوم، سینمای ایران دوباره به سینمای آپارتمانی گرایش پیدا می‌کند. این گرایش همچنان ادامه دارد و سینما نتوانسته از آن خارج شود. در این دوره تا ۸۰ درصد از لوکیشن‌های فیلم‌ها در تهران فیلم‌برداری می‌شوند.

موانع ایجاد صنعت سینما در لرستان

این کارشناس رسانه درباره سینمای لرستان گفت: لرستان سینماگران خوبی دارد. می‌توانم به سینماگرانی چون موساییان و غلامرضایی اشاره کنم. اما ساخت فیلم در لرستان با دو مشکل روبروست. سینمای لرستان با دختر لَر در ایران معرفی می‌شود. دختر لَر لرستان را بکر معرفی می‌‌کند. این استان زیر ساخت‌های مناسب  در حوزه حمل‌و‌نقل و گردشگری ندارد و مسئولانش برای معرفی این استان به عنوان یک لوکیشن سینمایی و در نتیجه جذب گروه‌های سینمایی رغبتی نشان نمی‌دهند. از سوی دیگر، اگر بنا باشد گروهی در لرستان فیلم بسازند آنها حتما باید لر باشند و یا با یک عشیره نسبت داشته باشند این مسئله مانع ایجاد صنعت سینما در لرستان است.

این نکته نیز مطرح است لرستان به داشتن فرهنگ سنتی و قدیمی مشهور است. این در حالی است که لرستان مدرنی هم وجود دارد. این استان با تاریخ چند هزار ساله خود، به دلیل قرار گرفتن در زاگرس مرکزی، منزگاه اقوام مختلف با تنوع فرهنگی و قومی است و یکی از غنی‌ترین گونه‌های گیاهی و جانوری کشور را در خود جای داده است. از رو این سرزمین نه تنها مکانی ایده‌آل برای مستندسازی است که، می‌توان با زمینه‌سازی مناسب سینمای داستانی را نیز در آن روایت کرد.

در حال حاضر مسئولین لرستانی برای تبلیغ و جذب سرمایه‌گذاران به استان به تکاپو افتاده‌اند. نکته مهم آن است که مسئولین می بایست فرهنگ این خطه را تبلیغ کنند اگر بتوانند به خوبی از عهده این کار برآیند می توانند سرمایه‌گذاران را به لرستان جذب کنند. مردمان این سرزمین کهن با مدنیت قوی گرد هم آمده و ادامه حیات داده‌اند. وقت آن رسیده است که برند لرستان تنها با تفنگ، کوه و خون‌بس معرفی نشود.

برای خواندن مطالب دیگر می‌توانید به سایت گلونی مراجعه کنید.

ویدیوهایی درباره این موضوع در آپارات گلونی ببینید.

پایان پیام