میوه جنگلی نخورید
پایگاه خبری گلونی، احد رستگارفرد: از اواسط تابستان تا آخر مهرماه موسم رسیدن انواع میوه‌های درختان وحشی و جنگلی است.
وقتی که به دامن طبیعت می‌روی از بلوط گرفته تا گیرچ (زالزالک وحشی) و مرو (گلابی وحشی) و انگور و تمشک و… را می‌بینی که بر روی شاخه‌ها و حتی بر روی زمین افتاده و دلبرانه وسوسه‌ات می‌کنند، که بیا مفتی منو بچین و بخور.
حتی اگر اهل طبیعت‌گردی هم نباشی، خیلی وقت‌ها افرادی را می‌بینی که کنار جاده بساط کرده‌اند و این دلبران لذیذ را خیلی قشنگ و بزک کرده توی طبق کنار هم چیده‌اند.
میوه جنگلی نخورید
این افراد خوش اخلاق میوه‌های بدون هورمون و طبیعی جنگلی را که اتفاقا درمان هزار درد و مرض لاعلاج هم هستند، تا دم پنجره ماشین شما می‌آورند مبادا شما اذیت بشوید. آن وقت است که باز این بناتکان نبات عشوه‌گری می‌کنند و دلبرانه وسوسه‌ات می‌کنند که بیا من و بخر و بخور.
اما آدم با اراده می‌خواهد که به این همه وسوسه نه بگوید. بله درست خواندید؛ باید به این وسوسه نه گفت. چرا؟
چرایش را از من نپرسید. از درختان پیر رو به زوال و بی‌فرزند بپرسید.
که ریشه‌هایشان نومیدانه در دل خاکی که هر سال فقیر‌تر می‌شود، مواد مغذی را می‌جویند.
از سنجاب‌های گرسنه و نحیف بپرسید.
از همه حیوانات گیاه‌خوار و میوه‌خوار وحشی و جنگلی بپرسید که باید در این موقع از سال برای زمستان سخت چربی ذخیره کنند و آذوقه‌ای فراهم آورند.
فکر می‌کنم حالا متوجه منظورم شدید.
بله، دانه‌های آن میوه‌های وحشی که ما به رایگان و یا به ثمن‌البخس به چنگ می‌آوریم، بذری برای تولید مثل درختان جنگلی و گوشت آبدار و لذیذشان، خوراک حیواناتی نظیر سنجاب‌ها و خارپشت‌ها و حتی پرندگان میوه‌خوار است.
داستان به همین جا ختم نمی‌شود.
مازاد این میوه‌ها که در کنار درختان مثمر بر زمین می‌افتد، خوراک بسیاری از حشراتی می‌شود که کارشان تجزیه مواد مغذی ارگانیسم‌های مرده و کمک به بازگشت این مواد به خاک است.
از این‌ها گذشته آناتومی بدن و حرص ذاتی ما انسان‌ها طوری است که در هنگام چیدن این میوه‌ها شاخ و برگ‌های بسیاری را می‌شکنیم و لطمات سخت و خسارات بعضا جبران‌ناپذیری را به درخت بیچاره وارد می‌کنیم.
یادمان باشد این روز‌ها، حال طبیعت، به‌ویژه در قسمت زاگرس میانی و جنوبی اصلا خوب نیست.
خشکسالی؛ خشک‌شدن رودهای این منطقه بر اثر پروژه‌های انتقال آب از سرشاخه‌های این رود‌ها به حوزه‌های کویر مرکزی برای صنایع و کشاورزی‌های صنعتی، ریزگرد‌ها، ضعیف‌شدن درختان دربرابر آفات، آتش‌سوزی‌ها و… هر کدام به تنهایی بلایی است که می‌تواند در مدت کوتاهی ریشه هر طبیعت جنگلی را بخشکاند.
همت کنیم و نگذاریم این طبیعت بدحال و ناتوان شده، دچار بلای میوه دزدی بشود.
هر وقت هوس خوردن حتی یک عدد میوه جنگلی به سرمان زد به یاد سنجاب‌ها و خارپشت‌ها و…. گرسنه باشیم که میوه غذای اصلیشان است و طبیعتی که دکان میوه‌فروشی ندارد که هر وقت سال بشود از آن میوه خرید.
به یاد درختانی باشیم که میوه‌ها برایشان هم فرزند و داروی تقویتی برای بقا هستند.
شاید میوه برای ما یک تنقل باشد اما برای جنگل‌ها یه نیاز حیاتی است.
با خوردن میوه‌های جنگلی زندگی جنگل‌ها را به مخاطره نیدازیم.
پایان پیام
