طنز/شاهزاده و آمپیلی

طنز/شاهزاده و آمپیلی

پایگاه خبری گلونی محسن فراهانی: آورده‌اند در روزگاران قدیم که موسیقی در بین مردم جایگاه ویژه‌ای داشت و هنر نزد ایرانیان بود و بس، پادشاهی زندگی می‌کرد که از دار دنیا یک پسر خل‌وچل بیشتر نداشت. پسرِ پادشاه مایه‌ی آبروریزی شاه بود و از هیچ زمانی برای ضایع‌بازی و آبروریزی به سادگی نمی‌گذشت.

پسر پادشاه در جلف‌بازی شهره‌ی عام و خاص بود. پیاز را با پوست می‌خورد، شلوارش را برعکس می‌پوشید، از پنجره‌ی کاخ بر روی سر عابران تُف می‌انداخت و با آن‌که شواهد نشان می‌داد او پسر است، اما گاهی اوقات ماتیک می‌زد.

روزی پسر پادشاه از دوردور با ماشین به خانه آمد و وسط کاخ بی‌هوش افتاد. شاه نگران شد و دوستان پسرش را فراخواند و علت را جویا شد. دوستان، متفق‌القول گفتند: یکی از بچه‌ها که رو ماشینش یه سیستم شاخ بسته بود، یه آهنگ پِلِی کرد که ساب و آمپیلی داشت می‌ترکید. پسر شما هم عاشق صدای اون خواننده شد و الآن هم به خاطر اون خواننده غش کرده.
شاه که آینده‌ی سلطنت را در خطر می‌دید، دستور داد حاذق‌ترین طبیب کشور را بر بالین پسرش آوردند. طبیب به پادشاه گفت: الاحضرتا! من چندین آهنگ فاخر در موبایلم دارم. آن‌ها را یکی‌یکی پخش می‌کنم و شاهزاده قطعاً با شنیدن آن آهنگِ دلخواه‎شان واکنش نشان می‌دهند و حال‌شان خوب می‌شود.

طنز/شاهزاده و آمپیلی

طبیب با موبایلش یک آواز بیات ترک زیبا را پخش کرد ولی پسر پادشاه هیچ عکس‌العملی نشان نداد. طبیب یک آواز دشتی اصیل ایرانی را پخش کرد ولی پسر پادشاه هیچ تغییری نکرد. طبیب یک قطعه از بتهوون گذاشت، حال شاهزاده فرقی نکرد. یک سباستیان باخ گذاشت، حال شاهزاده بدتر شد. خلاصه طبیب قطعاتی زیبا از شاهکارهای موسیقی جهان را پخش کرد ولی تلاشش بی‌نتیجه بود. در آخر طبیب با شرمساری و سرافکندگی رو به شاه کرد و گفت: الاحضرت یک آهنگ جلف هم دارم که قطعاً مورد پسند شاهزاده‌ای با این اصالت نیست؛ اما اجازه بدهید آن را هم امتحان کنیم. شاه با تکان دادن سر رضایت خود را اعلام کرد و آهنگ شروع شد: دلبرو جان جان جان جان جان جان. مطربا وای وای وای وای وای وای. های من هِی هِی هِی هِی هِی هِی. هوی من های های های های های های. ناگهان پسر پادشاه از جای خود بلند شد و با جان جان جانِ آهنگ شروع به رقصیدن کرد.

گفتنی است فردای آن روز، پادشاه نوع حکومت را از پادشاهی به مردم‌سالاری تغییر داد و خودش در یک روستای دورافتاده زندگی کرد. او تا آخر عمر می‌گفت: جوانی که با وجود شاهکارهای موسیقی ایران و جهان، با چنین آهنگ جلفی حال می‌کند، لیاقت اداره‌ی مملکت را ندارد.

برای خواندن مطالب دیگر می‌توانید به سایت گلونی مراجعه کنید.

ویدیوهایی درباره این موضوع در آپارات گلونی ببینید.

پایان پیام