به دهاقان سفر کنید

شهر من زادگاه من (دهاقان):
شهر من با آب و هوائی معتدل، مردمانی با محبت و خونگرم، و خاکی زر خیز، که تمامی میوه های مناطق سرد و معتدل را به نحو مطلوب، در خود پرورش می دهد، درمیان پشته های انبوهی از درختان سر سبز بلند و تنومند قرار دارد. کوه هائی دور تا دور آن را احاطه کرده است. جاده هائی از شمال و جنوب، و شرق و غرب به آن وارد می شوند. این جا آسمان صاف و شفاف است و طبیعت، برگ وگل درختان و گیاهان را همچون نوری که به منشور به تابد، به رنگ های متفاوت در آورده و آراسته به نمایش گذاشته است. درختان با آن همه شاخ و برگ و شکوفه های معطر و رنگ های متفاوت همچون پوششی، باغ ها وکناره ی نهر ها، چشمه ها و رودخانه را در بر گرفته و یا این که بر فراز کوه ها و دره ها گسترده است. این جا و آن جا وکف دره ها، چشمه ها و رودخانه، از توده ی سنگ ریزه های صیقلی انباشته است که از برخورد آب بر آن ها نوائی شاد و دل انگیز بر می خیزد و قطراطی شبنم گونه و شرابه هائی پدید می آورد که نور آفتاب در آن به تلائلو می افتد.
گل های: لاله و لاله واژگون و زنبق، کاسنی و ختمی، نیلوفر و شقایق و نسترن و انواع گل های شیپوری و سنبله ای و گیاهانی: نظیر آویشن، ریواس، کرفس و پونه کوهی و سایر گیاهان داروئی صحرائی به صورت خود رو در دامنه ی کوه ها و شیب دره ها می رویند و هوا را با عطر خود معطر می کنند و سپس، به سوی آسمان آبی و شفاف اوج می گیرند. من عشق به زیبائی را در این دشت ها، دامنه ها و دره ها، و حتی، در زیر سایه درختان تنهای نارون و تک درختان کویج* صحراها و انجیر خود روی صخره ها می بینم. از فراز تپه ها و کوه پایه ها که پیچ و خم رودخانه به هر یک، شکل به خصوصی داده است.
اگر می خواهید طبیعت زیبا را از جان و دل تماشا کنید و لذت ببرید، یک روز بهاری به سر زمین زیبای ما بیائید و به بینید چگونه عشق بر همه چیز و همه جا، بال گشوده و گسترده است به طوری که انسان از عطر شکوفه ها سرمست می شود. در فصل برگ ریزان پائیز هم انسان به یاد کسانی می افتد که رفته اند و دیگر نیستند ولی آثارشان تا ابد، بر جاست. به درستی میتوان گفت، ریه ها در این سرزمین، هوای پاک خنک و سلامت بخش همراه با عطر گل سرخ را فرو می دهند. چشم ها نیز در این جا، روی توده ی زرین گیاهان و گل ها، می آسایند و لذتی آرام بخش به روح و روان می دهند. پروانه ها وسنجاقک های رنگین بال، به هر طرف پر می گشایند، پرندگان نغمه سر می دهند و سرود عشق می خوانند. زنجره ها با صدای سوت مانند خود، آزادانه از شادی فریاد می کشند. این سامان، همه اش نغمه است و نوا. من این سرزمین زیبا را همان گونه دوست دارم که هنرمند هنر را. خاطرات دنیای کودکی من، احساس زیبائی، از مناظر طبیعی این سر زمین دارد که با آن خو گرفته ام و تا ابد در وجود من زنده و پا بر جا است گرچه من در آن دوران، در زمینه ی درک زیبائی ها کاملا بی تجربه بوده ام اما خود به خود مانند کسی که با هنری سر و کار ندارد، اما کمال مطلوب آن را به خوبی درک می کند و به نظر می آورد، من هم زیبائی ها را، دیده، پسندیده ام و به آن ها اهمیت داده ام. آن زمان هم راه پیمائی های محدود من در اطراف شهر، مرا به خوبی با زیبائی ها آشنا کرد. گاه می شد که پیاده یا سواره از میان دشت ها، زمین های بایر و کوه ها، یا از کنار دره ها و رودخانه و جویبار ها می گذشتیم که مناظر دل انگیزی را در خود داشتند. درخت ها، چمن زارها و بوته زارهائی که دل انگیز و روح نواز بودند. در طول دشت های مواج که پستی و بلندی های قابل توجهی داشتند، تا نواحی کم وسعت دامنه کوهستان و دره های زیبائی که از حاشیه رود خانه شروع می شد و به ارتفاعات کوه ها خاتمه می یافت. از بالای کوه هم شهر چون جام زمردین زیبا و با شکوهی است که رود خانه در عمق آن با حرکات مارپیچی به آرامی می خزد و می گذرد. دیدن این مناظر بدیع، تعجب لذت بخشی را در من پدید می آورد، که خستگی راه را از تنم بیرون می کرد. هر بار که به این دره ها و کوه ها پای می گذاشتم، کنار درخت، چشمه، یا تخته سنگی می نشستم که حامی و راز دار من بود. با خود می اندیشیدم تا بدانم این گشت و گذار و دیدن مناظر زیبا چه تاثیری در من ایجاد کرده است؟. وقتی هم به بالای کوه می رسیدم، آفتاب گرمی بخش میانه ی روز را می دیدم که بر شهر و بام خانه ها و شیشه ی پنجره ها می تابد و انعکاس نور آن چشم را نوازش می دهد. در بین راه هم آواز چوپانان و نوای آرام بخش و پر طنین نی، گوش ها را در نهایت نیاز، نوازش می داد. خرامیدن کبک و پرواز چلچله ها و پرندگانی که به صورت دسته جمعی کنار چشمه ها و تالاب ها، می نشستند و شنا کنان در آب، تن و پرهای خود را با منقار پاک و مرتب می کردند، یا این که در سایه و زیر بوته ها سر گرم ساختن لانه یا مراقبت از جوجه های خود بودند، که هر یک از این جزئیات، سادگی شگفت انگیزی را به این صحنه ها می داد. در کناره ی غربی شهر و آن طرف رودخانه و پل هم خانه هائی را در پناه کوه در نظر بگیرید که درختان چنار و صنوبر یا نارون و بید و باغ های کوچک شیب دار آن ها را احاطه کرده اند و بز و بزغاله و مرغ و خروس هائی که جلوی خانه ها پراکنده اند. هر یک از این مناظر، از آن هائی است که نقاشان حرفه ای طبیعت، جهت تهیه تابلوهای خود به دنبال آن ها می گردند. هر نقاش علاقمندی هم، می تواند ابزار خود را روی چمن زار قرار داده و از یکی از هزاران منظره ی زیبای این شهر تصویری زیبا و روح نواز برای خود بردارد. زیرا این جا برای نقاشان و شاعرانی که روح لطیف، حساس، و زیبا پسندی دارند بسیار مفید و مناسب است. من هم به سکوت و آرامش آنجا می اندیشم و به طبیعت زیبا و آن دره و درختان مقدس و اسرار آمیزش دل بسته ام، که سالیان سال، در میان سنگ ها و صخره ها مقاومت کرده و با محیط خود سازگار شده و پراکنده اند. این ها خاطراتی بود که هرچند مختصر با شما در میان گذاشتم. گرچه شاید این مختصر هم، نتواند تاثیری را که باید، به شما منتقل نماید.
*درختی بسیار مقاوم با شکوفه های سفید معطر و میوه ای قرمز که به آن زالزالک هم می گویند و بهترین و مقاوم ترین درخت برای پایه پیوندی گلابی و به است.