به طبیعت شلیک نکنید
دورهمی‌های نوروزی، فرصت خوبی ست تا گفتگوهایتان را به رنگ سبز طبیعت، آراسته کنید. ما معمولا در مهمانی‌هایمان درباره جنگ‌ها و کشتارها، سیاست جهانی و اقدامات جنون انگیز ترامپ، اقتصاد خرد و کلان، تورم و هزاران موضوع دیگر صحبت می کنیم اما درباره محیط زیست‌مان نه.
پایگاه خبری گلونی، نگار فیض‌آبادی: چند سالی می‌شود که با نزدیک شدن به نوروز، دو صدای مخالف شنیده می‌شود. دسته‌ای می‌گویند خرید ماهی قرمز را تحریم و از کاشتن سبزه صرف نظر کنید. دلیلی هم که به عنوان منطق چنین منعی مطرح شد، این بود که با خرید ماهی باعث می‌شوید تا هزاران ماهی قرمز، تلف شوند و البته دلایل دیگری که می‌توانید با یک جستجوی اینترنتی به آن اطلاعات دست پیدا کنید. از طرف دیگر کمپین “نه به سبزه عید ” هم متولد شد تا به نوعی از مرگ محیط زیست (البته در حد خرد و نه کلان) جلوگیری کند. چون سبزه عید هم باعث هدررفت آب و حبوبات خواهد شد.
سردمدار مخالفان با چنین کمپین‌هایی، چهره‌های مشهوری مثل دکتر ناصر کرمی و دکتر کاوه مدنی بودند که این کمپین‌ها را نقد کردند. به گفته ناصر کرمی، کارشناس و فعال محیط زیست، «چنین کمپین هایی منطق اکولوژیکی ندارند. همان مردمی که می‌گویند نباید ماهی قرمز بخریم چون یک موجود زنده است و بعدا می‌میرد، شب عید سبزی پلو ماهی می‌خورند.» دکتر کاوه مدنی، استاد مدیریت آب و محیط زیست امپریال کالج لندن، هم کمپین نه به سبزه عید را با عنوان “بساط کاسبی و پوپولیسم” نامگذاری کرد و نابود شدن آب با سبزه عید را بیهوده گویی دانست.
ما ایرانیان با منطق و احساس‌مان، هر سین را با ذوقی بی‌نظیر، سر سفره‌مان می‌چینیم و چنین رسمی برایمان مهم و قابل احترام است. گاهی هم کمپین‌هایی سر از فضای مجازی بیرون می‌آورند که آیین باستانی ایرانیان را به سخره می‌گیرند که نقدشان را به یادداشتی دیگر واگذار می‌کنم. اما به گمانم این دو صدای مخالف، مردم را سردرگم می‌کند که بالاخره ماهی بخریم یا نخریم؟ سبزه کاشتن درست است یا غلط؟
قدم های کوچک به نفع طبیعت
اگر معتقدید دیر رسیدن بهتر از هرگز نرسیدن است و بالاخره خودتان را دقیقه نود به این کمپین‌ها می‌رسانید و همزمان با فرارسیدن نوروز، نوای طبیعت دوستی سر میدهید، به عقیده‌تان احترام می‌گذارم. البته می‌خواهم به منتقدان چنین کمپین‌هایی بگویم اگر مردم فکر می‌کنند می‌توانند قدمی کوچک اما مؤثر برای حفاظت از طبیعت بردارند بهتر است آنها را منع نکنیم.
کارهای کوچک و البته مؤثری برای حفاظت از طبیعت وجود دارد که هر یک از شما طبیعت دوستان می‌توانید انجام دهید. اگر ماهی قرمز پای سفره هفت‌سین‌تان کاشتید، روش‌های صحیح نگهداری‌اش را جستجو کنید تا ماهی‌های قرمز، از سفره عید شما “مرگ”، برداشت نکنند. یادتان نرود که هرگز آنها را به رودخانه‌ها رها نکنید. (دلیلش را می‌توانید در یادداشت “ماهی قرمز نوروز را در رودخانه‌ها رها نکنید.” در پایگاه خبری گلونی بخوانید.) حیف است که مخلوقات خدا با نابخردی‌های ما عیدی‌شان، مرگ زودهنگام باشد. اگر سبزه، سر سفره‌هایتان هست در کنارش می‌توانید دورریز نان را در نوروز و البته روزهای دیگر کم کنید. تولید زباله‌تان را به حداقل برسانید. برای جبران هدررفت آبی که پای سبزه تان می‌ریزید، از اسراف آب در مصارف خانگی، پرهیز کنید.
طبیعت، نُقل مجلس نوروز شما
دورهمی‌های نوروزی، فرصت خوبی ست تا گفتگوهایتان را به رنگ سبز طبیعت، آراسته کنید. ما معمولا در مهمانی‌هایمان درباره جنگ‌ها و کشتارها، سیاست جهانی و اقدامات جنون انگیز ترامپ، اقتصاد خرد و کلان، تورم و هزاران موضوع دیگر صحبت می کنیم اما درباره محیط زیست‌مان نه. شاید حتی این پیشنهاد من به شما خنده دار به نظر برسد که بگویم: می‌توانید درباره تجربه‌هایتان و کارهای ساده‌ای که در منزل و محیط کار انجام میدهید تا طبیعت، حفظ شود صحبت کنید. چه اشکالی دارد به عنوان یک خانم خانه‌دار لابلای صحبت هایتان بگویید که زباله‌هایتان را تفکیک می‌کنید؟ یا اینکه ماشین‌تان را به کارواش‌هایی می‌برید که با روش‌های درست، ماشین‌ها را می‌شویند. یا مثلا بگویید که امسال قصد دارید از کیسه پلاستیکی، کمتر استفاده کنید. به نظرتان نمی‌شود کارهای ساده محیط زیستی را مُد کرد؟
امید را به مهمانی تان بیاورید
وقتی نام مناطق زیبای گردشگری ایران در مجله معروف نشنال جئوگرافیک می‌درخشد، چرا ما ایرانیان به داشتن مناطق زیبای سرزمین‌مان افتخار نکنیم؟ باور کنید طبیعت ایران از دست نرفته. اگر قرار است صرفا درباره تخریب‌ها و نابودی‌های محیط زیست صحبت کنید و تیر خلاص را زودتر از موعد به طبیعت‌مان بزنید، فکر می‌کنم سکوت، گزینه بهتری باشد. حداقل با سکوت، به طبیعت شلیک نخواهید کرد. اما اگر دلتان برای طبیعت می‌تپد صرفا درباره ناامیدی‌ها صحبت نکنید. بچه‌ها در جمع شما نشسته‌اند و اگر از طبیعت سبز ایران، فقط رنگ سیاه را نشان شان دهید، دیگر با چه امیدی از طبیعت حفاظت کنند؟ بچه‌ها تیزبین‌اند، به دقت گوش می‌کنند و یاد می‌گیرند. چه بهتر اینکه امیدواری و تلاش را یاد بگیرند و بدانند می‌توانند با کارهای کوچک، امیدوارانه حامی محیط زیست باشند.
پایان پیام