ذکر خیر سیدحسن حسینی

شهرام گیل‌آبادی: سیدحسن حسینی آنقدر برای مجموعه سازمان غریبه بود که وقتی با معاونت سیاسی تماس گرفتم خبر فوت او را اعلام کنند ممانعت می‌کردند، به آنها می‌گفتم شما مطمئن باشید آقا برای فوت ایشان پیام تسلیت می‌دهد.

پایگاه خبری گلونی، شهرام گیل‌آبادی: روزهای اولی که رفته بودم رادیو تهران، مدیر امور عمومی شبکه آمد پیش من، گزارشی از کل شبکه داد و گفت اینجا یک آدمی هست که باید تکلیفش را روشن کنیم هر شب ساعت پنج و شش به بعد می‌آید سر کار تا ۱۰ و ۱۱ شب می‌ماند و می‌رود، «حسینی» نامی است.

فهمیدم که منظور او سیدحسن حسینی (شاعر معروف) است. به‌ظاهر در شبکه او را نمی‌شناختند. من سیدحسن را از جلسات شعر حوزه هنری می‌شناختم از محمد قربانی سراغ اتاق او را گرفتم. نشانم داد، حوالی ساعت هفت شب بود که دیدم چراغ اتاقش روشن شد با محمد قربانی رفتیم دیدارش، نشستیم و و دو سه ساعتی گپ زدیم و شعر خواندیم.

همان جلسه اول بهش گفتم آقا سید این گوینده هایمان نیاز به آموزش دارند، غلط خوانی زیاد داریم ،شما بیا در شبکه کلاس‌های متن خوانی بگذار. گفتم شما اینجا هستی ولی کسی شما را نمی‌شناسد و حیف است که از حضور شما استفاده نکنیم. دیدم خودش هم قبول دارد که در شبکه گمنام مانده استقبال کرد و گفت کلاس گلستان خوانی بگذاریم، سطح بچه‌ها را بالا می‌برد چون هم متن است و هم نظم.

نخستین جلسه را ۲۶ اسفند ماه گذاشتیم، خانم سودابه آقاجانیان مجری برنامه بود. خانم آقاجانیان متنی را از بیوگرافی سید خواند وسط متن آن را نگه داشتم و از خود سید خواستم خودش را معرفی کنداز بچه‌ها خواستیم یکی‌یکی خودشان را معرفی کند، هرجا کم می‌گذاشت و تواضع می‌کرد من خودم وارد می‌شدم و گفته‌هایش را تکمیل می‌کردم.

این جلسه ۲۶ اسفندماه سال ۸۲ برگزار شد و ۹ فروردین سال ۸۳ سید حسن به رحمت خدا رفت. جالب است که او آنقدر برای مجموعه سازمان غریبه بود که وقتی با معاونت سیاسی تماس گرفتم خبر فوت او را اعلام کنند ممانعت می‌کردند، به آنها می‌گفتم شما مطمئن باشید آقا برای فوت ایشان پیام تسلیت می‌دهد.

همین‌طور هم شد و ایشان او را سید شعرای انقلاب هم لقب دادند. بعد از مرگ سید، یک کتابی از او منتشر کردیم به نام شقایق‌نامه از مقتل خوانی‌های سید. معرفی او از زبان خودش را هم که در جلسه گلستان‌خوانی ضبط کرده بودیم، پیاده کردیم و مقدمه کتاب گذاشتیم با عنوان سید حسن حسینی از زبان سید حسن حسینی… سیدحسن حسینی وقتی مُرد عید شده بود و ماهی‌ها در تنگ، فصل زندان خود را سپری می‌کردند.

پایان پیام