نشست خبری سریال رمضانی «زیر پای مادر» یک ساعت بعد از آغاز، به دلیل حواشی ایجاد شده از سوی بهناز جعفری ناتمام ماند.
به گزارش پایگاه خبری گلونی، این بازیگر که دیر در نشست حاضر شده بود، در پی پرسش یکی از خبرنگاران حاضر در سالن، شروع به استفاده از الفاظ توهینآمیزی خطاب به اهالی رسانه کرد که پس از اعتراض خبرنگاران و همچنین برخی از عوامل سریال به این رفتار، جعفری در نهایت نشست را ترک کرد.
رفتار بهناز جعفری باعث شد اهالی رسانه این نشست خبری را ترک کنند تا در نهایت کنفرانس خبری سریال رمضانی زیر پای مادر ناتمام بماند. در پایان برخی از عوامل این سریال رمضانی به خاطر رفتار همکار خود از خبرنگاران عذرخواهی کردند.
همچنین علیرضا بهرامی دبیر سرویس فرهنگ و هنر ایسنا نوشت:
اینکه هنرمند بازیگر محترمی، وقتی به یک نشست پرسش و پاسخ خبری اضافه میشود که دیگر نفس نشست به شماره افتاده است، عجیب نیست اگر دیگر پرسش چندانی باقی نمانده باشد. اینکه افراد شاغل در – هر – حرفهای از کیفیتهای مختلف و بعضا پایینی برخوردارند، عجیب و قابل انکار نیست. اینکه هر هنرمند بازیگری هم طبعا و منطقا دوست دارد در یک جمع نقد و بررسی، مورد توجه، بهویژه توجه مثبت واقع شود هم نه عجیب است، نه الزاما به میزان سواد دیگران ارتباط دارد.
ایضا اینکه خبرنگارانی معتقد باشند دیالوگهای فیلمنامه سریالی، به دیالوگهای فیلمنامههای فیلمساز شاخص دیگری شبیه است، باز هم چیز عجیبی نیست. حتا شاید انکار آن عجیب باشد!
البته که وقتی یک بازیگر محترم در نشستی، به خبرنگاری یا خبرنگارانی، به واسطه طرح یک پرسش بگوید معتاد، هم عجیب است و هم جای دفاع کردن ندارد؛ اما عجیب نیست اگر بپذیریم هر فردی ممکن است در هر موقعیتی، به هر دلیلی عصبانی شود؛ و در برابر چنین عصبانیتهایی، نباید صدا بلند کرد یا سیلی زد، بلکه ولو با ایمان به حقانیت مصداقی خود، میتوان به طرف دیگر فرصت داد که آرامشش را باز یابد و موضوع طور دیگری حل شود؛ همان اتفاقی که احتمالا در یکی دو رور آینده میافتد.
پایان پیام
بخوانید: شخصیتهای «زیر پای مادر» سفید و سیاه نیستند
موافقم…
دلیل ناراحتی خانم جعفری را هم کاملا درک میکنم. اکثر ما اگر آمده ایم سوال بپرسیم، هدفمان بالا بردن سطح کار و پیشرفت نیست.. هدفمان اینست که به صورت از سر باز کردنی انجام وظیفه کرده باشیم و بس.
این رفتار، رفتار حرفه ای مورد انتظار افراد حرفه ای مانند خانم جعفری نیست و به همه دلیل از این قبیل پرسش های پیش پا افتاده بر افروخته می شوند و احساس می کنند به ایشان توهین شده.
رفتار ایشان را توجیه نمیکنم ولی ما هم کاش کارمان برایمان ارزش داشت و با علاقه و حرفه ای دنبالش می کردیم.