انفعال و سکوت ستاد احیاء دریاچه ارومیه
به گزارش پایگاه خبری گلونی، محمد درویش کارشناس مسایل محیط زیست در کانال تلگرامی خود نوشت: تولید سیب در آذربایجان غربی در حالی امسال دوبرابرِ پارسال شده است که میانگین ریزش‌های آسمانی بیش از ۳۰ درصد کاهش داشت!
چه سندی از این گویاتر که ثابت می‌کند: ستاد احیاء دریاچه ارومیه در انفعال و سکوت و بی‌عملی کامل – در بهترین حالت – اجازه داد تا در سال ۱۳۹۶، حوضه آبخیز دریاچه ارومیه دوباره بحرانی جدی را تجربه کند؟
موضوع زمانی تأسف‌بارتر می‌شود که بدانیم: به گفته نماینده مردم ارومیه در مجلس شورای اسلامی، آذربایجان غربی در حالی یک درصد تولید سیب درختی جهان را تولید می‌کند که هر سال یک پنجم آن اصلاً از باغ‌ها و زمین‌های کشاورزی جمع‌آوری هم نمی‌شود!
متاسفانه علاوه بر سیب، یک محصول پرآبخواهِ دیگر به نام چغندرقند نیز چنین وضعیتی داشته و در طول دو سال اخیر، سطح زیر کشت آن از ۲۹ هزارهکتار به بیش از ۳۶ هزارهکتار در حوضه آبخیز دریاچه ارومیه افزایش یافته است! چرا؟
انفعال و سکوت ستاد احیاء دریاچه ارومیه
تاسف برانگیزتر آنکه ستاد احیاء دریاچه ارومیه به جای تثبیت سطح زیرکشت اراضی باغی و زراعی در گام نخست و کاهش آن در میان مدت و معرفی گزینه‌های معیشتی جایگزین، با چراغ سبز نشان دادن به طر‌ح‌های انتقال آب از زاب و ارس، بر چنین کشاورزی آب بر باد دهی، مهر تایید هم می‌زند تا سرانجام بزرگترین بلای بیابان‌زایی قرن، به نام ایران تثبیت شود! آقای_کلانتری عزیز آیا این است مفهوم توسعه پایدار که از آن دم می‌زنید؟!
و در مقیاسی بزرگ‌تر و تخریبی گسترده‌تر خبر از ابلاغ بخشنامه‌ای در وزارت جهاد کشاورزی در مورخ ۲۷ مهرماه ۱۳۹۶ – به شماره ۸۶۶۶/۸۰۰ – می‌رسد که به موجب بندهای ۱۵ و ۱۶ آن، هرکسی که عرصه منابع طبیعی را تصرف و آن را تبدیل به باغ کرده، دولت به وی مجوز دهد و بدتر آنکه افراد می‌توانند مراتع درجه یک کشور را تبدیل به باغ‌های دیم کنند!
وقتی ثمره باغ‌های آبی ما در ارومیه می‌شود آن فاجعه که سبب هدررفت ۱.۵ میلیارد مترمکعب آب – حدود نیمی از حقابه یک سال دریاچه ارومیه – شده، دیگر چه انتظاری از باغ‌های دیم، آن هم در اراضی شیبدار داریم؟
البته خوشبختانه خداکرم جلالی، رییس سازمان جنگل‌ها، مراتع و آبخیزداری کشور دیروز با صدور یک بخشنامه شجاعانه -۹۶/۱/۲۱۹۲۷- مانع اجرای این موارد شد. اما پرسش این است که سازمان متولی محیط زیست ایران که رییسش دم از خط قرمزی به نام توسعه پایدار می‌زند، چرا مطلقاً در این ماجرای تلخ سکوت کرده است؟
سخن آخرم خطاب به حسن روحانی است: ما به شما رای دادیم تا در برابرِ جریان‌های پوپولیستی شجاعانه ایستادگی کرده و اجازه ندهید به بهانه رشد اقتصادی زودگذر و کاذب، همچون ترفندهای احمدی‌نژادی، بنیان‌های توسعه پایدار خدشه خورده و نرخ فرسایش خاک از رقم ۲ میلیاردتن کنونی – سه برابر متوسط آسیا به ارزش ۵۶ میلیارد دلار در سال – افزایش یابد. چرا به مردان کابینه‌ات در سازمان حفاظت محیط زیست و وزارت جهادکشاورزی اخطار نمی‌دهید که آنچه دارد به بهای تصمیم‌های غیرکارشناسی شما از دست می‌رود، وطن است و البته اعتماد مردم؟
پایان پیام
عضو اینستاگرام گلونی شوید و اخبار روز ایران و جهان را دنبال کنید.
کد خبر : 56387 ساعت خبر : 0:52 ق.ظ