زلزله کرمانشاه و دور باطل ساخت‌وساز مسکن
پایگاه خبری گلونی، محمد پورخداداد: هربار که زلزله‌ای در نقطه‌ای از کشور رخ می‌دهد، همه نگاه‌ها به سمت بی‌کیفیتی ساخت‌وسازها می‌رود. بحث‌های داغ و افشاگری‌های زیادی انجام می‌شود و رگ‌های گردن مردم و مسئولین باد می‌کند. صداوسیما چندین برنامه ویژه در این مورد می‌سازد و دولت و مجلس هم دست به‌کار تهیه چند طرح و لایحه می‌شوند.
اما این شلوغ‌کاری‌ها دوامی ندارد و پس از خروج از روزهای بحرانیِ زلزله، فروکش می‌کند. دیگر کسی به فکر ساختمان‌های فرسوده نیست. کسی برای استفاده از مصالح بی‌کیفیت اهمیت قائل نیست. هیچکس نیست که بگوید با برج‌های خطرناک و بی‌کیفیت در کوچه‌های تنگ و تاریک تهران که با مجوزهای بی‌حساب و‌کتاب شهرداری ساخته شده‌اند، چه کنیم. برج‌هایی که هنگام زلزله هم خودشان ریزش می‌کنند و ساکنانشان به کام مرگ می‌روند و هم با بستن مسیرهای باریک، کار امداد را دشوار می‌کنند.
زلزله کرمانشاه و دور باطل ساخت‌وساز مسکن
بله همه چیز فراموش می‌شود. اینبار هم چنین است. همین که کار آواربرداری و اسکان موقت سرپل‌ذهاب و قصرشیرین به پایان برسد، همه یادشان می‌رود که چه مصیبت‌هایی را پشت سر گذاشته‌ایم.
دوروبر خودمان را که نگاه کنیم بمب‌های ساعتی در حال ساخت را می‌توانیم ببینیم. ساختمان‌های بلندبالایی که مانند قارچ سربرمی‌آورند. دقیقا مانند قارچ یک‌شبه.
وزارت راه و شهرسازی بخش مسکن را فراموش کرده و بیشتر نیروی خود را به راه اختصاص داده. نمونه نظارت این وزارتخانه را در زلزله کرمانشاه و نابودی پروژه مسکن مهر این شهرها دیدیم.
آیین‌نامه‌ها و قوانین نظام مهندسی در این کشور برای خالی نبودن عریضه نوشته شده‌اند، وگرنه کارایی ندارند. سازمان نظام مهندسی کشور عملا به هیچ دردی نمی‌خورد و قدرت اجرایی ندارد. اکنون به نقطه‌ای از تخلف و سازندگان رسیده‌ایم که می‌توان گفت بودن یا نبودن نظام مهندسی ساختمان هیچ تفاوتی ندارد. از همه مهم‌تر وجدان مهندسان ناظر بر پروژه‌های عمرانی است که متاسفانه آن هم کیمیا شده است. از یادآوری تخلف‌های شهرداری‌ها معذورم چون مثنوی هفتاد من است و در این فرصت کوتاه نمی‌گنجد.
اینها بلا و مصیبت است نه زلزله. زلزله یک حرکت طبیعی پوسته زمین است که با رعایت قوانین طراحی و اجرای ساختمان، می‌شود خسارات آن را به شدت کاهش داد.
فساد و سهل‌انگاری در نهادهای گفته شده، کشور زلزله‌خیزی چون ایران را هر چندسال یکبار عزادار می‌کند و با ادامه این روند، دچار دور باطلی شده‌ایم که تا ابد ادامه دارد.
پایان پیام
