محمد آفریده: سینمای مستند باید از چارچوب سلیقه‌ای آزاد شود

محمد آفریده معتقد است: سالها با این تفکر که سینمای مستند یک سینمای حاشیه ای است جنگیده ام. این سینما باید از چارچوب سلیقه هایی که اعمال می شود، آزاد شود.
به گزارش پایگاه خبری گلونی، مدیرعامل سابق مرکز گسترش سینمای مستند و تجربی به ستاد خبری یازدهمین جشنواره بین المللی سینما حقیقت گفت: برای پیشرفت در زمینه مستند باید همه طیف ها و سلیقه ها را درگیر این حوزه کنیم. هر چقدر تنوع نگاه در تولید و ساخت مستند بیشتر باشد امکان رسیدن به موفقیت هم بیشتر می شود.

این تهیه کننده، سینمای مستند را به لحاظ متصل بودن به ذات حقیقت، سینمای تاثیرگذاری دانست که باید از چارچوب سلیقه هایی که اعمال می شود آزاد شود تا بتواند خودش را به مراکز ملتهب جامعه نزدیک و آن ها را به تصویر بکشد. ترس از این سینما، ترس از آگاهی و شناخت است.

مدیرعامل سابق مرکز گسترش سینمای مستند و تجربی با بیان این مطلب که سینمای مستندی جذاب و دیدنی برای مردم است که در آن مسایل اجتماعی وموثر به تصویر کشیده شده باشد و این امکان را به مردم بدهد که خودشان را در آن فیلم ها پیدا کنند گفت:امروز شاهد برکات زیادی در این عرصه هستیم که بی تاثیر با جشنواره سینما حقیقت نیست.

دبیر دوره‌های اول تا سوم جشنواره بین‌المللی سینما حقیقت با اشاره به اهداف اصلی جشنواره سینما حقیقت، که ایجاد مرکزیت مقتدر در منطقه و جهان بود، اظهار کرد: امیدوارم این جشنواره در دهه های بعدی فعالیتش جایگاه مقبول تری در جهان و در میان جشنواره هایی که به طور اختصاصی در زمینه مستند کار می کنند بدست بیاورد تا بتواند تکیه گاهی محکم برای مستند سازان ایران و جهان بوجود بیاورد.

او با اظهار امیدواری از به روز شدن جشنواره و فراهم شدن شرایط بهتری برای مستند سازان درباره اهمیت این سینما و تاثیر گذاری اش در سینمای داستانی گفت: حدود ۱۵ سال پیش که برای حضور در جشنواره ای به فرانسه رفته بودم دیداری با وزیر فرهنگ فرانسه داشتم و ایشان به ما گفتند بودجه حمایت از فیلم کوتاه و مستند را دو برابر بودجه فیلم های سینمای تجاری در نظر گرفته اند چرا که این باور را داشتند که اگر می خواهند در سینمای داستانی به نتیجه مطلوب برسند باید بذر آن را در این حوزه ها بکارند.

محمد آفریده با اظهار امیدواری از اینکه، انشاالله نگاه حاشیه ای از روی این سینما برداشته شود، سینمای مستند را مرتبط با روح جامعه و به شدت حیات بخش دانست و گفت: هرچقدر که به حوزه مستند توجه شود باز هم کم است چرا که بسیاری از مستند سازان ما تنها و مظلومانه در حال نقش متعهدانه خود در ثبت و ضبط احوالات جامعه هستند.

آفریده در پایان گفت: هروقت ما در هر حوزه ای که قرار داریم اگر به داشته هایمان رضایت بدهیم و از شرایط مان راضی باشیم، مطمئن باشید از غافله خلاقیت و توانایی دور شده ایم.

پایان پیام