نمایش فلان و چنان در تماشاخانه سنگلج

رضا شاهبداغی کارگردان جوان و نوجوی تئاتری و عضو گروه تئاتری بزرگراه مدتها است درحوزه نمایش نامه نویسی و کارگردانی فعالیت می کند. نوشتن نمایشنامه فلان و چنان حکومت خان جان به کارگردانی مهدی محمدی ،کارگردانی نمایش وقتی ازبریدگی‌های خون بار عصب می‌گذرد درتالارمولوی و کارگردانی نمایش دخی ها از جمله فعالیت های هنری شاهبداغی است.

به گزارش پایگاه خبری گلونی، آخرین اجرای صحنه ای بداخی نمایش بریدگی بود. نمایش بریدگی به بخشی از تاریخ ایران در دهه ۵۰ می‌پردازد و جسد مرد مجهول الهویه‌ای را برای خانواده‌ای می‌آورند. در این خانه تنها چند زن هستند و با ورود جسد آن مرد، این زنان بخشی از زندگی خودشان را روایت می‌کنند.رضا شاهبداغی در گفت وگو با در باره  کارهای جدیدش گفت: در حال حاضر مشغول تمرینات  نمایش فلان و چنان در تماشاخانه سنگلج هستیم. متن نمایش را خودم نوشته ام و اجرای نمایش از اواخر آذر ماه راس ساعت ۱۹ در سنگلج شروع می شود.

بداغی در باره مضمون نمایش تصریح کرد : نمایش فضای زنانه ای دارد و  در یک فضای خیلی ساده و بدون دکور بازیگران بازی دارند و نمایش دارای سه شخصیت زن و یک شخصیت مرد است . نمایش داستان کلاسیکی ندارد و در باره زندگی شاهزاده ای است که  سه زن دارد و به احوالات این زنها پرداخته می شود . فضای نمایش در لا زمانی قرار دارد و البته ارجاعاتی نه چندان صریح به زمان قاجاریه در بطن نمایش وجود دارد . این شاهزاده مورد هجوم بیگانگان قرار می گیرد . زنها در اصل روایتگر اتفاقات رخ داده می شوند . تمرینات نمایش جسته و گریخته از فروردین ماه آغاز شد و در نهایت برای اجرا در جشنواره تئاتر آئینی سنتی آماده شد .

این کارگردان در باره عوامل نمایش گفت : قربان نجفی ، مهناز خطیبی ، افسانه میر باقری و بیتا آزادی بازیگران ، امیر حسین رحمی دستیار کارگردان ، فریبا نجفی منشی صحنه و طراح لباس ، مهرو رحماندوست مدیر صحنه، نوید آئینی و ندا حسن زاده مشاور کارگردان ، بهناز شیربانی مدیر روابط عمومی ، کتایون رزم حسینی تبلیغات مجازی ، الهام شاملو عکاس ، آهو قدس طراح پوستر و فریبا نجفی گرافیست در این نمایش حضور دارند.

وی در ادامه تاکید کرد : زن های آثارم از منظری خیلی رئالستی و واقعی و ملموس هستند و با آنها برخورد داشته ایم و به سراغ تقسیم بندی قالبی در اجرای نمایش نرفتم.تئاتر صحنه ای است که مخاطب بازیگر را به عنوان نماد و نشانه موضوعی می بینید. بنابراین از جهاتی شخصیتها می توانند جنبه غیر رئالیستی هم داشته باشند و مخاطب می داند به دیدن نمایشی نشسته که شخصیتهایش واقعی نیستند و زاییده ذهن نویسنده هستند.بنابراین تئاتر همزمان جایی برای پرداخت رئالیستی و غیر رئالیستی است .اتفاقی که در جزئیات قابل اشاره است این نکته است موقعی متنی با دغدغه های تاریخی ، سیاسی و اجتماعی  نوشته می شود می بایست مصداقی به سراغ اجرایش رفت .

پایان پیام

گفت وگو از احمد محمداسماعیلی

کد خبر : 61885 ساعت خبر : 6:49 ب.ظ

لینک کوتاه مطلب : https://golvani.ir/?p=61885
اشتراک در نظرات
اطلاع از
0 Comments
Inline Feedbacks
نمایش تمام نظرات