داستان آشنایی پلیس با معتادها

به گزارش پایگاه خبری گلونی، یکی از مسئولین پلیس تهران گفت: از بس معتاد گرفتیم و آزاد شدند، مردم هم به ما شک کرده‌اند.

رفیقم تعریف می‌کرد می‌گفت: وقتی رفتم سربازی، بعد از دوره‌ی آموزشی ما رو تقسیم کردن و افتادیم نیروی انتظامی تهران بزرگ. روز دوم سربازی ما رو بردن برای جمع‌آوری معتادان سطح شهر. من دست یه معتاد رو گرفتم و ازش خواستم که همراهم بیاد. اون هم یه نگاه بهم کرد و گفت: چند ماه خدمتی؟ گفتم سه ماه. گفت: معلومه آش‌خوری هنوز. برو به قاسم بگو بیاد. گفتم: قاسم دیگه کیه؟ گفت: اون خدمت بالایی رو می‌گم دیگه. من هم با تعجب خدمت بالایی رو صدا کردم و خدمت بالایی وقتی اون معتاد رو دید با خوشحالی گفت: به به آقا کامی خودمون. باز هم نگهت نداشتن؟

خلاصه خدمت بالایی و اون معتاد کلی با هم صحبت کردن و معتاد همراه ما اومد تا تحویل مراکز نگهداری از معتادان مواد مخدر دادیمش. خیلی واسم عجیب بود که چرا خدمت بالایی با اون معتاد اینقدر گرم گرفت. با خودم فکر کردم که احتمالاً از فامیل‌هاشون بوده و حالا معتاد شده. قطعاً خدمت بالایی با معتادها یه سر و سری داره.

خلاصه فردا مجدداً ما رو بردن برای جمع‌آوری معتادها، باز دوباره همون معتاد رو دیدم و با تعجب گفتم: تو که باز اینجایی! چرا نگهت نداشتن؟ معتاده هم گفت: داداش جا ندارن. الکی به پلیس می‌گن برید معتادها رو جمع کنید بعد ما رو ول می‌کنن بریم. این بار هم اون معتاده بعد از کلی صحبت و شوخی با خدمت بالایی، همراه ما اومد.

چند روز بعد که برای جمع‌آوری معتادها رفته بودیم باز همون معتاد رو دیدم و اون با خوشحالی گفت: به به آش‌خور خودمون. حالت چه طوره؟ منم کلی باهاش گرم گرفتم و گفتیم و خندیدیم.
دیگه بعد از اون باهم رفیق شدیم. هی ما اون بنده خدا رو می‌بردیم مراکز نگهداری، هی اون‌ها ول‌شون می‌کردن. دیگه این آخرهای سربازیم، تو تلگرام بهش پیام می‌دادم: داداش کجایی؟ نبودی امروز. اون هم لوکیشن می‌فرستاد که فلان جام. بیا جمعم کن.

رفیقم این‌ها رو گفت و آخرش با ناراحتی گفت: خلاصه بعد از خدمت هم با هم رفیق بودیم و چند بار ازم پول دستی گرفت. چند بار من ازش پول دستی گرفتم. پسر خیلی خوبی بود. ولی یه روز رفتم دیدم کنار جوی افتاده و تموم کرده. کلی براش گریه کردم. جوری که بابای خودم هم فکر می‌کرد یه سر و سری با معتادها دارم.

پایان پیام