چندتایی خارجی وارد کنید

باز به وزیر روابط خارجی زنگ زدم و دستور دادم چندتایی هم خارجی وارد کند

پایگاه خبری گلونی، مهرداد حسین‌زاده:

روز هفتم

امروز خیلی روز ویژه‌ای بود. می‌خواستم اولین سفر خارجی‌ام را بروم. در یک ماه گذشته با کل هیئت‌دولت جستجو کردیم تا یک کشور مناسب برای سفر پیدا کنیم. در آخر وقتی از ۱۹۳ کشور دنیا جواب مثبت نگرفتم، کشور صد و نود و چهارم به‌صورت رسمی دعوتم کرد تا به آنجا سفر کنم. البته رئیس ارتش معتقد بود که وقتی آنجا را محاصره کردیم، رئیس‌جمهورش با اکراه دعوت‌نامه‌ی مرا امضا کرده است. اما چون همسایه هستند از این مسئله گذشت می‌کنم.

البته از وزیر روابط خارجی خواستم سفیر این کشور بی‌ادب را احضار کند و تذکر شدیدی به او بدهد. وزیر گفت که کشور مذکور در اینجا سفارت‌خانه ندارد. گفتم من این حرف‌ها حالی‌ام نیست و باید سریعاً تهیه کنید. انگارنه‌انگار وزیر روابط خارجی است. یک سفیر نمی‌تواند جور کند چهارتا توپ‌وتشر بزنیم و جگرمان خنک شود.

امروز دستور دادم ماشین دو ساعت زودتر بیاید و من و هیئت همراهم را تا فرودگاه ببرد. مسئول تشریفات گفت که ما اصلاً فرودگاه نداریم. پرسیدم چرا؟ جواب داد چون اصلاً هواپیما نداریم. گفتم مگر می‌شود؟ پس مهمان‌های خارجی ما چطور اینجا می‌آیند؟ گفت در طول تاریخ حتی یک خارجی هم به کشور ما نیامده است. سخت ناراحت شدم. باز به وزیر روابط خارجی زنگ زدم و دستور دادم چندتایی هم خارجی وارد کند. حیف است کشوری با این امکانات و پیشینه هیچ خارجی‌ای نداشته باشد.

به‌ناچار با اتوبوس سفرم را شروع کردم. تأکید می‌کنم سفر با اتوبوس چیزی از هواپیما کمتر ندارد. فقط من اولش اندکی دلخور شدم و برای اینکه شاگرد راننده فیلم تکراری گذاشت تماشا کنیم، در حین حرکت درب اتوبوس را باز کردم و بیرون انداختمش. امیدوارم این خونی که پای اتوبوس ریخته شد از تمام بلایا حفظمان کند.

پایان پیام