پایگاه خبری گلونی، بیتا اسماعیلی:
محمود احمدینژاد در واکنش به ماجرای گِل گرفتن در شورای صنفی خانه سینما بهوسیله احمد نجفی، نامه سرگشادهای منتشر کرد:
هنرمند عزیز و گرامی جناب آقای احمد نجفی
از همان روزی که شما هنرمند عزیز را در ساختمان وزارت امور خارجه مشغول به کار دیدم، فهمیدم جنس هنرتان با بقیه هنرمندان کشور فرق می کند و یک ژرفاندیشی خاصی در هنر دارید که میتوانید کاری کنید که برای یک فیلم در یک هفته فقط دو بلیط فروخته شود. این واقعا کار هرکسی نیست. حتی خود من نتوانستهام به همچین رکوردی دست پیدا کنم.
حتما روز اول آشناییمان را یادتان میآید. آن روز دوست و برادرم چاوز هم همراه من آمده بود و شما با همان لباس کارگاه علوی آمدید و چاوز از تیپ شما قاه قاه خندید. من تا به حال چاوز را اینقدر خوشحال ندیده بودم. همان موقع فهمیدم که شما یک هنرمند مردمی هستید و این شوخطبعیتان دقیقا به خودم رفته است. تعریف شما را بارها از قصاب محلمان شنیده بودم او از همه چیز خبر دارد و من تمام اطلاعات لازم در زمینه فرهنگی، هنری، اقتصادی را از او میگیرم.
دوست و برادرعزیز
یادتان هست که همان لحظه رو به من کردید و گفتید: این همه قرارداد میبندید و هرروز با نطق شیرینتان باعث انبساط جامعه میشوید، یک قرارداد سینمایی هم همین لابهلا ببندید تا سینمای ما هم جهانی شود». همانجا بود که چاوز گفت: «مادر من به شدت کارهای شما را دنبال میکند بیایید یک قرارداد جدید ببندیم و همانجا یک قرارداد سینمایی بستیم و یک هفته اکران کردیم. ولی متاستفانه در این مملکت اثر خوب را نمیشناسند. در صورتی که شما اسپیلبرگ سینمای ایران هستید. دیشب فیلم گِلگرفتن درب خانه سینما را دیدم و اشک در چشمانم حلقه زد که با هنرمندی چون شما چه کردند که این گونه برافروخته شدهاید . حداقل یک زنگ به بنده میزدید تا همراهیتان میکردم و طوری این درب را گِل میگرفتیم که دیگر باز نمیشد.
من به عنوان خادم مردم ایران این نامه را بهعنوان درد دلی خطاب به برادرم احمد نجفی نوشتم، هر چند میدانم مردم خودشان خوب میفهمند که باید چکار کنند و هنرمند واقعیشان چه کسی است اما لازم دانستم چند سطری بهعنوان یادگار بنویسم. امیدوارم روزی قدر هنر و هنرمندهای واقعی در این مملکت را بدانیم.
خادم مردم ایران
محمود احمدینژاد
پایان پیام