از چابهار تا خلیج گواتر

با افزایش گردشگر در دو سه سال اخیر، خانه بلوچ‌ها میزبان گردشگران است با مبلغ مناسبی. ما هم مهمان یکی از خانه‌ها شدیم برای ناهار.

به گزارش پایگاه خبری گلونی، علی‌اصغر سیدآبادی (نویسنده و شاعر) در این ایام یادداشت‌هایی از سفرهای نوروزی خود منتشر می‌کتد که  یادداشت «از چابهار تا خلیج گواتر» را به عنوان سفر نوروزی دو منتشر کرده است:

آقای بهار آمد دنبالمان‌ تا سالی بدون ⁧ هفت‌سین ⁩ را در خانه بلوچی مهربان تجربه کنیم، اما دقایقی بعد جلو کتابخانه ⁧ رمین ⁩ بودیم. هفت‌سین هم چیده بودند و محمود آموزگار هم آنجا بود. بچه‌های رمین عیدی گرفتن بلد نبودند. من به هزینه آموزگار عیدی گرفتن یادشان دادم و عیدمان مبارک شد.

‏بعد از سال تحویل شام مهمان آقای بهار و خانواده محترمش بودیم و برای نخستین بار طعم غذای محلی را چشیدیم. آدم غیرمتخصصی مثل من با خوردن یک وعده غذا نباید نظر بدهد، اما به نظرم غذاهای بلوچ‌های چابهار مثل کرایی مرغ و بریونی مرغ و… بیش‌تر به غذاهای هندی-پاکستانی نزدیک است.

‏روز بعد هم شرمنده آقای بهار شدیم و همراه ایشان و خانواده‌اش خط ساحلی شرق چابهار را تا آخرین نقطه یعنی خلیج گواتر رفتیم و برگشتیم.
‏اولین نقطه توقف ساحل زیبای لیپار بود. تماشای دریای عمان از بلندی، تلفیق کوه و دریا.

‏بعد از لیپار دریاچه‌ی صورتی را رد کردیم و با گذشتن از جاده‌ای با کوه‌های زیبا در حاشیه‌اش، به ساحل زیبای ⁧ بریس ⁩ رسیدیم. یک‌طرفش بندر صیادی بود و آن طرف کوهی سر برآورده از میان دریا. بعد از گشتی در بندر، بالای کوه رفتیم و از بالا دریا و قایق‌ها و کشتی‌های صیادی را تماشا کردیم.

‏نیم ساعت بعد وقتی رسیدیم روستای ⁧ گواتر، چند اتوبوس و کلی ماشین سواری کنار روستا پارک کرده‌بودند و سینی‌های غذا میان خانه‌ها جابجا می‌شد. با افزایش گردشگر در دو سه سال اخیر، خانه بلوچ‌ها میزبان گردشگران است با مبلغ مناسبی. ما هم مهمان یکی از خانه‌ها شدیم برای ناهار.

‏بعد از ناهار چند کیلومتری رفتیم تا به ⁧ خلیج گواتر ⁩ برسیم که نصفش در پاکستان است. خلیجی بکر که هم پرندگان دریایی را به وفور می‌بینید و هم دلفین و هم جنگل‌های حرا. هم می‌توانید در ساحل زیبایش به تماشا بنشینید و هم سوار بر قایق.

پایان پیام