در دهه ۵۰ فقط کتاب جیبی رسانه بود
بر اساس این تحقیق فقط کتاب جیبی در دهه ۵۰ نقش رسانه داشته است و بقیه کتاب‌ها این گونه نبوده‌اند.
به گزارش پایگاه خبری گلونی، این آماری است که علی اسدی و مجید تهرانیان در ۵۳ و ۵۴ در طرحی موسوم به آینده‌نگری ارائه کردند. گزارش این طرح را عباس عبدی و محسن گودرزی در «صدایی که شنیده نشد» در نشر نی منتشر کردند.
این تحقیقات در دهه‌ی ۵۰ شمسی با عنوان «طرح آینده‌نگری» انجام شد.
در این گزارش آمده است:
کتاب، در میان سایر رسانه‌های نوشتاری وضع خاصی دارد. هر کتابی جزء رسانه‌های همگان محسوب نمی‌شود.
کتابی که در هزار و یا دو هزار نسخه چاپ می‌شود و احتمالا خوانده‌های مشخصی دارد، و هرگز انعکاس وسیعی در جامعه پیدا نمی‌کند، رسانه‌ای همگانی نیست از این جهت تنها نوع خاصی از کتاب، یعنی کتاب‌های جیبی را که در غرب با تیراژهای وسیع منتشر می‌شود و مطالب آن‌ها نیز کمتر جنبه‌ی تخصصی دارند، می توان به عنوان یک رسانه‌ی همگانی مورد بحث قرار داد.
با توجه به این تعریف، کتاب‌هایی که در ایران منتشر می‌شوند، به خاطر محدود بودن تیراژ کمتر به حد یک رسانه همگانی و همه‌گیر می‌رسند.
معهذا در سال‌های اخیر، دیده شده است که حتی برخی از کتاب‌های جدی به تیراژهای بیش از ۱۰ هزار دست یافته‌اند.
گر چه این امر عمومیت ندارد ولی به هر حال حاکی از آن است که صنعت نشر کتاب در ایران، در آینده جای خود را در میان صنایع فرهنگ‌ساز دیگر پیدا خواهد کرد.
نشست صداهایی که شنیده نشد
برای اطلاعات بیشتر روی این لینک کلیک کنید و یا این سخنرانی‌ها را بشنوید.
برخلاف تبلیغ رسانه‌ها مردم کتاب نمی‌خواندند
یعنی در دهه پنجاه جمعیت زیادی از مردم کتاب نمی‌خوانده‌اند. این برخلاف آن چیزی است که برخی رسانه‌ها تبلیغ می‌کنند و شاید مردم نیز باور دارند.
بنابر این تحقیق فقط کتاب‌های جیبی در دهه ۵۰ نقش رسانه داشته‌اند و بقیه کتاب‌ها این گونه نبوده‌اند.
در این گزارش آماری درباره کتاب خواندن مردم منتشر شده است.
برای مطالعه بیشتر روی برچسب‌ها کلیک کنید.
پایان پیام
کد خبر : 93527 ساعت خبر : 1:21 ق.ظ