سفر رایگان با ارز دولتی

پایگاه خبری گلونی، محسن فراهانی: این روزها همه از سفر رایگان صحبت می‌کنند. هرجا که می‌نشینی، درون مهمانی‌ها، درون جمع همکاران و پیش کسبه‌ی محل.

سفر رایگان با ارز دولتی

خلاصه هرجا که می‌روی مردم از رفتن به یک سفر اروپایی رایگان حرف می‌زنند. اما شرایط این سفر چیست؟ دلایل رایگان بودن این سفر چیست؟ آیا اصلاً این ماجرا حقیقت دارد؟

ماجرا چیست؟

زجرتان ندهیم. بله. حقیقت دارد.

یکی از مسافرانی که هفته‌ی گذشته، سفری به صربستان داشته، می‌گوید:

صربستان جزو مقاصدی است که ارز هزار یورویی به آن تعلق می‌گیرد.

اما در مجموع سفر به این مقصد چندان هم گران نیست؛ به طوری که من توانستم حدود ۳۰۰ یورو را با خود به ایران برگردانم.

گردشگرانی هم که با تور به این کشور می‌روند، رقمی بین ۲ میلیون و ۵۰۰هزار تا ۳ میلیون و ۵۰۰ هزار را برای سفرهای ۴ تا ۷ روزه هزینه می‌کنند.

احتمالا به اضافه هزینه‌های وعده‌های غذایی که عمدتا روی تور نیست، بیش از ۳ تا ۴ میلیون تومان هزینه نخواهند کرد.

هر کدام از مسفاران حدود ۵ میلیون تومان برای دریافت هزار یورو ارز مسافرتی پرداخته کرده‌اند.

آن‌ها می‌توانند حدود ۲۰۰یورو که برای خرید آن معادل یک میلیون تومان پرداخته‌اند، با خود به کشور برگردانند.

اگر آنها به هر ترتیب موفق شوند ارز باقی‌مانده را در بازار بین ۶۵۰۰ تا ۷ هزار تومان بفروشند.

علاوه‌بر اینکه هنگام خرید ارز حدود ۲میلیون تومان سود کرده‌اند، هنگام فروش نیز می‌توانند دست کم یک میلیون و ۳۰۰هزار تومان سود کنند.

به این ترتیب در مجموع آنها بیش از ۳میلیون تومان سود کرده‌اند و می‌توان گفت سفرشان تقریبا رایگان درآمده است!

اما

اما این در حالی است که شما به صربستان بروید و چند روز بمانید.

در آن چند روز هم هر روز بروید این‌ور و آن‌ور گردش.

اگر بروید و ارزان‌ترین هتل را پیدا کنید.

اگر یک بقچه نان سنگک و یک قالب پنیر با خودتان ببرید و آن‌جا خورد و خوراک‌‌تان را کم کنید.

اگر دو سه روز بمانید و زودی برگردید.

اگر برای کسی سوغاتی نخرید.

نه تنها سفرتان رایگان می‌شود، بلکه کلی هم سود می‌کنید.

می‌توانید ارزها را در بازار بفروشید و حالش را ببرید.

نتیجه

اما یادتان باشد این کار نه به اقتصاد شما کمک می‌کند و نه به اقتصاد کشور.

این کار یک شغل کاذب است که برای هیچ‌کس فایده ندارد.

ما به جای سواستفاده از این شرایط می‌بایست صبوری پیشه کنیم.

ما با این کارمان اقتصاد کشور را به خاطر یک میلیون تومان به خطر می‌اندازیم.

رک و راست بگوییم: با این کار ما فرقی با ب.زها و دال.میم‌ها نداریم.

چراکه آن‌ها هرچقدر که توانستند بردند، ما هم هرچقدر که توانسته‌ایم.

پایان پیام