به گزارش پایگاه خبری گلونی، ترکیب «احتکار خانگی» ترکیبی نیست که به تازگی وارد ادبیات اقتصادی جامعه شده باشد اما این روزها بیش از هر روز دیگری در فضای خبری کشور تکرار می‌شود.
احتکار خانگی را مردمی انجام می‌دهند که از ترس کم شدن کالا، مقدار زیادی از آن را می‌خرند و در خانه خود احتکار می‌کنند.
شاید خطرناکتر از احتکار ۹ هزار ماشین در یک پارکینگ بزرگ، احتکار ۵ تن عدس در یک سوله است.
احتکار خانگی یک احتکار خاموش است که علاوه بر ضربه شدیدی که به اقتصاد می‌زند آسیب روحی زیادی هم به شهروندان وارد می‌کند.
بدیهی است که وقتی احتکار خانگی درباره محصولات فوق بیفتد، میزان احتکار آن بیشتر از بزرگترین پارکینگ‌های ایران و بزرگترین سوله‌های ایران خواهد بود.
چون این احتکار در خانه تک تک ایرانیان انجام می‌شود و هر چند کم، وقتی که با هم جمع بشود به حجم زیادی خواهد رسید.
احتکار خانگی
برای مقابله با احتکار خانگی باید از خودمان شروع کنیم. مردم باید بدانند که نباید بیش از نیازشان یک وسیله را در خانه نگهداری کنند.
حالا این وسیله می‌خواهد پوشک باشد، نوار بهداشتی باشد، سس باشد، پارچه یا کفش یا هر چیز دیگر.
برخی عکس‌ها از بعضی از مناطق ایران به ویژه از شهرهای بزرگ نشان می‌دهد که مردم قفسه‌های حبوبات، ماکارونی، مواد غذایی، مواد شوینده و آرایشی و بهداشتی را در فروشگاه‌های بزرگ خالی و آنها را در انباری و خانه خود احتکار کرده‌اند.
این احتکار بسیار خطرناکتر از احتکار رسمی محتکران است. از خودمان شروع کنیم و هیچ چیزی را بیش از نیاز در خانه نگه نداریم. چون ضربه‌ای که این کار به اقتصاد می‌زند باز هم به خود ما بر می‌گردد و در روزها و ماه‌های آینده زندگی خودمان را تباه خواهد کرد.
پس هیچ چیزی را در خانه انبار نکنید و به قدر نیاز خرید کنید.
پایان پیام