دانش آموز ۱۵ساله همدانی به بهانه ثبتنام متقاضیان در یک سایت پورن جعلی از آنها ۲هزارتومان گرفت. او بعد از دسترسی به اطلاعات حساب ۶۰۰ نفر، تمام موجودی حسابها را برداشت کرد.
پایگاه خبری گلونی، محسن فراهانی: ما ۱۵ سالمان بود معنی سایت را نمیدانستیم. تا ۲۰ سالگی هم معنی اطلاعات حساب و موجودی و پرداخت اینترنتی را نمیدانستیم.
شاید باورتان نشود تا همین چند وقت پیش هم معنی پورن را نمیدانستیم. حالا چه شده که نوجوان ۱۵ ساله نه تنها معنی تمام اینها را میداند بلکه از آنها استفاده کرده برای درآمدزایی و کلاهبرداری. این یعنی او سالهاست با این مفاهیم آشناست.
سایت پورن فقط ۲ هزار تومان؟
اشتباه بودن و ناپسند بودن کار این پسربچه به کنار.
آن ۶۰۰ نفر چه فکری کردند که اطلاعات حساب خود را برای باز کردن یک سایت مستهجن در اختیار یک سایت گذاشتند؟ آخر کی با ۲ هزار تومان سایت مستهجن باز میکند؟
طبق اطلاعاتی که ما داریم این کار حداقل ۲۵ یا ۳۰ هزار تومان خرج برمیدارد.
تازه آن هم همهش کلیپهای یوتیوب است.
پس باید در کنار بحث روانشناختی شخصیت آن کودک، یک بحث جامعهشناختی هم صورت گیرد.
بحثی که جواب سوال ما را بدهد.
چرا باید ۶۰۰ نفر چنین اشتباهی را مرتکب شوند و ۲ هزار تومان برای باز شدن محتوای مستهجن برای یک سایت بینام و نشان واریز کنند؟
البته جواب بخش اول این سوال مشخص است.
چون مردم ما سواد رسانهای پایینی دارند. بخش دوم سوال ما بیجواب است.
ناموساً ۲ هزار تومان؟ خدایی مفته.
اقیانوس ناآرام
یکی از دلایل روی آوردن نوجوانان به چنین رفتارهای پرخطری، شکاف اطلاعاتی موجود بین والدین و فرزندان است.
جایی که والدین از نحوهی استفاده، محتوا و تهدیدهای تکنولوژی بیخبرند. پ
س نوجوانان با فراغ بال اقدام به پرسهزنی در فضای مجازی میکنند.
این فضا همچون اقیانوسی از اطلاعات، نوجوانان را در خود غرق خواهد کرد.
اقیانوسی ناآرام. زمان نوجوانی ما پرخطرترین رفتاری که ممکن بود از ما سربزند این بود که پشت نیسان در حال حرکت بایستیم و جیغ بزنیم.
که آن هم با یک تودهنی از پدر یا مادر یا برادر یا صاحب نیسان پاسخ داده میشد.
شاید نوجوانان امروزی همان تودهنی را کم دارند تا وارد برخی حوزهها نشوند.
پایان پیام