آیا شکار حیوانات ابزاری برای کنترل جمعیت است؟

به گزارش پایگاه خبری گلونی، محمد فرهادی نیا در رشته توئیتی به بررسی دلایل و فرضیات موافقان و مخالفان شکار حیوانات پرداخته است. او در مجموعه توئیتی که با نام «خوب، بد، زشت شکار در ایران» به این سوال پاسخ داده است که آیا پایانی برای جنگ میان مدافعان و مخالفان شکار هست؟

محمد فرهادی نیا در بخش اول رشته توئیت نوشته است: قضاوت‌ها (خوبی یا بدی شکار)، بر پیش‌فرض‌هایی استوار است. یکی از دلایلی که هیچ توافقی در قضاوت‌ها نیست، آن است که دو طرف اساسا درخصوص پیش‌فرض‌‌ها هیچ توافقی ندارند. شاید بازکردن پیش‌فرض‌ها آینده‌ای پیش روی این جنگ تصویر کند.

پیش فرض شماره یک: «شکار ابزاری برای کنترل جمعیت‌ها»

این پیش‌فرض در تمام دنیا مطرح است که وقتی جمعیت جانوران زیاد می‌شود، درصورت عدم کنترل آنها ممکن است با مرگ و میر گسترده روبرو شوند، به خصوص در زمستان که علوفه کمتر از سایر مواقع سال است.

واکنش مخالفان شکار حیوانات

در مقابل، مخالفان شکار بحث می‌کنند که وقتی ما نمی‌دانیم در زیستگاه ها چه تعداد جانور داریم و حداکثر تعدادی که در آن منطقه می‌توانند زندگی کنند، پس چگونه می‌توانیم از مازاد جمعیت صحبت کنیم.

شخصا با مخالفان شکار، موافق نیستم که سازمان محیط زیست اینقدر درخصوص تعداد جانوران قابل شکار مانند کل و قوچ ناآگاه باشد. درهر صورت با همه کاستی‌ها، ایران منسجم‌ترین برنامه سرشماری را در کل خاورمیانه داراست که تصویری نسبی از وضعیت جانوران دراختیار قرار می‌دهد.

با این حال، اگر جمعیت جانوران در هر منطقه در زمانی که جمعیت و دخالت انسانی به مراتب کمتر از امروز بوده را به عنوان سطح ایده آل در نظر بگیریم، به نظر می‌رسد که کمتر منطقه‌ای در ایران به آن نقطه رسیده باشد. پس هنوز تعداد به صورت عمومی با سطح قابل انتظار فاصله دارد.

توجیه موافقان شکار حیوانات

برهمین اساس، موافقان شکار، نمی‌توانند از این پیش‌فرض برای توجیه لزوم شکار در سرتاسر کشور صحبت کنند. به عبارت دیگر، «شکار ابزاری برای کنترل جمعیت‌ها» نمی‌تواند پیش فرض مناسبی برای توجیه پروانه شکار در سطح کشور باشد، ولی اگر به صورت موردی نیاز بود، می‌توان درباره آن منطقه تصمیم‌گیری کرد.

پیش فرض شماره دو: شکار، قانونی ابزاری برای پیشگیری از شکار غیرمجاز

ادامه دارد….

پایان پیام