پایگاه خبری گلونی، معین بادپا: آقای شریعتمداری وزیر صنعت، معدن، تجارت دیروز، و وزیر رفاه، کار و تامین اجتماعی فردا (اگر رای اعتماد بگیرند) گفته است:«شنیدن یواشکی نظرات و دیدگاههای طبقات کم درآمد مورد نظر من نیست».
اینکه آقای شریعتمداری در مدت کوتاهی اسمش در دو وزارتخانه باشد که اسمشان جزء طولانیترین اسمهای وزارتخانههاست جالب است. اما جالبتر موضوعی است که ایشان مطرح کرده است.
خیلی خوب است که یک وزیر نسبت به فعالیت خودش تا این حد اشراف کامل دارد. یعنی وقتی در وزارت صنعت و تجارت است، صدای برخی از واردکنندگان را میشنود و نظرات دقیق بر ارز به شرکتهای واردکننده دارد و امروز که برای وزیر رفاه معرفی میشود از اهداف جدید سخن میگوید.
مشکل از فرستنده است
اینکه ایشان میفرمایند صدای یواشکی نباید بین مردم و مسئولان باشد، احتمالا مشکل از ماست. یعنی گیرنده مشکل ندارد، فرستنده دارای اشکال است.
چون زمانی که ایشان در وزارت صنعت بود، ما حنجره خود را خراش دادیم، اما گویا فرکانس صدایمان برای رسیدن به گوش ایشان تنظیم نبود. به همین خاطر در گوششان مثل یک پچ پچ خفیف به نظر رسید که حالا درخواست دارند یواشکی صحبت نکنیم.
تبدیل صدای یواشکی با تغییر وزارتخانه
باید به آقای شریعتمداری گفت باور کنید بیشتر از این صدایمان درنمیآید. بعید است ربطی هم به میز داشته باشد. آیا وزارت رفاه تقویتکننده امواج ما را دارد؟ بعید میدانیم. چون ما با وزیر قبلی هم همین مشکل را داشتیم و صدایمان به گوششان نمیرسید. البته بعدا فهمیدیم ایشان خودشان هم بیکار بودند و شاید لقب وزیر بیکاران هم به همین علت به خودشان دادند.
به نظر میرسد قبل از آنکه آقای شریعتمداری از حرف درگوشی و یواشکی صحبت کند، اول باید بررسی کند آیا صحبتهای قبلی مردم را شنید؟ آن زمان که در وزارتخانه قبلی حضور داشت، سخنی به گوشش خورد؟ بعد باید بفرمایند چه شنیدند؟ مطمئن باشند اگر بفهمیم صدای ما را درست شنیده است، خودمان هم مثل برخی روزنامهها برایشان در صفحه اول تبلیغ میکنیم. البته در عین مستقل بودن!
پایان پیام