سالاد شیرازی با آژانس

سالاد شیرازی با آژانس

پایگاه خبری گلونی؛ محسن فراهانی: به گزارش خبرنگار ما٬ با آلوده شدن هوای شهرهای بزرگ، برخی از اقشار نخبه و دوست‌دار طبیعت، اقدام به استفاده از دوچرخه برای تردد در شهر می‌کنند.

این عزیزان گاهی اوقات هم برای رفتن به مقاصد نه‌چندان دور، پیاده‌روی کرده و با این کار تا حدودی جلوی آلوده‌تر شدن شهرشان را می‌گیرند.

خبرنگار ما که حتا برای خرید یک قرص بربری هم با موتور گازیِ درب و داغانش تا سر کوچه می‌رود، به میان مردم رفته تا نظر آن‌ها را در همین مورد جویا شود.

پیرمردی که روی نیمکت پارک نشسته بود، به خبرنگار ما گفت: زمان ما جوان‌ها مثل جوان‌های امروز سوسول نبودند که دو قدم راه را با خودروی شخصی طی کنند. خود من وقتی جوان بودم، ساعت پنج صبح از خانه‌مان در شهرری خارج می‌شدم و پیاده تا محل کارم در ولنجک پیاده‌روی می‌کردم و در ساعت پنج و ربع صبح می‌رسیدم به اداره.

البته در مسیر بازگشت یک مقدار به ترافیک می‌خوردم و بیست دقیقه طول می‌کشید تا به خانه برسم.

سالاد شیرازی با آژانس

امروز به نوه‌ام گفتم برو سر کوچه نیم‌کیلو خیار بخر برای سالاد شیرازی تا برایت درست کنم. می‌گوید سوئیچ را بده. میگویم من سوئیچ دست تو نمی‌دهم، خودت برو. می‌گوید پس زنگ بزن آژانس.

می‌گویم تلفن قطع است. می‌گوید پس با اپلیکیشن موبایل، یک تاکسی اینترنتی بگیر. گفتم اینترنت قطع است. گفت می‌روم جلوی خانه دربست می‌گیرم، پول دربست را بده.

گفتم کوچه‌ی ما مسافرخورش خوب نیست، ماشین‌ها نمی‌آیند. گفت پس زنگ بزن تره‌بار خودشان بیاورند. گفتم می‌گویم تلفن قطع است. گفت پس به‌جای خیار، کدو بریز.‌

گفتم توی سالاد شیرازی کسی کدو نمی‌ریزد. گفت پس سالاد شیرازی درست نکن. خلاصه آخرسر خودم با ماشین رفتم نیم‌کیلو خیار خریدم.

پسر جوانی که روی موتورش نشسته بود و یک زنجیر دور انگشتش می‌چرخاند، به خبرنگار ما گفت: پیاده‌روی و دوچرخه‌سواری برای کاهش ترافیک و آلودگی هوا خوب است اما برای آبرو و کلاس آدم افت دارد.

مثلاً امروز پدربزرگم گیر داده که برو سر کوچه نیم‌کیلو خیار بخر. خب ضایع است آدم نیم‌کیلو خیار را بریزد داخل یک پلاستیک سفید و به خانه بیاید. همان‌طور که راه می‌روی خیارها در دستت تاب می‌خورند و مردم به آدم می‌خندند.

شما اگر مرا بکشید هم راضی نمی‌شوم دوچرخه سوار شوم. دوچرخه مالِ افراد زیر ۱۴ سال است. تازه من خودم ۱۳ سالم بود با خجالت دوچرخه‌سواری می‌کردم. حالا شما انتظار دارید با دوچرخه به دانشگاه بروم؟ عمراً. شما وقتی لباس جدید، نو و سالمی دارید، با لباس کهنه و پاره‌پوره‌ی قدیم‌تان به محل کار می‌روید؟ تمام شد رفت.

در پایان این گزارش، خبرنگار ما که با موتورگازی درب‌وداغانش تردد می‌کرد، موتور را کنار گذاشت و برای رفتن به محل کار، پیاده‌روی می‌کند. او پریروز ساعت ۶ صبح از خانه خارج شده و تا کنون به محل کارش نرسیده است.

پایان پیام