کاهش صادرات این بار در فرش نقش بست

کاهش صادرات این بار در فرش نقش بست

پایگاه خبری گلونی؛ زهرا بزرگی: بار دیگرشاهد پیشرفتی از نوع کاهش شدیم!

معاون سازمان توسعه تجارت ایران اخیرا در نشست خبری سومین نمایشگاه توانمندی‌های صادراتی جمهوری اسلامی ایران، از کاهش ۱۴ درصدی صادرات فرش و صنایع دستی خبر داد.

رئیس کمیسیون توسعه صادرات اتاق بازرگانی ایران از کاهش بیش از ۱۰۰ میلیون دلاری ارزش صادرات فرش خبر داد و دلیل آن را ناشی از عوامل داخلی و خارجی دانست.

این بار انگشت اتهام به سمت عوامل داخلی هم نشانه رفت! اگرچه یادمان نرود که فقط یک انگشت اتهام به سوی ما روانه شد!

و باقی انگشتان را فعلا کسی به گردن نگرفته است!

اما چه عواملی باعث شد که گردونه ی علت به عوامل داخلی هم برسد؟

خب باید گفت برای اینکه تقلبی رخ ندهد، این بار به جای پاسخ، حالت خاموش باش را اختیار می نماییم و لب بر سخن نمی‌گشاییم.

چرا که اگر این اطلاعات فاش شود، دیگر ما در صدر جدول‌ها نیستیم!

اما یک وقت خدای نکرده گمان مبرید که بخاطر تورم و رکود است که باعث شده ما کالای تقلبی ارائه دهیم و یا مثلا سوءاستفاده از نام و برندهای اصلی کردیم.

یا زبانم لال، فرش‌های ماشینی را به جای فرش‌های دستباف فرستادیم!

یا مثلا ذهنتان به سمت و سوی این نرود که گرانی باعث شده مواد اولیه را هم در پیچش خود قرار دهد و این قضیه موثر بر نزول صادرات ما بشود!

یا مبادا در کمد یا انباری ذهنتان، این مسئله باشد که شاید ما ساختار حقوقی مناسبی جهت نظارت نداریم که به این وضع خزان رسیده‌ایم! نه اصلا اینطورنیست!

اینها تماما شَکیات هستند که نباید به آن ها توجهی کرد! البته می گویند شک مقدمه یقین هست! که دراینجا باید گفت:

چون شک برسد یقین بباید ترسید

با عقل اگر عمل برابر می‌گشت

این قافله تا ستیغ باور می‌گشت

پس برای اینکه یقین جایگزین شک نشود و ستیغ باورهایتان مخدوش نگردد این بحث را درهمین لحظه به سوت پایان ختم می‌کنیم.

عه! گویا اشاره می‌کنند که وقت اضافه داده اند برای بیان راه حل‌ها;

خب می‌دانیم که راه حل دادن یک بحث است به کار بردن آن بحث دیگری است! دادن راهکار و راه حل، همچون حفظ کردن نقش‌های قالی است، که در لحظه، به فراموشی سپرده می‌شود!

اما تکرار مکررات شاید بی‌نتیجه نباشد!

برای راه حل آن فقط کافی است یادمان باشد:

هزارها سال بعد آدمیان برفرشی خواهند زیست که گوشه ای از آن را تو بافته‌ای!

پس کاش گوشه‌ای را که سهم توست زیباتر ببافی…

حالا سوت پایان را بزنید!

پایان پیام