۲۷ نوامبر و پاسخ کریم خان زند به فرستاده روسیه

۲۷ نوامبر و پاسخ کریم خان زند به فرستاده روسیه

در ۲۷ نوامبر سال ۱۷۷۰ میلادی کریم خان زند در عمارتی در شیراز که امروز «موزه پارس» نامیده می شود، فرستاده روسیه را پذیرفت تا پیام تزار روسیه را به فرمانروای ایران برساند.

به گزارش پایگاه خبری گلونی، در ۲۷ نوامبر سال ۱۷۷۰ میلادی وکیل‌ الرعایای مردم ایران در عمارتی در شیراز که امروز «موزه پارس» نامیده می شود، فرستاده روسیه را پذیرفت تا پیام تزار روسیه را به فرمانروای ایران برساند.

۲۷ نوامبر و پاسخ کریم خان زند به فرستاده روسیه

فرستاده تزار روس ۲۵۰۰ کیلومتر راه را تا شیراز آمده بود تا خبر پیروزی روسیه بر عثمانی را در جنگ دریایی به اطلاع خان برساند.

فرستاده تزار انتظار داشت که کریم خان زند که دوبار با عثمانی بر سر بصره جنگیده بود از شنیدن خبر شکست دریایی عثمانی خرسند شود که کریم خان زند ابرو در هم کشید و خطاب به سفیر تزار گفت که شکست ملت دیگر ما را شاد نمی‌کند.

سفیر تزار که طبق نوشته‌های به جای مانده از او، به قلم خودش، شوکه شده بود به تزار گزارش داد که اتحاد با کریم خان را برضد عثمانی فراموش کند.

او اضافه کرده بود که کریم خان زند با همه رهبرانی که دیده و درباره آن‌ها شنیده و در کتب تاریخ خوانده است فرق دارد.

زیرا که خودش را یک تبعه عادی مانند سایر مردم می‌داند، مردی است به غایت فروتن و بدون هرگونه افاده؛ رفتارش هم دیپلماتیک نیست و دیدار با او تشریفات ندارد.

۲۷ نوامبر و پاسخ کریم خان زند به فرستاده روسیه

کریم خان که رییس طایفه زند از مردم لر و یکی از ژنرال‌های ارتش نادرشاه بود؛ پس از قتل نادر (دهم ژوئن ۱۷۴۷ در یک کودتای نظامی در قوچان)، در سخت ترین شرایط تصمیم گرفت مانع از هم گسیختگی ایران شود.

زیرا که پس از کودتا، هر ژنرال در یک منطقه از کشور پرچم خودمختاری برافراشته بود. از جمله ژنرال احمدخانی درانی در قندهار.

در این هرج و مرج، کریم خان با ده سال تلاش بسیار یکایک این مدعیان را سرکوب و یا غیر فعال کرد، ولی پس از هر پیروزی، مغلوبین را مورد بخشودگی قرار داد و دشمنان مقتولش را با احترام و تشریفات مرسوم دفن کرد و با این که بنای کاخ گلستان را در تهران آغاز کرده بود، شهر شیراز را پایتخت کشور قرار داد تا بازگشتی به عهد باستان و در مجاورت تخت جمشید باشد.

کریم خان آرامشی را به مردم ایران هدیه کرد که قرن‌ها از داشتن‌اش بی بهره بودند.

منبع: کتاب زندگی پرماجرای کریم‌خان زند

    و کتاب وکیل الرعایا

پایان پیام