عسل طبیعی و اصل بخرید و مطمئن باشید که اثر درمانی دارد و موثر است

نتیجه می گیریم که اگر بخواهیم در بهار جمعیت های قوی داشته باشیم که بتوانند از گلهای درختان میوه هم عسل جمع کنند، باید جمعیت ها را اواخر تابستان و اوایل پائیز یعنی تقریباً بلافاصله پس از برداشت آخرین محصول بطور مصنوعی با شربتی که از یک کیلوگرم شکر و یک لیتر آب و ۲۰۰ گرم عسل درست می شود تقویت کنیم تا ملکه گول خورده و به خیال اینکه هنوز از خارج شهد وارد کندو می شود تعداد تخم هایی را که در روز می گذارد کم نکند. زیرا فقط همین تخم ها هستند که پس از تولد تمام زمستان تا اوایل بهار زنده می مانند. و جمعیت برای جمع آوری شهد و عسل در فروردین ماه به ملکه برای تخمگذاری مجدد در اسفند ماه قدرت می دهند.

۳۰ – کارگرانی که در بهار و تابستان متولد می شوند، پس از خروج از کندوهای خود حدود ۳ الی ۴ هفته زنده بوده و برای کندویشان بار می آورند و پس از آن می میرند، ولی کارگرانی که از اوایل شهریور ماه یا دقیقتر بعد از فصل نرکشی تولد می یابند حدود ۶ الی ۸ ماه زندگی کرده، پائیز و زمستان را در داخل کندو گذرانده و در اوایل بهار پس از تولد اولین زنبور ها بتدریج می میرند.

۳۱– زنبور نر معمولاً در حدود ۳ ماه زنده مانده و آزادانه به هر کندویی که دلش خواست می تواند وارد یا خارج گردد. کارگران هیچ کندویی مانع ورود و خروجش نمی شوند ولی از اواسط مرداد و اوایل شهریور ماه ناگهان وضع عوض شده و آنها را به هیچ کندویی راه نمی دهند. سربازان بدون ملاحظه به اسرار شدید نرها برای دخول به کندو آنقدر مانع ورودشان می شوند تا از گرسنگی بمیرند. بدین طریق نرکشی شروع شده و انجام می یابد. فلسفه نرکشی را باید در حسابهای دقیق اقتصادی زنبور ها جستجو کرد، زیرا می دانیم که در پائیز و زمستان هرگز جفتگیری انجام نمی گیرد. نرها که جز جفتگیری کار دیگری انجام نمی دهند وجودشان در پائیز و زمستان زائی می شود و اگر زنده بمانند کاری جز خوردن عسل ندارند. کارگران با کشتن آنها از تعداد مصرف کنندگان آذوقه زمستانیشان می کاهند. بدین طریق جمعیت های زنبور عسل زمستان ها را همیشه بدون نر می گذرانند. اگر در پائیز و زمستان در جمعیتی تعدادی نر دیده شود حتماً نقصی در آن کندو وجود دارد که باید جستجو ، پیدا و رفع گردد.

۳۲ – ملکه حداکثر ۵ سال عمر می کند. در تمام مدت زندگیش معمولاً یک بار در صورت لزوم ۲ یا ۳ بار آنهم فقط در هفته اول زندگی پرواز جفتگیریش را انجام داده و در همان پرواز ها حداقل با ۱۲ زنبور نر جفتگیری می کند. نرهای در حال جفتگیری به علت انقباض شدید عضلات تنفسشان خفه شده و میمرند. مواد نرینه یا اسپرم به داخل کیسه ذخیره اسپرم ی که در بدن ملکه وجود دارد مکیده و تا مدت سه سال در تولید مثل از آن استفاده می شود.

۳۳ – هر چه قدرت تخم گذاری ملکه بیشتر باشد جمعیتش قوی تر و پر محصول تر خواهد بود. از مجموع تعداد تخمی که یک ملکه در تمام مدت زندگیش قادر است بگذارد، ۵۰ درصدش را در سال اول، ۳۰ درصدش را در سال دوم زندگیش گذاشته و سرانجام ۲۰ درصد بقیه را در سالهای بعد (مثلا از قرار سالی حدود ۷ درصد) می گذارد. نتیجه می گیریم که به نفع زنبوردار است که از هر ملکه حداکثر دو سال استفاده کرده و سال سوم بدون شک و تردید ملکه جوانتری را جانشین آن کند، در این حالت کندو همیشه پر قدرت و قوی و پر محصول خواهد ماند. بعضی ها ملکه را همه ساله عوض می کنند که خیلی بهتر از تعویض هر دو سال یک بار است.

۳۴ –ملکه ۴ تا ۵ روز بعد از تولد به بلوغ می رسد و برای جفتگیری آمادگی دارد. اکثر ملکه ها در روز های بین ۵ تا ۷ روز بعد از تولد پرواز جفتگیری انجام داده و کیسه اسپرم خود را پر می کنند. اگر به دلیل شرایط بد جوی و یا موارد دیگر تا ۲۰ الی ۴۰ روز بعد از تولد ملکه نتوانست جفتگیری نماید. دیگر بدن او توانایی جفتگیریس را نخواهد داشت و اگر تخم گذاری را شروع کند فقط تخم نر میریزد.

۳۵ – شعاع پرواز زنبوران کارگر ۴ کیلومتر است که زنبور بندرت تا این اندازه از کندویش دور می شود. معمولاً سعی می کند که بیش از دو کیلومتر از کندویش فاصله نگیرد، ولی شعاع پرواز اقتصادی برایش فاصله های کمتر از ۷۰۰ متری کندویش است. چون در اینحال مقدار شهدی که به کندو می آورد بیشتر است. این فاصله هر چه کمتر باشد بهتر است. زنبور نر تا شعاع ۶۰ کیلومتری نیز دیده شده.

۳۶ – مقدار آب موجود در شهدهای مختلف گلها متفاوت بوده و بطور متوسط ۷۰ درصد است که زنبورها پس از حمل آن به کندو با گرفتن مقداری از آبش آنرا غلیظ نموده و شهد را تبدیل به عسل می کنند در عسلی که در ایران مرکزی تهیه می شود حدود ۱۶ الی ۱۸ درصد آب و در عسلی که در استان های مرطوب شمالی ایران تهیه می گردد حدود ۲۴ درصد آب وجود دارد. زنبور ها در هوای اشباع شده شمال ایران قادر نیستند بیش از این آب آنرا تبخیر کنند، به همین دلیل عسل های شمال ایران رقیق ترند.

۳۷ – از جمله خواص عسل این است که ذرات آب موجود در هوا را بشدت به خود جذب می کند و در نتیجه رقیق می شود . بنابر این عسل را چه در شمال، چه در مرکز، چه در نقاط مرطوب و چه حتی نقاط خشک باید در ظروفی با سرپوش محکم نگهداری کرد. و گر نه ذرات آب موجود در هوا را کم کم بخود جذب کرده و مثل آب رقیق می گردد.

۳۸ – گرده گل سلول جنسی نر گیاه بوده و تعداد آن در گیاهان مختلف فرق می کند. بطور مثال هر گل قاصد تقریباً دارای ۰۰۰/۲۴۰ و گل فندق ۴ میلیون گرده است یگ ذرت حتی ۵۰ میلیون عدد گرده دارد. مقدار پروتئین در گرده گل های مختلف متفاوت بوده و بطور کلی بین ۷ تا ۳۵ درصد است. تنها گرده گل بیدمشک از این قاعده مستثناء است و مواد پروتئینی آن تا ۲/۵۱ درصد هم می رسد. این موضوع باعث ارجحیت گرده گل بیدمشک بر گرده خیلی از گل ها می گردد و به همین دلیل هم کاشت درختان بیدمشک در نزدیک زنبورستان ها همیشه توصیه می شود.

۳۹ – پنجره ملکه صفحه ای توری است که بین طبقه پایین و طبقه بالی کندو گذاشته می شود. فواصل بین دو میله ۲/۴ میلیمتر است. دلیل استفاده از آن در زنبورداری این است که ملکه قطر بدنش به علت تخمدان های فعال و بزرگش از ۲/۴ میلیمتر بیشتر بوده و در نتیجه نمی تواند از پنجره عبور کند و به طبقه بالا برود. بنابر این ملکه ناچار است فقط در طبقه پائین مانده و همانجا تخم گذاری کند. ولی کارگران که قطر بدنشان کمتر از ۲/۴ میلیمتر است خیلی راحت از این سوراخ ها عبور می کنند. بدین طریق کندو خود به خود به دو قسمت تقسیم می شود. ۱ – طبقه پائین که ملکه برای تخمگذاری در آنجاست. ۲ – طبقه بالا که ملکه به آنجا راه نداشته و تنها کارگرانند که می توانند به آنجا بروند. زنبورهای نر هم به علت کلفتی بدنشان نمی توانند به داخل طبقه بالا راه یابند. طبقه بالا را گاه اتاق عسل می نامند. با در نظر گرفتن اینکه زنبور عسل عادت دارد که عسلش را همیشه در بالاترین نقطه کندو ذخیره کند، در طبقه بالا فقط عسل جمع می شود و ما هنگام برداشت محصول براحتی می توانیم عسل های طبقه دوم را برداریم، بدون اینکه باعث ناراحتی جمعیت گردیم.

۴۰ – تنه جمعیت هایی که در اواخر تابستان پس از برداشت آخرین محصول به کمک شربت تقویت شده اند و در پائیز و زمستان قوی و یا حتی خیلی قوی باشند (مثلاً در اول بهمن ماه ۸ قاب زنبور داشته باشند) قادرند در اول بهار از گلهای درختان میوه یک محصول کامل عسل بدهند. چنین جمعیتی در تابستان (درصورت وجود گل به اندازه لازم) یک محصول دیگر هم می دهند. جمعیت های ضعیف شهد گل های درختان میوه را صرف ازدیاد داخلی، یعنی رشد خود کرده و دیگر قادر به جمع آوری عسل از آن نخواهند بود. در نتیجه مقدار محصول سالانه اشان خیلی کمتر است.

۴۱ – قاب عسل که دو طرفش پر از عسل سر پوشیده باشد، هر دسی متر مربعش (۱۰ سانتیمتر مربع) حدود ۲۳۰ گرم عسل دارد.

۴۲ – در هر موقع از سال که مقدار زخیره عسل کندو کمتر از ۳ کیلو باشد، بایستی فوری به جمعیت آن تغذیه ی دستی داد. در غیر این صورت ملکه مقدار تخمگذاری را کم کرده و ممکن است حتی کاملاً آنرا متوقف کند. که نتیجه آن برای جمعیت ضعف و ناتوانی و برای زنبور دار بی محصولی یعنی خسران و زیان مالی است.

۴۳ – جمعیت قوی زمستانی به جمعیتی می گوییم که در اواسط زمستان زنبورهای آن دو طرف ۷ تا ۸ قاب را بپوشانند که در این حالت تعداد زنبور هایش تقریباً معادل ۹۰۰۰ عدد خواهند بود.

۴۴– قبل از شروع زمستان همه جمعیت ها باید تغذیه شوند. مقدار لازم برای تغذیه جمعیت ها متناسب با ضعف و قدرت آنهاست و برای یک جمعیت ۷ تا ۸ قابی مقدار ۸ تا ۱۰ کیلو گرم شکر لازم است.

۴۵ – بعد از برداشت آخرین محصول در مرداد یا شهریور ماه مقدار عسلی را که یک جمعیت که در زمستان ۸ قابی باشد، بطور متوسط تا رسیدن اولین گلهای بهاری می خورند.

۴۶ – وقتی گرمای هوا از ۸ درجه بالاتر رفت، زنبورهای کارگر از کندو بیرون آمده تند دفع مدفوع کرده و فوری به کندو بر می گردند. هنگامی که در اوایل بهار گرما به ۱۴ درجه رسید زنبور ها کندو ها را رها کرده و به جستجوی گرده و شهد می پردازند. در چنین حرارتی هنگام ظهر می توان کندوها را خیلی سریع کنترل کوتاهی نموده هر گاه نقصی دیده شد در دفترچه مخصوص همین کار یاداشت و در اولین فرصت بعدی رفع نقص نمود.

۴۷ – وزن مخصوص عسل ۴ / ۱ و PH آن ۴ است . وزن مخصوص موم (چگالی) ۹۶ / ۰ و سبکتر از آب است بطوریکه هرگاه یک قطعه موم را در آب بگذاریم در سطح آن شناور می گردد. نقطه ذوب موم ۶۳ درجه است. وزن مخصوص زهر زنبور عسل ۳/۱ و PH آن ۲/۵ است. نقطه ذوب بره موم ۸۳ درجه سانتیگراد است.

۴۸ – اندازه قاب کندو های متداول در ایران.

۴۹ – قطر سلول های مومی کارگر ۳ / ۵ و سلولهای نر ۹ / ۶ میلیمتر و عمق هر دوی آنها ۱۲ میلیمتر است. زنبورها عمق سلولهایی را که داخلشان عسل می خواهند بگذارند تا ۱۸ میلیمتر ممکن است برسانند.

۵۰ – تعداد زنبور هایی که دو طرف یک قاب یا شان نرمال را کاملاً پر کرده اند ۱۵۰۰ عدد است، یعنی هر طرف حدود ۷۵۰ عدد است.

۵۲ – وزن مقدار گرده گلی را که هر بار زنبور عسل با خود به کندو حمل می کند برابر نصف وزن خودش، یعنی حدود ۴۰ میلی گرم است. وزن شهدی را هم که وی هر بار به کندو می آورد نیز در همین حدود است.

۵۳ – برای تشخیص عسل رسیده از عسل نارس قاب محتوی عسل را با دست چپ کمی کج گرفته و با دست راست ضربه ای محکم روی دست چپتان وارد کنید . اگر عسل بصورت قطراتی از قاب بیرون ریخت نارس بوده و اگر نریخت رسیده است. اعتقاد عامیانه ی مردم مبنی بر اینکه زنبور ها عسل رسیده را با موم می پوشانند و عسلی که سرش پوشانده نشده نارس است، صحیح نیست. زیرا نژادهایی از زنبور عسل وجود دارند که اصلاً سر سلولها ی پر از عسل را هرگز نمی پوشانند.

۵۴ – زنبور سوراخ ها یا درزهای جدار کندو را که قطر یا پهنای آن از ۴ میلیمتر کمتر باشد با بره موم و هر گاه بیش از ۷ میلیمتر باشد با موم خالص مسدود می کند. سوراخ هایی که قطرشان بین ۴ تا ۷ میلیمتر باشد و همچنین سوراخ های کف کندو را دست نزده و به حال خودشان راه می کند.

۵۵– یک جفت تخمدان ملکه جمعاً دارای ۳۵۰ لوله است که در انتها آنها تخم تولید می شود. برای اینکه ملکه در شدت فعالیتش ۲۵۰۰ عدد تخم در یک شبانه روز بگذارد باید هر یک از این لوله ها در روز ۷ عدد تخم درست کنند. بنابر این هر لوله یک تخم در سه ساعت و نیم می سازد.

۵۶ – زهری که از نیش زنبور عسل خارج می شود از لحاظ ترکیبات شیمیایی از خانواده ی زهرمار است، ۲۰ عدد نیش زنبور در فاصله کوتاه قادر است یک انسان را بکشد. اسب حساسیت زیادتری نسبت به نیش زنبور عسل داشته و فقط با ۶ نیش تلف می گردد. زهر زنبور در زنبوردارها موثر نیست چون بدن آنها بتدریج مصونیت پیدا می کند.

۵۷ – زنبور ها دو نو ع پستانک یا سلول ملکه می سازند.

الف- وقتی که خود تصمیم به تعویض ملکه ضعیف یا ناقصشان بدون بچه دادن را بگیرند. در اینحال پستانک را در وسط قاب درست می کنند. ب – هنگامی که بخواهند بچه بدهند. پستانک یا پستانک ها را در حاشیه های قاب می سازند. البته معمولاً به این شکل عمل می کنند گاهی هم تناقض دیده می شود.

۵۸ – در اواخر زمستان برای اینکه بدانید که در کندویتان ملکه وجود دارد و تخم گذاری را دوباره و پس از گذراندن دوره استراخت پائیزه و زمستانی از سر گرفته یا خیر، می توانید این کار را با نگاه کردن به سوراخ پرواز کندوی مورد نظر انجام داد. بدین طریق که اگر زنبورهای کارگر را در حال حمل گرده ی گل بوسیله دو پای عقبشان (سبد گرده) به کندو دیدید، مطمئن باشید که ملکه در حال تخم گذاری است و دیگر باز کردن درب کندو و ناراحت کردن زنبور ها لزومی ندارد.

۵۹ – بر خلاف مشهور عسل مدفوع زنبور نیست، بلکه زنبور شهد را بوسیله خرطوم و دهان از روی گل ها جمع و به کیسه ی عسلی که در داخل شکمش قرار دارد انتقال داده و پس از آنکه کیسه مزبور پر شد ( ظرفیت کیسه عسلی ۴۰ میلی گرم) به کندو برگشته، از راه دهان و خرطوم آنرا در داخل سلول های شش ضلعی سانها خالی کرده و انبار می کند. بعد از آن زنبور هایی که قادر به بیرون رفتن نیستند و یا شب که همه زنبورها در داخل کندو هستند. دوباره با خرطوم خود شهد را به داخل شکم مکیده و با جذب آب و شکستن قندهای چند کربین به وسیله آنزیم های ترشحی از معده خود آنر را به عسلی تیره تبدیل می کنند و دوباره در همان سلول ذخیره می کنند.

۶۰ – رنگ و مزه و بوی عسل هیچ ارتباطی با نژاد زنبور ندارد، تنها به گلهایی بستگی دارد که زنبور شهدها را از آنها جمع آوری می کند. مثلاً عسل اسپرس خیلی خوشمزه و عسل آفتابگردان بی مزه است و هر دو هم خالص هستند.

۶۱ – عسلی که شکرک بزند حتماً خالص و عسلی که شکرک نزند ممکن است خالص یا ناخالص باشد. بطور کلی همه عسل های خالص شکرک می زنند ولی مدت لازم برای شکرک زدن عسل های مختلف با هم فرق می کند. بطور مثال عسل کلزا چند روز پس از استراکتور کردنش شکرک زده و عسل اقاقیا به چهار سال وقت احتیاج دارد تا شکرک بزند.

۶۲ – زنبور عسل فقط در حال پرواز قادر به دفع مدفوع است به همین جهت هرگز در داخل کندو مدفوع نمی کند ولو اینکه یک ماه یا بیشتر نتوانند کندویش را ترک نماید.

۶۳ – در فصل گل و شکوفه زنبورهای کارگر که عسلدانشان پر از شهد یا عسل باشد می توانند به هر کندو که مایل باشند وارد شوند ولی قبل از خروج به وسیله سربازان محافظ بازرسی می شوند و تنها هنگامی به آنها اجازه خروج داده می شود که تمام عسلهایشان را داخل سلولها گذاشته و عسلدانشان هنگام خروج خالی باشد.

۶۴ – زنبور نر هرگز نیش نمی زند چون اصلاً نیش ندارد.

۶۵ – هر گاه حیوان کوچکی مانند پروانه یا زنبور زرد وارد کندو شود زنبور های عسل رویش ریخته نیشش زده و آنرا می کشند . پس از کشتن هم جسدش را به خارج کندو حمل و در نقطه ای دور از کندو پرتاب می کنند ولی اگر حیوانی که وارد کندو شد ه بزرگ باشد مانند موش زنبور ها آنرا پس از نیش زدن و کشتن نمی توانن به خارج کندو حمل کنند. برای اینکه جسد مزبور در کندو نگندد و باعث تعفن نگردد وی را مومیایی می نمایند. بدین طریق اگر آن جسم سالها در کندو باقی بماند هرگز نپوسیده و بویی از خود نخواهد داد.

۶۶- همه زنبورهای یک بچه به محض خروج از کندو همراه ملکه شان، تمام خاطرات مربوط به کندوی سابق از مغزشان شسته می شود بطوری که زنبورها دیگر قادر به بازگشت به کندویشان نیستند. تنها وقتی که ملکه شان به دلیلی کشته شود یا ما عمداً ملکه را از داخل بچه برداریم خاطرات کندوی سابق دوباره به مغزشان برگشته و می توانند به کندوی خود برگردند.

۶۷ – قدرت بینایی زنبور عسل خیلی ضعیف تر از قدرت بینایی چشمهای یک انسان سالم است و معادل قدرت دید انسانی است که خیلی نزدیک بین باشد و بخواهد جسمی را از دور بدون عینک ببیند.

۶۸ – درباره تشخیص رنگ های مختلف وسیله زنبور عسل عده زیادی از دانشمندان تحقیقات جالبی انجام داده اند ، بطوری که امروزه قادریم جواب های قاطعی به این موضوع بدهیم.

۶۹ – زنبور عسل دارای ۵ عدد چشم است، دو عدد چشم مرکب که در دو طرف سر قرار داشته و در زنبور نر هر یک تقریباً از ۱۰۰۰۰ چشم ساده و در کارگر و ملکه هر یک ۵۰۰۰ چشم ساده تشکیل می شوند و بعلاوه ۳ عدد چشم ساده که در وسط پیشانی هایشان قرار دارد.

۷۰ – بره موم در زندگی زنبور همان نقشی را بازی می کند که الکل در زندگی ما، یعنی مثل الکل خاصیت میکروب کشی دارد و زنبور ها از آن به همین منظور استفاده می کنند. بعلاوه همانطوری که قبلاً هم گفتیم زنبور با بره موم همه درزها و سوراخ های جدار کندو را که قطرشان کمتر از ۴ میلیمتر باشد پر کرده و مانع کوران هوا می شوند.

۷۱ – زنبور در برابر جریان هوا (باد) عاجز است. در حالی که بزرگترین سرما را در داخل کندو تحمل می کند، کوچکترین جریان هوا می تواند بتدریج تمام زنبورهای یک جمعیت را نابود کند.

۷۲ – گوش یا وسیله شنوائی زنبور روی پاهایش قرار داشته و به کمک آن می تواند بعضی از صداها را گرفته و تشخیص دهد.

۷۳ – حس بویائی و لامسه زنبور در شاخک های آن قرار دارند. زنبور به کمک شاخک های خود می تواند راه خود را در داخل کندو و با لمس کردن پیدا کرده و دائماً بوی ملکه را نیز دریافت کند.

۷۴ – آزمایش هایی که برای محاسبه و اندازه گیری همه ی عواملی که گرده افشانی گلهای درختان میوه و انواع شبدرها انجام شده نشان داده که بطور متوسط ۱ درصد مجموع گرده افشانی ها را باد و ۶ درصدش را همه ی حشرات منهای زنبور عسل و ۹۳ درصد باقیمانده را زنبور به تنهائی انجام می دهد.

۷۵ – زنبور عسل برای اینکه یک کیلو موم ترشح کند باید حدود ۵/۸ کیلو عسل بخورد.

۷۶ – زنبورداری در زمان هخامنشیان در ایران بسیار رایج بوده و بجای شکر از عسل در ساختن شیرینی های مختلف استفاده می کردند.

۷۷ – بهای یک من (۶ کیلو) عسل در زمان سلطنت کریمخان زند ۶۰۰ دینار بوده (یک ریال یا یک قران معادل ۱۰۰۰ دینار بوده).

۷۸ – یک جمعیت معمولی سالانه حدود ۲۰۰ گرم و یک جمعیت خوب تقریباً ۴۰۰ گرم و حداکثر ۵۰۰ گرم موم تولید می کند.

۷۹ – یک ملکه متوسط در اولین سال زندگیش حدود ۱۷۰۰۰۰ عدد تخم می گذارد.

۸۰ – شهر کوچک و ۶۰۰۰ نفری خوانسار دارای ۲۱۰۰۰ کندوی زنبور است ( سال ۱۳۴۵) اگر افراد هر خانواده در این ناحیه را بطور متوسط ۶ نفر حساب کنیم به هر خانواده ۲۱ کندو و یا اینکه به هر نفر ۵/۳ کندو می رسد. چنین نسبتی در هیچ یک از شهر های اروپا و آسیا و شاید هم در سایر نقاط جهان دیده نمی شود. از این لحاظ خوانسار یک حالت استثنائی دارد و افتخاری است برای شغل زنبور داری ایران.

۸۱ – مقدار موم خالص براس ساخت هر دیواره (برک موم آج دار) ۵۰ الی ۶۰ گرم است. مصرف کردن مقدار زیاد تر موم برای هر دیواره، دلیل ناشی بودن سازنده آن است.

۸۲ – تعداد کروموزوم های ملکه و کارگران هر کدام ۳۲ عدد و تعداد کروموزوم های زنبور نر فقط ۱۶ عدد است. کروموزوم ها خواص ارثی را از نسلی به نسل دیگر انتقال می دهند.

۸۳ – از هر شان حداکثر ۳ سال می توان در کندو استفاده کرد. بعد از این مدت شانها بیش از حد سیاه شده و بصورت محلی مساعد برای زندگی و ازدیاد انواع و اقسام میکروب ها و ویروسها در می آید. بنابر این هر سال حدود ۳۳ درصد شانهای موجود در همه کندوهای زنبورستان باید عوض و ذوب و تصفیه گشته و در بهار به وسیله دیواره ها جانشین گردند.

۸۴ – هر جمعیتی که بچه بدهد معمولاً در آن سال عسل کمی خواهد داد و یا حتی خیلی از مواقع اصلاً عسل نمی دهد. ولی اگر یک محصول تابستانی و به ویژه محصول پائیزی مثل اسپرس و یا آویشن (در دامنته های کوه دماوند) وجود داشته باشد، در آن حال وضع بکلی عوض می شود. جمعیت خواهد توانست هم در بهار بچه و هم در آخر سال عسل بدهد. در چنین شرایطی اغلب بچه نیز محصول عیل کوچکی جمع می نماید.

۸۵ – آنچه یک جمعیت زنبور برای زندگی به آن نیاز دارد عبارتست از: عسل، گرده گل و آب. آنچه جمعیت برای قوی شدن بدان نیاز مند است علاوه بر سه عامل مذکور عبارتست از: ملکه جوان و استعداد نژادی جمعیت و آنچه که وی برای دادن محصول جالب احتیاج دارد، علاوه بر ۵ عامل گفته شده عبارت است از زنبوردار با تجربه و چند مهاجرت در هر سال با جمعیت ها به نقاط پر گل.

۸۶ – هر گاه تعداد زنبورهای یک جمعیت ۱۵۰۰۰ بود و این جمعیت در روز ۱ کیلو عسل تولید کرد، وقتی که تعداد زنبورهای همین جمعیت به ۲ برابر یعنی ۳۰۰۰۰ رسید مقدار عسلی که معمولاً جمع می کند ۲ برابر نیست بلکه سه برابر، یعنی ۳ کیلو گرم در روز خواهد بود.

۷۸ – هنگامیکه می خواهیم سن ملکه را حساب کنیم سال تولدش را حساب نمی کنیم.

۸۸ – برای داشتن یک زنبورستان پر محصول ۴ عامل زیر لازم است.

الف – هوای خوب و مساعد ب – گل های فراوان ج – جمعیت های فعال و سالم د – مهارت و تجربه زنبور دار

۸۹ – جمع آوری عسل بهاره را زنبور با گل بید مشک معمولاً شروع و با گل اقاقیا به پایان می رساند. گلهای همه درختان میوه عسل بهاره تولید می کنند. جمع آوری شهد تابستانی و پائیزی را زنبور عسل بعد از گل اقاقیا شروع و در شرایط ایران مرکزی و غربی با گل آویشن ختم می نماید.

۹۰ – هر چه از شمال کره زمین به جنوب برویم قد نژادهای مختلف زنبور عسل کوچکتر و بر عکس خرطومشانه درازتر می گردد. بطور مثال درازی خرطوم نژاد زنبور عسلی که در شمال سیبری زندگی می کند ۷/۵ میلیمتر و درازی نژاد قفقازیه ۳/۷ میلیمتر است. زنبورهای خرطوم دراز می توانند از یک عده از گلها شهد جمع کنند که زنبورهای خرطوم کوتاه نمی توانند. بنابر این هر چه خرطوم درازتر باشد محطول می تواند زیادتر باشد.

۹۱ – نژادهای زنبور مناطق شمالی جهان حداکثر فاصله ای را که به کمک رقص می توانند به سایر زنبور های کندوی خودشان نشان بدهند ۵۰۰ متر است و حال آنکه نژادهای زنبور مناطق جنوبی معمولاً تا فاصله ۳ کیلومتری و در حالت استثناء تا ۱۱ کیلومتری را نیز نشان می دهند.

۹۲ – برای جلوگیری از فرار بچه زنبوری که روی شاخه نشسته اند، با یک آبپاش به طرز ملایمی رویشان آب می ریزند. بالهای زنبورها خیس شده و نخواهند توانست پرواز کنند. ولی شما هم باید هر چه زود تر به کمک یک کندوی خالی و یا سبد، بچه ها را بگیرید و زیاد روی شاخه ها معطلش نکنید.

۹۳ – هر گاه گل در منطقه ای که کندو ها قرار دارند تمام شد و یک هفته بعد یا کمی دیرتر انتظار گلهای دیگری را داشت باشید، در این یک هفته می توانید جمعیت ها را با شربت یک به یک (۱ کیلو شکر با ۱ لیتر آب) هر شب به مقدار نیم الی یک لیتر تغذیه کنید تا کمبود شهد باعث توقف تخمگذاری ملکه نگردد چون دوباره وادار کردن ملکه به تخمگذاری کار مشکلی است و توقف تخمگذاریش به جمعیت صدمه می زند.

۹۴ – بعد از مهاجرت یا کوچ وقتی سوراخ پرواز کندو را باز کردید، معمولاً زنبورها در روز اول ۴۰ متر و روز دوم تا ۱۰۰۰ متر از کندویشان دور می شوند. از روز سوم فواصل بیشتری را هم می توانند طی کنند. البته این در صورتی است که هوا خوب باشد . در هوای نامساعد حداکثر ۳۰۰ متر از کندویشان فاصله میگیرند.

۹۵ – ملکه و زنبور کارگر هم پدر دارند و هم مادر ولی زنبور نر پدر ندارد فقط مادر دارد چون ملکه زنبورهای نر را از راه باکره زائی تولید می کند.

۹۶ – برای طویل تر کردن مدت گل دادن گیاهان یکساله در آب و هوای مساعد، می توان بذرشان را در فواصل زمانی متفاوت کاشت، مثلاً هر ۱۰ روز مقداری از بذرشان را بکاریم . طویلتر کردن مدت گل دادن یک گیاه معادل است با طویلتر کردن مدت بهره برداری از شهد گل بوسیله زنبور و در نتیجه بالابردن مقدار محصول عسل در هر کندو می باشد.

۹۷ – برای طویلتر کردن مدت گل دادن گیاهان چند ساله مثل درخت ها باید آنها را در ارتفاعات مختلف و یا آب و هوای متفاوت کاشت . مثلاً تا آنجائی که ممکن باشد، هم در منطقه سردسیر و هم در نقاط نسبتاً گرمسیر.

۹۸ – برای طویل کردن مدت گل دادن یک گیاه چند ساله بخصوص در یک منطقه معین، باید انواع زودرس، میان رس و دیر رس همان گیاه را در آن منطقه کاشت. – مثلاً سیب های زود رس، میان رس و دیر رس را که همه ما می شناسیم زمان گل دادنشان با هم (البته فقط چند روز ) تفاوت دارد.

۹۹ – طویلتر کردن دوران گل دادن یک منطقه به مدت ۸ روز معادل است با مقدار زیادی اضافه محصول برای زنبور دار.

۱۰۰ – زنبور برای اینکه کیسه عسلش را با شهد پر کند باید روی ۱۰۰ الی ۵۰۰ گل بنشیند و از شهد شان بمکد.

۱۰۱ – یک ملکه خوب هنگامیکه مشغول فعالیت زیاد تخمگذاری است در هر ۲۴ ساعت معادل ۲۵ / ۴ برابر وزن خودش غذا می خورد.

۱۰۲ – وزن یک کارگر معادل ۱۲۵ / ۰ گرم است بنابراین وقتی بچه ای به وزن یک کیلو گرم گرفته اید، در این بچه حدوداً ۸۰۰۰ زنبور وجود دارد.
۱۰۳ – یک جمعیت قوی که دارای ۵۰۰۰۰ کارگر باشد، در صورت وجود گل کافی، می تواند روزانه تا ۳ کیلو عسل تولید کند.

۱۰۴ – زمانی که گرمای هوا به ۸ درجه و کمتر نزول و یا از ۳۷ درجه بالاتر رود زنبور دیگر کار نمی کند. بهترین دما برای فعالیت زنبور بین ۲۰ تا ۲۵ درجه سانتیگراد بالای صفر است.

۱۰۵ – یک جمعیت قوی در تابستان حدود ۲۰۰ لیتر هوا در هر ۲۴ ساعت مصرف می کند و حال آنکه مصرف ۲۴ ساعت آن در زمستان از ۱۰ لیتر تجاوز نمی کند.

۱۰۶ – یک ملکه خوب در تمام مدت زندگیش می تواند تا حدود ۵۰۰ هزار عدد تخم بگذارد.

۱۰۷ – هر زنبور نر در مدت زندگیش حدود ۸ میلیون نطفه یا اسپرم ماتوزوئید تولید می نماید.

۱۰۸ – زنبور در دمای کمتر از ۸ درجه بالای صفر قادر به پرواز نیست چون ماهیچه هائی که پرهایش را به حرکت در می آورند در گرمای مذکور فلج هستند.

۱۰۹ – بررسی های مقایسه ای نشان دادند که محصول باغهای میوه ای که داخلشان کندوهای زنبورعسل قرار داده شده بود بیشتر و با کیفیت تر است.

۱۱۰ – موم در ۶۳ درجه و بره موم در ۷۲ درجه سانتیگراد ذوب می گردد.

۱۱۱ – هر زنبور قادر است در تمام مدت عمرش حدود ۳۰ کیلومتر پرواز کند و جمعاً تا ۲۵ / ۱ گرم شهد روی گل ها را جمع آوری کند.

۱۱۲ – مصرف عسل زنبورهای نر خیلی زیاد است بطوری که هر ۱۰۰۰ زنبور نر ماهیانه بیش از ۷ کیلو گرم عسل می خورند.

۱۱۳ – تولید جهانی عسل حدود یک میلیون و دویست هزار تن است که بوسیله ۵/۶ میلیون نفر زنبوردار و ۵۰ میلیون جمعیت زنبور تولید می شوند.

۱۱۴ – بزرگترین تولیدکننده عسل جهان روسیه با ۱۰ میلیون جمعیت است. پس از آن آمریکا و چین قرار دارند که هر کدامشان صاحب ۵ میلیون جمعیت زنبور هستند. بعد از آنها کشورهای برزیل، ارژانتین، مکزیک و استرالیا قرار دارند. البته این آمار ها در هر سال با نوساناتی همراه است.

۱۱۵ – تعداد جمعیت های زنبور عسل ایران طبق آمار سال ۱۳۶۴ معادل یک میلیون و دویست هزار بوده که در انواع و اقسام کندو های بومی و یا جعبه ای نگهداری می شدند.

۱۱۶ – مکزیک، چین، استرالیا و آرژانتین بزرگترین صادر کنندگان عسل در جهانند.

۱۱۷ – بزرگترین وارد کننده عسل جهان آلمان است. بطوریکه ۷۰ درصد کل واردات عسل جهان را به خود اختصاص داده است و بعدش هم با تفاوت زیاد ژاپن قرار دارد.

۱۱۸ – بیشترین مصرف سالیانه عسل را کانادائیها دارند. هر کانادائی بطور متوسط سالیانه بیش از یک کیلو عسل می خورد . بعد از آن آلمانی ها هستند که سالیانه هر آلمانی حدود یک کیلو شهد مصرف می کند.

۱۱۹ – به محض اینکه گرمای هوای خارج کندو تا ۸ درجه بالای صفر تنزل کرد زنبورهای داخل کندو فوراً به خوشه زمستانی می روند.

۱۲۰ – در دوران بچه دهی، ۹ روز پس از تخمگذاری سر اولین ملکه بسته شده و جمعیت بچه می دهد.

۱۲۱ – هنگام بچه دادن حدود ۵۰ درصد جمعیت کندو را با ملکه ترک می کنند. سن این زنبورها بین ۲ تا ۲۳ روز است. ولی سن بیشترین تعدادشان بین ۹ تا ۱۲ روز است. این درست همان سنی است که زنبورها قدرت زیادی برای ترشح موم دارند. به همین دلیل همیشه بچه زنبورها استعداد زیادی برای ترشح موم و ساختن شان از خود نشان می دهند. البته در صورت لزوم زنبورها قادر به انجام کارهای دیگری نیز هستند.

۱۲۲ – پس از اینکه اولین تخم داخل سلول ملکه گذاشته شد، زنبورها جیره غذائی ملکه را کم نموده و به آن تنها مقدار کمی ژل رویآل می دهند. این کار باعث کاهش تخم گذاری ملکه و سبک تر شدن وزن ملکه می گردد بطوری که بعد از ۹ روز وزن ملکه نصف می شود. این کار به دلیل این است که هنگام خروج بچه ملکه هم توان پرواز داشته باشد.

۱۲۳ – زنبور کارگر در حالت طبیعی در سن ۶ روزگی اولین پرواز جهت یابی را در اطراف سوراخ پرواز کندویش انجام می دهد.

۱۲۴ – در صورت غیر طبیعی بودن وضع و لزوم بیش از حد، کارگران خواهند توانست حتی در اولین روز پس از تولدشان نیز پرواز نمایند.

۱۲۵ – مقدار عسلی که زنبوران یک بچه ۳ کیلوئی در کیسه عسلشان حمل می کنند حدود ۱ کیلو گرم است.

۱۲۶ – بهترین جمعیت برای زمستان گذرانی معمولاً قوی ترین جمعیت ها هستند که در بهار هم بیشترین محصول شهد را می دهند.

۱۲۷ – ملکه در تمام مدتی که تخم گذاری می کند منحصراً با ژل رویال تغذیه میگردد ولی زمستان که تخم گذاری ندارد غذایش مخلوتی از ژل رویال و عسل است.

۱۲۸ – ارتفاع سوراخ پرواز در زمستان ۷ میلی متر و در تابستان ۲۰ میلیمتر است.

۱۲۹ – برای تولید ملکه باید تا شعاع ۴ تا ۷ کیلومتر خالی از زنبورهای دیگر و کندو های دیگر باشد. ولی در تولید ملکه به منظور بهتر کردن نژاد این شعاع باید به ۱۰ کیلومتر، بهتر ۲۰ کیلومتر برسد جزایری که از کرانه بیش از ۵ کیلومتر فاصله دارند برای این کار بهتر از همه اند.

۱۳۰ – حداکثر طبیعی شعاع پرواز کارگر ها ۴ کیلومتر، ملکه باکره ۵ کیلومتر و زنبور نر ۱۶ کیلو متر است. زنبور نر بطور خیلی استثنائی تا شعاع ۶۵ کیلومتر ی کندویش نیز پرواز نموده است.

۱۳۱ – مشکل تیرن کار برای زنبورها تولید و ترشح ژل رویال است که بیش از همه در بهار انجام می گیرد. به همین دلیل هم زنبورهای بهاری که مجبور به انجام چنین کار مشکلی هستند عمر کوتاه تری نسبت به زنبورهای زمستانی دارند.

۱۳۲ – ۷۵ در صد زهر زنبور را مواد پروتئینی مختلف تشکیل می دهند. قسمت اعظم این مواد در بدن ما و یا سایر پستانداران تولید نمی شود. به همین دلیل هم بدن ما بعد از نیش خورد باد می کند. باد کردن بدن در برابر مواد پروتئینی نا آشنا است. با باد کردن بدن سعی می کند مانع از ورود شان بداخل خون گردد.

۱۳۳ – زنبور نر حداکثر تا ۳ ماه هم می تواند زندگی کند. تنها در صورت بی ملکه بودن جمعیت زنبورهای نر مدت بیشتری زنده می مانند.

۱۳۴ – جمعیت زنبور باید در بهار و تابستان زنبور نر داشته باشند. در اواخر تابستان و یا حتی اوایل پائیز در بعضی از جمعیت ها هنوز تعداد محدودی از زنبورهای نر می توانند زندگی کنند ولی همه جمعیت های سالم نیمه دوم پائیز و تمام زمستان را بدون زنبور نر بگذرانند.

۱۳۵ – هرگاه در محلولی مقدار قندش کمتر از ۴ درصد باشد زنبور عسل قادر به تشخیص شیرینی آن نیست و از نظرش بی مزه است. یعنی مزه ای هماند آب خواهد داشت. همین محلول در دهان انسان کمی شیرینی خواهد داشت. چون حس چشایی انسان از زنبور شهد بیشتر است.

۱۳۶ – زنبور کارگر در سنین ۱۵ تا ۲۰ روز پس از تولید کیسه زهریش بیشترین مقدار زهر را دارد. در این هنگام در آن حدود ۳/۵ میلی گرم زهر وجود دارد.

۱۳۷ – برای اینکه گرده افشانی به نحو احسن انجام پذیرد باید به طور متوسط در هر باغ میوه ۳ تا ۴ کندو در هر هکتار شبدر ۴ کندو، در هر هکتار کلزا ۸ کندو با جمعیت قوی گذاشت.

۱۳۸ – بهترین گرما برای نگهداری عسل اتاقی است با گرمای ۷ تا ۱۲ درجه سانتیگراد.

۱۳۹ – عسلک بیشتر از منابع زیر تامین می گردد.

الف – از شیره گیاهی عده ای از گیاهان که وضع طبیعی جریان شیره اش بهم خورده و یا زخمی شده باشد.

ب – از خوشه غلاتی که بدلیل بیماری رویشان قارچ MUTTER KRONS جمع شده باشد.

ج – از مدفوعات بعضی از شپشکها که معده هایشان قادر به جذب بعضی از قند ها نیستند.

۱۴۰ – غلظت گاز کربونیک یا گاز زغال (CO2) در هوا فقط ۳ ۰ / ۰ درصد است ولی زنبور ها قادرند داخل کندویشان غلظتی تا حدود ۱۵ درصد (۵۰۰ برابر هوا) را نیز تحمل نمایند.

۱۴۱ – از تمام زنبورهای کارگر یک جمعیت آنهائی که در اسفند ماه تولد می یابند بطور متوسط ۳۵ روز زنده می مانند. متولیدن خرداد بطور متوسط ۲۸ روز عمر می کنند.

۱۴۲ – کارگرانی که حدود اوایل مرداد ماه تولد می یابند تقریباً حدود ۸۸ درصدشان و آنهائی که بین اول مرداد تا اول شهریور متولد می شوند حدود ۷۰ درصدشان در جریان زمستان می میرند. متولیدن شهریور ماه به بعد در تمام زمستان تنها ۱۰ درصدشان تلفات می دهند. بنابراین باید همه عوامل را به کار انداخت تا ملکه در جریان شهریور ماه و بعد آن تعداد زیادتری تخم بگذارد. در این حالت صاحب جمعیت هائی بسیار قوی خواهیم شد. که زمستان در مقابل بیماری ها مقاوم بوده و در بهار آینده نیز محصول عسل خوبی خواهند آورد.

۱۴۳ – بطور استثنائی کارگرانی دیده شده که در مهر ماه متولد شده و تا ۳۰۴ روز زندگی کرده اند.

۱۴۴ – اولین اثر زنبور عسل که در ایران کشف گردیده دشنه ایست که در لرستان پیدا و روی دسته اش شکل چند زنبور کنده شده است. این دشنه متعل به حدود ۱۲۰۰ سال پیش از میلاد بوده و در موزه شهر بروکسل پایتخت بلژیک نگهداری می گردد.

۱۴۵ – طبق مدارک و شواهد موجود بطور خیلی استثنائی ملکه تا ۸ سال هم زندگی می کند، ولی مدت زندگی آنها را بطور متوسط ۳ سال حساب می کنند. عمر مفید و اقتصادی ملکه تنها ۲ سال است. من تنها یکبار ملکه ای داشته ام که ۶ سال زندگی کرده. عمر سایر ملکه هایم کمتر بوده است.

۱۴۶ – برای تهیه یک کیلو عسل زنبور باید شهد ۲۰ میلیون گل شبدر را جمع و به کندو حمل کند.

– در این فعالیت ۱۷ میلیون گل شبدر بارور شده و بذر می دهد.

– یک کیلو بذر شبدر از ۵۶۰ هزار عدد بذر تشکیل می گردد.

– بنا بر این زنبور هنگام تهیه ۱ کیلو شهد بیش از ۳۰ کیلو بذر تولید می نماید.

– هر هکتار مزرعه شبدر هنگام بذر پاشی به ۲۰ کیلو بذر احتیاج دارد.

– بدین طریق زنبور وقتیکه ۱ کیلو عسل به کندو می آورد بذر لازم جهت بذر پاشی در یک و نیم هکتار را ناخودآگاه تولید می نماید.

۱۴۷ – پس از پایان جفتگیری حدود ۵ میلیون اسپرماتوزوئید (نطفه) داخل کیسه ذخیره ملکه یا Spermathica جای گرفته و تا ۳ سال داخل آن زنده می مانند.

۱۴۸ – عسل ماده ای است با ۴ PH بشدت اسیدی. بنابراین باید از نگهداری آن در ظروف فلزی خودداری نمود. چون بعد از مدتی فلز دچار خوردگی شده و شهد هم خراب می شود.

۱۴۹ – عسل به کمک دیاستازهای موجود در خود چربی های اطراف قلب را آب می کند. به همین دلیل مصرف عسل طبیعی به سالخوردگان و بیماران قلبی توصیه می گردد.

۱۵۰ – هر ۱۰۰ گرم عسل ۳۳۰ کیلو کالری انرژی تولید می نماید.

۱۵۱ – زنبور نر ۱۲ روز بعد از تولد به سن بلوغ رسیده و قادر به جفتگیری است و بعد از جفتگیری به علت انقباضات شدید ماهیچه ای میمیرد. زنبور کارگر با وجود اینکه مثل ملکه ماده است، ولی هرگز جفتگیری نمی کند چون قادر به جفتگیری نیست.

۱۵۲ – وقتی که سلول پر از عسل شد زنبور رویش را به وسیله ی سرپوشی که موم خالص غیر قابل نفوذ هواست می پوشاند تا خراب نشود تا در زمستان بتواند از آن استفاده کند. سرپوش مومی را که با آن سلول های لارو ها را می پوشاند بر عکس سرپوش عسلی قابل نفوذ در هواس است. زیرا لاروها برای زنده ماندن به هوا ی تنفس محتاجند. برای قابل نفوذ کردن آن زنبور ها مقداری گرده گل را با موم مخلوط می نمایند.

۱۵۳ – مقدار تخمی که ملکه در کندو می گذارد علاوه بر نژاد و سن ملکه به عوامل مختلفی بستگی دارد از جمله:

الف – قدرت جمعیت: اگر بهترین ملکه را به کندوی ضعیف بدهیم چون این کندو قدرت تامینه غذای ملکه و تیمار نوزادان را ندارد بطبع میزان تخمگذاری ملکه پایین می آید.

ب – میزان شهد و گرده در طبیعت: هر چه شهد و گرده وارد شده به کندو بیشتر باشد زنبورها توان تیمار و نوزادان را بیشتر دارند و به همین دلیل به ملکه غذا بیشتر می دهند تا تخمگذاریش را بیشتر کرده و سلول های بیشتری را در کندو برای تخمگذاریش آماده می کنند.

ج – دما: در دماهای پایین و بالا تخم گذاری ملکه گاهش می یابد چون اگر هوا سرد باشد زنبور ها مجبور به سوزاندن شهد بیشتری برای گرم کردن نوزادان دارند و یا اگر گرمای هوا زیادتر باشد کارگران مجبور به آوردن آب بیشتر برای خنک کردن کندو دارند و از کارهای دیگرشان (آوردن شهد و تیمار نوزادان) باز می مانند به همین دلیل میزان تخم گذاری ملکه کاهش می یابد.

د – فضا برای تخم گذاری در کندو: اگر در کندو سلول کافی برای تخم گذاری ملکه وجود نداشته باشد زنبورها یا باید به موم بافی دست بزنند و یا غذای ملکه را کم کرده تا تخم کمتر بگذارد. که در هر دو صورت تخم گذاری ملکه کاهش می یابد.

هـ – زمان بچه دادن: هنگامی که در کندو شاخن وجود دارد و کندو قصد بچه دادن داشته باشد زنبورها غذای ملکه را کم کرده تا تخم کمتری بگذارد به همین دلیل تخم دان های ملکه کوچک شده و برای پرواز، ملکه آماده می شود.

۱۵۴ – هر گاه زنبور عسلی صورت شما را نیش زد و سابقه باد کردن بیش از حد صورت داشتید برای جلوگیری از این باد کردن اجازه بدهید یک یا دو زنبور دیگر دست یا پای شمار را نیش بزند در این صورت صورت شما کمتر ورم می کند.

۱۵۵ – برای مبارزه با سار که یکی از دشمنان اصلی زنبور شهد است می توان از باز، شاهین، عقاب رام شده دست آموز در محدوده زنبورستان استفاده کرد. وجود این پرنده شکاری سارها را تا کیلومترها دورتر فراری می دهد و مشکلات درگیری با محیط زیست بابت کشتن سارها هم به وجود نمی آید.

۱۵۶ – در تغذیه زنبورها می توان از خرمای رسیده سرد درخت مانند خرمای مضافتی هم استفاده کرد. زیرا خرما هم قند بالایی دارد و هم مواد معدنی، پروتئین و ویتامین های زیادی دارد و هم زنبور عسل آن را با اشتها مصرف می کند. استفاده از خرما گاه تا حد زیادی جبران کمبود گرده در طبیعت را می کنند به مانند کیک گرده.

۱۵۸ – زنبور عسل به طور ذاتی تمایل دارد در جاهای بلند خانه درست کند. اگر ما هم کندو را به ارتفاع ببریم در راندمان تولید تاثیر زیادی دارد و از دیگر خوبی های این کار عدم راه یابی ساده مورچه ها به کندو و کاهش رطوبت گیری از کف زمین و عدم بازگشت زنبور های مریض که قادر به پرواز نیستند به داخل کندو است.

۱۵۹ – برای موم دوزی بهتر است با استفاده از برق ۱۲ ولت (باطری ، ترانس) به مدت ۳ ثانیه سیم های قاب را گرم کنیم تا به راحتی به موم بچسبند.

۱۶۰ – برای صرفه جویی در مصرف موم می توان از در ساخت برگ مومی آج دار از نوعی پلاستیک استفاده کرد. بصورتی که لایه ای از موم روی این پلاستیک اسپری شده باشد. از محاسن این روش این است که در دمای بالا مانند موم ریزش نمی کند و یا در استراکتور دچار پارگی نمی شود و کرم موم خوار به این پلاستیک آسیب نمی زند.

یکی از بهترین مواد غذایی که از دیرباز – مورد توجه بشر بوده، شهد است.

بد نیست بدانید این ماده غذایی پرخاصیت توسط زنبورعسل به طریقه کاملاً بهداشتی تهیه می شود.

متأسفانه عده ای می پندارند که عسل مدفوع زنبورعسل است. در حالی که این طور نیست.

در واقع عسل شهد گلهایی است که زنبورعسل آن را در کیسه بسیار تمیزی که در داخل بدنش قرار دارد جمع آوری نموده و به وسیله اندام خرطوم مانندی آن را به داخل سلول هایی که با موم ساخته است. منتقل می سازد.

گفته شده، قدمت زنبورعسل بیشتر از انسان است و قبل از پیدایش انسان روی کره زمین زنبورهای عسل وجود داشتند.

در این قسمت، شما را با انواع عسل، روش نگهداری و کاربردهای آن آشنا می سازیم.

نگهداری عسل اصل این تنها ماده غذایی است که هرگز فاسد نمی شود.

پس هر قدر که بخواهیم بدون ترس از فاسد شدن آن را می توانیم در خانه نگهداری کنیم.

بد نیست بدانید در مقبره های فراعنه مصر، کوزه هایی از عسل اصل  یافت شد که بعد از چهل قرن خواص و رنگ و طعم خود را حفظ کرده بود.

عسل ماده ای است که هیچ وقت ترش نمی شود، کپک نمی زند، و غیر قابل مصرف نمی گردد.

بنابراین لازم نیست که عسل را در یخچال بگذاریم. البته باید از قرار دادن عسل اصل در ظروف سر باز خودداری نمود زیرا سریعا گرد و غبار هوا و میکروب ها را به خود جذب می کند.

شناسایی کیفیت عسل اصل متأسفانه در تمام دنیا همیشه عده ای سودجو به تولید مواد غذایی تقلبی می پردازند.

این افراد برای تولید عسل تقلبی از موادی چون سیب زمینی، ضایعات شکلات کارخانجات شکلات سازی و مواد دیگر استفاده می کنند.

گاهی مهارت افراد متقلب در کارشان آنقدر زیاد است که تشخیص نوع واقعی و غیر واقعی عسل را غیر ممکن می سازد.

طعم خوش عسل می تواند بهترین وسیله برای تشخیص کیفیت این ماده باشد.

زیرا می دانیم عسل تقلبی رایحه دلپذیر شهد طبیعی را ندارد. گاهی عسل در داخل شیشه شکرک می زند.

اغلب خانواده ها این را دلیل بر تقلبی بودن عسل اصل می دانند.

در حالی که وجود دیاستازها و مواد قندی موجود در عسل طبیعی موجب تشکیل رسوب می گردد.

هر قدر مقدار گلوکز در عسل بیشتر باشد امکان تبلور و ایجاد رسوب بیشتر خواهد بود. بنابراین اگر شهد شکرک زده را خریداری کردید جای نگرانی نیست زیرا این نوع شهد کاملاً طبیعی است.

در حالی که عسل های غیر طبیعی که فاقد دیاستاز هستند ظاهری صاف و درخشنده داشته و هیچ وقت شکرک نمی زنند.

برای اینکه عسل شکرک زده به حالت اولیه برگردد باید شیشه محتوی شهد را برای مدت یک ساعت در آب جوش قرار دهید.

با همه اینها گاهی نوع تقلبی عسل آنقدر با مهارت تهیه می گردد که تفکیک آن از نوع طبیعی غیر ممکن است.

طبق یک روش سنتی عده ای کش آمدن عسل اصل را نشان دهنده طبیعی بودن آن می دانند، اما همان گونه که گفته شد روش چشیدن عسل اصل مطمئن تر خواهد بود.

به طور کلی آنچه عوام با روش های سنتی و بر اساس تجربیات خود سعی در تشخیص کیفیت عسل دارند علمی نیست.

فقط آزمایشگاه می تواند ما را از وجود دیاستازهای موجود در این ماده غذایی که نشان از طبیعی بودن آن دارد آگاه سازد.

انواع عسل اصل

شهد طبیعی زنبور

عسل های طبیعی، رنگ و عطر مختلفی دارند. رنگ و عطر عسل بستگی به نوع گلهایی دارد که زنبور شهد آنها را مکیده است.

مثلاً عسل آفتابگردان طعم ملایمی دارد اما شهد گلهای صحرایی بسیار معطر هستند.

غلظت عسل نیز بستگی به شرایط آب و هوایی منطقه ای دارد، که در آن زنبور فعالیت می نماید.

عسل مناطق مرطوب رقیق و آبکی است زیرا زنبور نمی تواند رطوبت شهدرا کم نماید.

به طور کلی دو نوع عسل با توجه به فصل تولید در بازار عرضه می گردد.

الف: عسل بهاره این نوع عسل مربوط به گلهای درختان میوه، مرکبات و اقاقیا است.

ب: عسل پاییزه از گیاهانی چون گز، آویشن و اسپرس تولید شده است.

رنگ عسل اصل

شهد طبیعی زنبور

رنگ عسل بد نیست بدانید، عسل اقاقیا بی رنگ است اما عسل اسپرس زرد و عسل آویشن قرمز است.

عسل درختان سوزنی برگ تیره رنگ و عسل اَفرا لیمویی است. کاربردهای عسل عسل غذایی است مغذی و سودمند که دارای تمامی ویتامینها و املاح معدنی مورد نیاز بدن است.

اما نه تنها مصرف غذایی دارد بلکه می تواند کاربردهای دیگری هم داشته باشد.

در صورتی که شهد طبیعی زنبور را روی پوست دست یا پا بکشیم پوست ضدعفوی گشته و لطیف می گردد.

شهد طبیعی زنبور از پینه بستن کف پا جلوگیری می نماید. کسانی که به جوش صورت دچار هستند اگر به طور مرتب با عسل صورت خود را چرب کنند جوش ها برطرف خواهند گشت.

می دانیم عسل خاصیت میکروب کشی داشته و ضدعفونی کننده است.

در صورت عدم دسترسی به خمیردندان می توان از عسل به جای خمیردندان استفاده کرد.

با اطمینان کامل از اینکه نه تنها شیرینی آن برای دندان ها ضرری ندارد، بلکه میکروب های داخل دهان را می کشد.

در صورتی که خدایی نکرده به گلودرد مبتلا شدید مقداری عسل را در آب حل کرده و در گلو غرغره کنید تا دردگلو تسکین یافته و ضدعفونی شود.

گر چه ترکیب عسل در مناطق مختلف و از منابع گیاهی و زمان های متفاوت، تفاوت زیادی ندارند ولی همان مقدار تفاوت نا چیز آن ها تأثیر قابل توجهی در کیفیت عسل های مختلف دارد.

مواد تشکیل دهنده عسل

یکی از نکات مهم در تعیین مواد تشکیل دهنده عسل روش تجزیه و آنالیز عسل است. گزارش های علمی و تحقیقاتی نشان داده اند که روش تجزیه شیمیایی متفاوت روی یک نوع عسل منتج به نتایج متفاوت گردیده است.

لذا برای تعیین ترکیب شیمیایی عسل لازم است از روش های استاندارد مورد قبول استفاده نمود. همچنین برای مقایسه ترکیب عسل های مختلف باید از یک روش معین و استاندارد جهت آنالیز آنها استفاده کرد.

گیاهان بسیار زیادی تولید شهد می کنند که زنبور عسل با ملاقات و جمع آوری شهد از آن ها نسبت به تولید عسل عمل می کند. اما از نظر زنبورداران تعداد محدودی از این گیاهان به واسطه شهد زیاد و کیفیت خوب عسل آن ها حائز اهمیت هستند. هر نوع عسلی دارای طعم یا مزه و رنگ و بوی خاص است و محققین مختلف ویژگی های انواع مختلف عسل را مطالعه و گزارش کرده اند.

در زیر در مورد هر یک از مواد تشکیل دهنده عسل مختصرا توضیح داده می شود:

آب در شهد طبیعی زنبور

شهد طبیعی زنبور

شهد طبیعی زنبور

شهد طبیعی زنبور

شهد طبیعی زنبور

شهد طبیعی زنبور

مقدار رطوبت عسل بستگی به نوع شهد گل، شرایط ذخیره شدن آن در داخل سلول های شان و همچنین شرایط جوی خارج از کندو دارد. عسل های مختلف ممکن است بین حدود ۱۳ تا بیش از ۲۰ درصد رطوبت داشته باشند. رطوبت عسل پس از استخراج ممکن است تغییر نماید. عسل های درجه یک دارای رطوبتی حدود ۱۸٫۶ درصد است.

قندهای عسل اصل

شهد طبیعی زنبور

حدود ۹۵ تا ۹۹٫۹ درصد مواد جامد عسل را قندها تشکیل می دهند. قندهای عسل برحسب پیچیدگی و اندازه ملکول هایش طبقه بندی می شود. قندهای اصلی عسل را قندهای ساده مانند دکستروز (گلوکز) و لوولوز (فروکتوز) تشکیل می دهند. علاوه بر قندهای ساده فوق الذکر قندهای مرکب که از دو، سه و یا چند قند ساده درست شده اند در عسل وجود دارد. برای مثال: مالتوز، سوکروز و لاکتوز از رد قند ساده تشکیل شده اند. تا کنون بیش از بیست نوع قند مختلف در عسل شناسایی شده اند ولی همان طور که گفته شد قسمت اعظم قندهای عسل را لوولوز و دکستروز تشکیل می دهند که حدود ۸۵ تا ۹۵ درصد از قندها هستند. شیرینی عسل عمدتا مربوط به همین دو نوع قند ساده است. شیرینی عسل ۲۵ برابر بیشتر از شیرینی قند معمولی یعنی سوکروز است. باید توجه داشت که اکثر قندهای شناخته شده در عسل در شهد گل ها وجود ندارد. به عبارت دیگر غالب قندهای عسل به واسطه آنزیم های مختلف موجود در بزاق زنبور است که روی شهد اثر کرده و در جریان عمل آوری شهد به عسل و یا ماندگاری در انبار تولید می شوند.

اسیدهای عسل اصل

شهد طبیعی زنبور

در عسل اسیدهای مختلفی وجود دارند که به علت شیرینی زیاد عسل آشکار نیستند. تا مدتها فکر می کردند که بیشترین اسیدی که در عسل وجود دارد اسید سیتریک است. علاوه بر اسید سیتریک، اسیدهای دیگری چون استیک، بوتریک، مالیک و سوکسینیک در عسل وجود دارند. مهمترین اسید عسل اسید گلونیک است که از تجزیه دکستروز در مجاورت آنزیم بزاقی زنبور عسل به نام گلوکز اکسیداز به دست می آید. غیر از اسیدهای ذکر شده، اسیدهای معدنی، اسید فسفریک و اسید کلریدریک به مقدار خیلی کم در عسل موجودهستند. در عسل ۱۶ اسید آمینه وجود دارد. اسیدهای آمینه پایه تشکیل پروتئین هستند. برای بیان میزان اسیدیته مایعات ارزش PH آن ها را بیان می دارند. بنابراین چون عسل خاصیت اسیدی دارد، PH آن معمولا بین ۳٫۴ تا ۴٫۵ (متوسط ۳٫۹) است. باید توجه داشت که خاصیت اسیدی عسل به واسطه شیرینی بیش از حد آن تحت الشعاع قرار گرفته است.

مواد معدنی عسل اصل

شهد طبیعی زنبور

مقدار مواد معدنی در عسل به طور متوسط ۰٫۱۷ درصد وزن عسل را تشکیل می دهد. این مقدار از ۰٫۰۲ تا بیش از ۱ درصد متغیر است. بیشترین مقدار عناصر موجود در عسل به ترتیب پتاسیم، سدیم، کلسیم، منیزیم، آهن، مس، منگنز، کلر، فسفر، گوگرد و سیلیکن هستند. عسل های تیره رنگ، مقدار مواد معدنی بیشتری در مقایسه با عسل های روشن دارند.

آنزیم های عسل اصل

شهد طبیعی زنبور

آنزیم ها مواد پیچیده پروتئینی هستند که در سلول های زنده تشکیل شده و در فعل و انفعالات حیاتی موجود نقش مهمی را بازی می کنند.

بدون شک مهم ترین آنزیم در عسل اینورتاز است که به نام های ساکاراز و یا سوکراز هم گفته می شود.

این آنزیم در اصل از غدد بزاقی زنبور عسل ترشح و ساکارز موجود در شهد گل را به لوولوز و دکستروز تبدیل می کند. آنزیم مهم دیگری که در عسل اصل وجود دارد دیاستاز یا آمیلاز است.

آنزیم های دیگری که در شهد طبیعی زنبور گزارش شده اند، کالاتاز، فسفاتاز و اکسیداز هستند. اکسیداز از غدد شیری زنبور عسل ترشح می شود. گلوکز اکسیداز باعث اکسیده شدن گلوکز و تبدیل آن به اسید گلوکونیک و پراکسید ئیدروژن می شود. اینهیبین آنزیم دیگری است که خاصیت باکتری کشی دارد و از رشد باکتری در شهد طبیعی زنبور جلو گیری می کند. آنزیم ها در عسل به مرور زمان و با حرارات دیدن عسل کم شده و ممکن است از بین بروند.

ویتامین ها عسل اصل

شهد طبیعی زنبور

ویتامین هایی که در عسل وجود دارند شامل تیامین (B1)، ریبو فلاوین (B2)، اسید آسکوربیک (C)، پیریدوکسین (B6)، اسید پنتوتینک و اسید نیکوتینیک (Niaci) هستند. مقدار ویتامین ها در انواع عسل ها بسیار متغیر بوده و به نوع شهد و گرده گل که توسط زنبور عسل جمع آوری می شود، بستگی دارد.

پروتئین ها و اسیدهای آمینه عسل

شهد طبیعی زنبور

مقدار پروتئین های عسل بین ۰٫۱ تا ۰٫۶ درصد و مقدار اسیدآمینه آن ۰٫۰۰۳۴ تا ۰٫۰۰۵۸ درصد گزارش شده اند. این مواد گرچه مقدارشان در شهد طبیعی زنبور کم است و اهمیت غذایی زیادی ندارند ولی تاثیر زیادی روی طعم و مزه عسل دارند.
– چربی ها یا لیپیدهای عسل
مقادیر بسیار کمی از لیپیدهای مختلف در شهد طبیعی زنبور شناسایی شده اند از جمله: اسیدهای چرب، استرول ها، فسفولیپیدها و غیره.

مواد دیگر

شهد طبیعی زنبور

مواد دیگری که در شهد طبیعی زنبور وجود دارند شامل کلوئیدها و مواد آنتی بیوتیکی هستند. عسل های تیره تر دارای کلوئیدهای بیشتری بوده و تا حداکثر یک درصد مواد جامد عسل را تشکیل می دهند. در عسل همچنین انواع مواد معطری وجود داشته که تا به حال حدود ۵۰ نوع آن را تشخیص و گزارش داده اند.

منبع : کتاب پرورش زنبورعسل، دکتر عبادی و دکتر احمدی

پایان پیام

تبلیغ در گلونی

شهد طبیعی زنبور

شهد طبیعی زنبور

شهد طبیعی زنبور

شهد طبیعی زنبور

شهد طبیعی زنبور

شهد طبیعی زنبور

شهد طبیعی زنبور

شهد طبیعی زنبور

شهد طبیعی زنبور

شهد طبیعی زنبور

شهد طبیعی زنبور

شهد طبیعی زنبور

شهد طبیعی زنبور

شهد طبیعی زنبور

شهد طبیعی زنبور

شهد طبیعی زنبور