جواد خیابانی باخت بدجور هم باخت

جواد خیابانی باخت بدجور هم باخت

یادمان باشد ما هم اشتباه می‌کنیم و باید بتوانیم عذرخواهی را یاد بگیریم.

به گزارش پایگاه خبری گلونی عصر ایران نوشت: «شبکه اول سیما جمعه ۲۴ اسفند برنامه خاطره‌انگیز «ورزش و مردم» را با اجرای «پیمان یوسفی» پخش کرد.

برنامه این هفته از نقد ورزشی و فوتبال‌های روز کمی فاصله گرفته شده بود و گزارشگران فوتبال یعنی «علیرضا علیفر»، «مزدک میرزایی» و «جواد خیابانی» دور هم جمع شدند و با هم به گفت‌وگو پرداختند.

برنامه از آنجایی جالب شد که پیمان یوسفی دست به نقد جواد خیابانی زد.

کسی که بارها و بارها در گزارش‌های حساس ملی و باشگاهی گزارشگری کرده، مبدع «غزال تیرپا» است و کارهای خارج از عرف زیادی را انجام داده اما این برنامه گویا قرار نبود به تعریف و تمجید جواد خیابانی بگذرد.

بنا نبود مثل همیشه خیابانی باشد و نقدهایش به این و به آن. با فوتبال‌هایی که اشتباهات گزارشگری دستمایه هجوم‌های فضای اجتماعی علیه او شده بود.

کلیپی در آن پخش شد که به ناگهان جواد خیابانی آلمانی حرف می‌زد!

بازیکنان تعویضی را نمی‌دید و باز هم توپ را در اختیار بازیکنی قرار می‌دهد که چندین و چند دقیقه پیش، تعویض شده بود! غیرت ایرانی را بر سر عمانی‌ها می‌کوبید و …!

خیابانی که به نظر نمی‌رسید از آن کلیپ چندان راضی بوده باشد از کارنامه خود دفاع کرد.

جواد خیابانی باخت بدجور هم باخت

او می‌گفت: من شکسپیر نیستم که بتوانم جملات بی‌عیب و نقص را بیان کنم. تمام زبان‌های دنیا را نمی‌دانم که بتوانم بازیکنان را با همان نام اصلی بخوانم.

می‌گفت: چرا نود دقیقه فوتبال با ۲-۳ اشتباهی که من کردم قضاوت می‌کنید و آن را به تمسخر می‌گیرید؟

تا اینجای کار همه چیز به نفع جواد خیابانی پیش می‌رفت و او پیروز مناظره بود که خود به راه انداخته بود.

اما به ناگهان علیفر در چند جمله همچون کارزارهای انتخاباتی نسخه جواد خیابانی را پیچاند.

علیفر با خاطره‌ای شروع کرد و گفت: روزی پس از گزارش فوتبال نزد اردشیر لارودی رفتم. در آنجا از من پرسید که چرا یک اشتباه در گزارشت بود؟

با ناراحتی گفتم: تو از ۹۰ دقیقه بازی فقط یک اشتباه را دیدی؟ گفت: «درست است اما غلط کردی که همان یک اشتباه را انجام دادی!

اگر قرار است کسی گزارشگری کند و دائماً اشتباه کند که همه بلدند دیگر نیاز نیست که تو منتخب دیگران باشی و در تلویزیون میکروفن را به تو بدهند!

و من در آنجا متوجه شدم که ما نمی‌توانیم اشتباه کنیم و اجازه نداریم اشتباهاتمان را توجیه کنیم.

آقای خیابانی هم باید بداند که تا جای ممکن نباید اشتباه رخ دهد و در آخر این مائیم که باید از مردم عذرخواهی کنیم.»

شکست در چهره در هم ریخته و اندوه‌بار جواد خیابانی کاملاً مشهود بود. این بار واقعاً مثل یک مربی ۳ بر صفر باخته به دوربین‌ها نگاه می‌کرد.

این بازی برای جواد خیابانی حکم تسلیم و سکوت را داشت و در نهایت هم خیابانی که دیگر نمی‌دانست چه بگوید به خود نمره صفر را داد! جواد خیابانی باخت بدجور هم باخت

خیابانی زاییده تفکرات ما ایرانی‌هاست. یاد گرفته‌ایم توجیه کنیم، اشتباهات را نپذیریم و هر گناهی را به گردن دیگری بیندازیم!

اما در کشورهای شرق آسیا دقیقاً عکس آن چیزی است که در ایران می‌بینیم.

برای یک تأخیر در جلسه عذرخواهی رسمی و رسانه‌ای می‌کنند و تسلیم محض در برابر آن چیزی می‌شوند که همه می‌گویند اشتباه است.

یادمان باشد ما هم اشتباه می‌کنیم و باید بتوانیم عذرخواهی را یاد بگیریم.»

پایان پیام