عباس قانع و تقلید از گزارشگران انگلیسی؛ اما آن‌ها در جو ورزشگاه اما او در استودیوی ایزوله

عباس قانع و تقلید از گزارشگران انگیسی؛ اما آن‌ها در جو ورزشگاه اما او در استودیوی ایزوله

پایگاه خبری گلونی میثم کریمی: عباس قانع گزارشگر جوانی که به تازگی به شهرت رسیده است متولد شهر یزد است.

قانع که مدرک فوق لیسانس مدیریت ورزشی را دارد، برای اولین بار در رادیو کرمان گزارشگری را آغاز کرد.

او در ابتدا در یزد تست داد اما به دلیل تقلید زیاد از فردوسی‌پور پذیرفته نشد.

قانع در رادیو و تلویزیون کرمان بعد از گزارشگری فوتبال،  گزارشگری رشته‌هایی همچون فوتسال، هندبال، والیبال و … را انجام می‌داد.

این گزارشگر جوان همچنین در مسابقه آقای گزارشگر نیز تست داد و شرکت کرد.

اما عباس قانع را این روزها بیشتر برای گزارش‌هایش در یک سایت ورزشی می‌شناسیم.

عباس قانع و تقلید از گزارشگران

او در فروردین ۹۸ برای اولین بار در تلویزیون و شبکه سه بازی بین دو تیم رئال مادرید و لگانس را گزارش کرد.

قانع صدایی خاص و از استعدادهای جوان است اما گزارشگری برای رسانه ملی و در جایی مثل شبکه سه  با گزارشگری برای یک سایت خیلی متفاوت است.

به گفته خودش سبکی است که تاثیر زیادی از گزارشگرهای انگلیسی گرفته است.

مثلا آقای مارک تایلر گزارشگر انگیسی در گزارش خود از عبارت oh my god زیاد استفاده می‌کند و آقای قانع نیز از عبارت وااای خدای من!

اما سوالی که باید از آقای قانع بپرسیم این است:

آیا می‌داند آقای تایلر کجا گزارش می‌کند؟ ایشان در ورزشگاه و در یک جو فوق‌العاده بازی را گزارش می‌کند اما عباس قانع در استودیو.

یعنی مثلا تایلر در جو فوق‌‌العاده ورزشگاه آنفیلد عباراتی را به کار می‌برد که واقعا تحت تاثیر جو آن ورزشگاه است.

اما عباس قانع در استودیو نشسته، چند جمله خاص روی کاغذ نوشته و در یک محیط ساکت می‌خواهد در لحظه‌های حساس جو ورزشگاه را انتقال دهد.

قانع در لحظه گل از عبارات روی کاغذ خود که قبلا آن‌ها را تهیه کرده با صدای بلند استفاده می‌کند و با گفتن جمله‌هایی نظیر الماس سیاه و شاه ماهی می‌خواهد گزارش خود را هیجان‌انگیز کند که این کار بسیار مصنوعی است و مخاطب را خسته می‌کند.

گزارش بازی از روی کاغذ

در استعداد خوب قانع شکی نیست، اما او گر می‌خواهد گزارشگری خوب باشد و در بین مردم نیز محبوب شود، باید بیشتر روی اطلاعات خود کار کند تا اینکه دیالوگ‌های فیلم‌ها و متن آهنگ‌های خاص را پیدا کند و در گزارش خود به کار ببرد.

شاید تقلید از سبک گزارشگرهای انگلیس و آمریکای جنوبی فقط صدای بلند نباشد، باید یک گزارش استاندارد و مورد قبول را ارائه دهد.

عباس قانع را اگر در فضای مجازی دنبال کنید، بیشتر وقت خود را صرف به روز نگه‌داشتن صفحه خود می‌کند و اگر همین وقت را صرف کار اصلی خود می‌کرد شاید عباس قانع متفاوتی را می‌دیدیم.

به هرحال او باید بداند برای اینکه بتواند جا پای بزرگانی مانند فردوسی‌پور بگذارد، باید سبک خود را عوض کند.

گزارشگری خوب با ری‌اکشن‌هاس مصنوعی تفاوت دارد، انتقال هیجان مصنوعی برای مخاطب خسته‌کننده است و مخاطب مصنوعی بودن را متوجه می‌شود.

شاید سیاست مدیریت بعضی شبکه‌ها بر این باشد که بزرگان گزارشگری را از شبکه خود اخراج کند و با ورود افراد بی‌تجربه و خام هم استعداد آن‌ها را بسوزاند و هم مخاطب را فراری دهد. نظر شما چیست؟

پایان پیام