فیلتر کردن فضای مجازی یعنی گرفتن حق انتخاب؛ این حق را از مردم نگیرید
پایگاه خبری گلونی دانیال ناصری: این روزها بحث‌هایی مطرح می‌شود پیرامون فیلتر کردن چند شبکه مجازی باقی‌مانده از فیلترینگ.
تصور من این است اولین قدمی که در این راه برداشته می‌شود و در نهایت منتهی می‌شود به فیلتر و محدودسازی (محدودسازی هر چیزی اعم از شبکه‌های مجازی یا کتاب و…) یک رابطه مبتنی بر عدم اعتماد است.
یک نهاد تصمیم‌گیرنده و افراد جامعه، با همدیگر رابطه‌ای دوسویه دارند.
این رابطه از هر نوعی که باشد باید بر مبنای یک اعتماد متقابل شکل بگیرد.
نهادهای تصمیم‌گیرنده و صاحب قدرت، دارای پیشینه و رزومه هستند و افراد بر مبنای آن سابقه تصمیم می‌گیرند که چه تلقی‌ای از آن نهاد داشته باشند.
حال تصور کنید که رابطه من نوعی با این نهاد به این شکل باشد که دیده‌ام یک شبکه مجازی به وجود آمده و افراد در آن با یکدیگر در تماس هستند.
نهاد ذی‌ربط، تصمیم به حذف یا فیلتر کردن این شبکه می‌گیرد.
بعد از مدت کوتاهی، آن شبکه فیلتر شده با شبکه دیگری جایگزین می‌شود.
شبکه دوم هم فیلتر می‌شود. بعد از آن، نهاد مذکور، شبکه‌ای جدید را طراحی می‌کند و پیشنهاد می‌دهد که کاربر، از این شبکه اخیر استفاده کند.
این‌جا بین من کاربر و آن نهاد مسئول، رابطه‌ای به وجود می‌آید.
اما تصور می‌کنید که این رابطه از همان ابتدا بر چه اساسی پایه‌ریزی شده؟
فیلتر کردن فضای مجازی یعنی گرفتن حق انتخاب
نگاه من کاربر این است که این نهاد، در وهله اول، اقدامش را به این صورت شروع کرده که اختیار و حق انتخاب را از من گرفته است.
حالا من با پیشنهاد کسی مواجه هستم که مرا از اولین و طبیعی‌ترین حق انسانی‌ام، یعنی آزادی و حق انتخاب محروم کرده است.
فکر می‌کنید رابطه ما چگونه باشد؟ آیا در چنین شرایطی اصولاً من می‌توانم به این نهاد اعتماد کنم؟
می‌توانم به کسی اعتماد کنم که آن حق اولیه و طبیعی را از من گرفته؟ آیا می‌توانم تصور کنم که شاید این اقدام در جهت مصالح من باشد؟
پاسخ تمام این سوالات از سوی من منفی است.
من هیچ‌گاه نمی‌توانم در چنین رابطه‌ای نقش فعال و مثبت داشته باشم.
اصولاً مسئله این است که من به چه کسی اعتماد می‌کنم و کدام گزینه را انتخاب می‌کنم اما تا جایی که به آن نهاد مربوط می‌شود، از بیخ و بن آزادی انتخاب من زیر سوال رفته، حق من از بین رفته است.
این‌گونه محدودیت‌ها به این معناست که اساساً نمی‌شود رابطه‌ای میان ما شکل بگیرد، خصوصاً این‌که آن رابطه بخواهد مبنی بر اعتماد هم باشد.
آیا این نهادها نباید به حق انتخاب من احترام بگذارند؟ آیا نباید به من اعتماد کنند تا بتوانند اعتماد من را جلب کنند؟
به مردم اعتماد کنید
آیا من می‌توانم با کسی که از پشت دوربین شکاری نگاه‌ام می‌کند، دوست صمیمی باشم؟ آیا می‌توانم او را دوست مورد اعتماد خود تلقی کنم؟
من نمی‌گویم که به مردم حق انتخاب بدهید، ما مردم به حکم انسان بودن، ذاتاً حق انتخاب داریم.
شما این حق را با فیلتر کردن از بین نبرید، این حق انتخاب را از ما سلب نکنید، به ما مردم اعتماد کنید، آن‌وقت راه پیشنهادی خودتان را ارائه بدهید.
و در نهایت، صرف‌نظر از نتیجه‌ا‌ی که حاصل می‌شود، صرف‌نظر از این‌که ما مردم به شما اعتماد می‌کنیم یا نه، به تصمیمی که می‌گیریم احترام بگذارید.
اگر تصمیمی که گرفتیم، دلخواه‌تان نبود، ایراد را در خودتان جست‌وجو کنید.
پایان پیام
کد خبر : 120008 ساعت خبر : 3:56 ب.ظ