جانوران را بکشیم یا غذا بدهیم؟ پاسخی کارشناسی به این سوال همیشگی

جانوران را بکشیم یا غذا بدهیم؟ پاسخی کارشناسی به این سوال همیشگی

. به گزارش پایگاه خبری گلونی محمد فرهادی‌نیا، فعال محیط زیست در یک رشته توئیت نوشت: چقدر باید حضور جانوران را تحمل کنیم تا باعث خسارت‌های جبران ناپذیر نشود؟

جانوران را بکشیم یا غذا بدهیم؟

خرس از فاصله ده متری محیط بانان استان ایلام می گذرد. این فیلم در کوه های منطقه ملکشاهی گرفته شده است.

‏برخی معتقدند ما داخل زیستگاه جانوران رفته‌ایم.

گروهی معتقدند آن‌ها به زیستگاه ما آمده‌اند. با هر کدام موافق باشید، نتیجه آن است که ما و جانوران، زیستگاه‌های مشترک زیادی داریم.

در یک مکان بودن، منجر به واکنش می‌شود، واکنشی که می‌تواند منجر به کشته شدن یکی از طرفین، انسان یا جانور، شود.

پس بهتر آن است دو طرف در کنار یکدیگر کمترین حضور را داشته باشند.

درحالی که در ‎سوادکوه، افرادی با قساوت خرسی را می‌کشند، باغداری شکسته شدن درخت‌های میوه‌اش را تحمل کرده و اجازه می‌دهد ‎خرس راحت در باغش تغذیه کند.

مهمترین عامل برای پیشگیری ‎تعارض انسان و خرس، اجتناب از عادت خرس به حضور در کنار انسان و تغدیه از منابع انسانی، مانند زباله، باغ و کندو است.

به عبارت دیگر، نباید اجازه داد خرس با خیال راحت در کنار انسان تردد کرده و بعد از تغذیه کامل، منطقه را ترک کند.

اقدام باغدار برای تحمل حضور خرس قطعاً ارزشمند است، ولی آیا بقیه باغداران هم حضور خرس را تحمل می‌کنند؟

خرس به حضور در یک باغ عادت نمی‌کند، بلکه ما با تحمل حضور خرس، آن را به حضور در باغ‌ها و روستاها عادت می‌دهیم.

درگیر شدن خرس در تعارض، درنهایت می‌تواند به کشته شدن جانور دچار شود.

ما زمانی می‌توانیم حضور خرس‌ها را در نزدیکی خود نادیده بگیریم که همه جامعه همراه باشند و درصورت بروز مشکلی، کسی اسلحه به دست نشود.

طبیعتاً ما هنوز تا این مرحله فاصله داریم.

ماداخل زیستگاه آن‌ها رفته باشیم یا آنها آمده باشند، مساله این نیست.

مساله آن است که ما و خرس‌ها طوری همزیستی کنیم که «زمینه بروز فاجعه» کاهش یابد.

عاملی که خرس‌ها را به تعارض می‌کشاند، «غذای سهل الوصول و پرانرژی انسانی» است.

نباید برای کمک به خرس‌ها، آنها را به نزدیکی کنار انسان عادت داد.

این بدان معنا نیست که به سمت آن شلیک کنیم، ولی با صدا و راهکارهای پیشگیرانه مانند موانع فیزیکی و صوتی، نباید اجازه داد خرس با خیال راحت نزدیک باغ‌ها و کندوها بیاید.

شاید ما این جانور را از یک یا دو وعده غذای پرکالری محروم کنیم، ولی شانس کشته شدن آن را کاهش می‌دهیم.

برنامه‌های آموزشی اگر اصول مدیریت تعارض را نادیده بگیرند، شاید پیامدهای فاجعه‌باری برای مردم و حیات وحش، برخلاف اهداف خودشان، رقم بزنند

اگر خرس‌ها را دوست داریم، اطلاع رسانی کنیم که حضور آن‌ها درکنار انسان به صورت افراطی افزایش نیابد.

در غیر این صورت، قربانی خود خرس خواهد بود.

پایان پیام