در مدرسه مهارت همدلی را یاد نگرفتیم و به مرگ حیوانات می‌خندیم
به گزارش پایگاه خبری گلونی یادداشت شیرین محمدی در اینستاگرام یادداشتی نوشت درباره واکنش‌ها به غم بزرگمهر حسین‌پور در مرگ گربه‌اش.
این یادداشت را با اندکی تخلیص بخوانید: سر کلاس مهارت‌های زندگی، در بخش تدریس مهارت همدلی همیشه این را گفته‌ام که برای درک هیجانات طرف مقابل، دلیل را تحلیل نکنید، هانیه توسلی می‌تواند برای گربه‌اش گریه کند، فلانی برای فرزندش، دیگری برای نتیجه‌ی بد کنکور، همسرتان به دلیل کنایه‌‌ای که مادرتان زده، فرزندتان برای توپ گم شده‌اش و… .
در مدرسه مهارت همدلی را یاد نگرفتیم
مهم این است که اگر هیجانات را بشناسید، برای همدلی کردن دنبال دلیل منطقی پشت آن هیجان نمی‌گردید.
اگر چه گریه کردن و سوگواری برای حیوان خانگی انقدر بدیهی و طبیعی است که نیازی به دلیل محکمه پسند ندارد!
غم را تجربه کرده‌اید؟
با غم‌های والدین‌تان همدلی کنید، به شما ربطی ندارد چرا آن‌ها به دلایل مشابه با دلایل شما غمگین نیستند.
حسادت را تجربه کرده‌اید؟
با دوست‌تان همدلی کنید، به شما ربطی ندارد چرا او به خواهر و برادرانش که ازدواج کرده‌اند حسادت می‌کند.
حتی اگر این دلیل برای شما معقول نیست مهم این است که قبلا حسادت را به دلیل دیگری تجربه کرده‌اید.
خشم را تجربه کرده‌اید؟
اگر بله، پس دیگر به شما مربوط نیست چرا یکی از نابرابری جنسیتی در محل کارش خشمگین است در حالی که برای شما این موضوعِ مهمی نیست.
به طور کلی دلیل هیجانات دیگران به ما مربوط نیست. ما به دلایل متفاوتی، یک هیجان خاص را تجربه می‌کنیم. یا همدلی کنیم یا اگر بلد نیستیم دهان را بسته، سکوت کنیم و نمک نریزیم!
در مدرسه مهارت همدلی را یاد نگرفتیم
کاش به جای انتگرال یگانه و دوگانه و سه گانه! به جای اِستفعَلَ، یَستَفعل، استفعال! به جای هر روز گشتن کیف‌هایمان به امید پیدا کردن قاتل بروسلی! کاش به ما دو واحد همدلی و درک و محبت یاد می‌دادند که اینجور بی رحمانه به جان هم نیوفتیم.
بخشی از برنامه شبکه افق درباره حیوانات خانگی
پایان پیام
