در لیگ استرالیا خبری از شیر سماور نیست؛ ما تنها مرد موفق فوتبال‌مان را هم از دست دادیم

در لیگ استرالیا خبری از شیر سماور نیست

پایگاه خبری گلونی محمد پورخداداد: فدراسیون فوتبال استرالیا اعلام کرد علیرضا فغانی به صورت تمام وقت قراردادی را برای داوری در فصل ۲۰۱۹-۲۰۲۰ لیگ این کشور امضا کرده است.

به همین راحتی ما یکی از بهترین داوران فوتبال جهان را از دست دادیم.

در این سال‌هایی که فوتبال ملی و باشگاهی ما نتیجه‌ای جز شکست را در مسابقات جهانی و آسیایی به‌ دست نیاورده است، فغانی تنها نماینده شایسته کشورمان بود.

علیرضا فغانی دو مسابقه ای‌اف‌سی کاپ، ۴ مسابقه جام جهانی از جمله دیدار رده‌بندی بین انگلیس و بلژیک، ۲ مسابقه جام کنفدراسیون‌ها در سال ۲۰۱۷ و فینال المپیک بین آلمان و برزیل را سوت زده است.

وی دو بار داور سال آسیا در سال ۲۰۱۶ و ۲۰۱۸ انتخاب شد.

فغانی همچنین داور فینال جام ملت‌های آسیا در سال ۲۰۱۵ بین کره و استرالیا در سیدنی بود.

فغانی همه این افتخارات را به‌دست آورده و شاید تصور شود دیگر نیازی به این همه تغییر و تحول نداشته باشد.

اما تو هم مانند هرکسی نیازهای متفاوتی دارد. آرامش روحی و روانی و امنیت مالی نیازهایی است که هیچکدام در ایران برای کسانی که سالم کار می‌کنند، تامین نمی‌شود.

هر روز برای او جنجال تازه‌ای ساخته می‌شد. یک بار متهم به پرسپولیسی بودن می‌شد و آبی‌ها در استادیوم‌ها، نشریات و فضای افسارگسیخته مجازی به او حمله می‌کردند و روز دیگر به استقلالی بودن.

فحش و ناسزا خوراک روزانه او و همه داوران است. اولین کسی که مربیان همه کاسه‌کوزه‌های ناکامی را سرشان می‌شکستند همین داوران هستند.

مسائل مالی هم یکی از مهمترین دلایل این مهاجرت است.

فغانی در لیگ برتر ایران سالانه مبلغی حدود ۲۰میلیون تومان می‌گرفت که برای هرماه کمتر از ۲ میلیون تومان می‌شود.

طبیعی است که چنین مبلغی این همه استرس و فشار را توجیه نمی‌کند.

اما دستمزد داوری فغانی در استرالیا برای داوری در لیگ این کشور ۷ هزار دلار در ماه است.

اگر بخواهیم با حقوقی که در ایران می‌گرفت مقایسه کنیم در حدود ۵۴ میلیون تومان حقوق در یک ماه دریافت خواهد کرد.

اگرچه او هزینه‌های زندگی در استرالیا را هم خواهد داشت، اما در هر صورت از راه داوری فغانی درآمدی حدوداً ۳۳ برابر خواهد داشت!

این اختلاف درآمد هرکسی را وسوسه می‌کند تا در زندگی خدد تغییراتی ایجاد کند.

هرکسی هم جای فغانی بود در چنین شرایطی که هر چیزی به نام آینده در ایران مبهم و غبارآلود دیده می‌شود مهاجرت می‌کرد.

فغانی در استرالیا به آرامش مورد نظرش می‌رسد. آرامشی که در بلبشوی فوتبال ایران هرگز نداشت.

به‌طور حتم دیگر در استرالیا نه خبری از شیر سماور و اشیا دیگر است و نه با ذره‌بین در زندگی خصوصی کسی می‌گردند تا ببیند با چه‌کسی دست داده و یا در هنگام استقبال با چه کسی روبوسی کرده است.

پایان پیام