شورای شهر تهران با افتخار و اقتدار ۳ هزار نفر از نیروهای شهرداری را کاهش داد

شورای شهر تهران با افتخار و اقتدار ۳ هزار نفر از نیروهای شهرداری را کاهش داد

پایگاه خبری گلونی، محسن فراهانی: مرتضی الویری رئیس کمیسیون برنامه و بودجه شورای اسلامی شهر تهران در یکصد و شصتمین جلسه علنی این شورا از کاهش ۳۲۱۵ نفری نیروهای شهرداری از شهریور ماه سال ۱۳۹۶ تا مرداد ۹۸ خبر داد.

یعنی شورای شهر تهران و شهرداری این شهر در ۲ سال اخیر حدود ۳ هزار نفر از نیروهای خود را کاهش دادند.

شورای شهر تهران با افتخار

شورای شهر تهران معتقد است در دوره‌ی چهارم مدیریت شهری (زمان آقای قالیباف) ۱۳ هزار نفر نیرو بدون ضوابط قانونی در مجموعه شهرداری تهران استخدام شدند لذا می‌بایست سالیانه ۶ درصد از نیروهای این مجموعه را کاهش داد.

مسئولان شهری تهران از این که موفق شدند ۳۰۰۰ نفر را از کار بی‌کار کنند خوشحالند و از آن به نیکی و افتخار یاد می‌کنند.

این که چه کسی تصمیم می‌گیرد این افراد طبق ضوابط قانونی استخدام شدند یا خیر بماند.

این که شهرداری نسبت به تعهدی که به این افراد داشته چقدر باید پایبند باشد، بماند.

این که آیا هر شخصی که به سمتی می‌رسد می‌تواند تمام اقدامات فرد سابق را لغو کند یا خیر، بماند.

این که به خاطر سیاه و غلط نشان دادن سوابق مدیر قبلی آیا می‌توان با زندگی هزاران نفر بازی کرد یا خیر، بماند.

حرف ما این است که ذهن این بزرگواران آیا تک بعدی فکر می‌کند؟ آیا فقط به فکر کوچک کردن بدنه شهرداری و کاهش هزینه‌ها هستند؟

زندگی و آینده و خانواده آن هزاران نفر برای‌شان مهم نیست؟

بالاخره تیم قبلی به نحوی مدیریت می‌کرد که هم خرج سازمان درمی‌آمد و هم حقوق این هزاران نفر.

از طرفی به اشتغال‌زایی و کاهش جرم و جنایت و… هم کمک کرده بود. حالا خودش و حزبش هر سیاستی که داشتند.

بدون شک آن ۱۳ هزار نفر فامیل و پسر باجناق یک شخص خاص نیستند و از همین مردمند.

اما گویا مسئولان شهری دعوای حزبی خود را بر هر چیز دیگری مقدم می‌شمارند و حاضرند برای بد نشان دادن تیم قبلی هزاران نفر را از کار بی‌کار کنند.

این یک ادعا نیست. یک مثال است از مجموعه مثال‌های دیگری مانند جمع شدن طرح کرایه رایگان دوچرخه، جمع شدن نرده‌های چهارراه ولیعصر، بی‌توجهی به باغ کتاب و… که توسط تیم مدیریتی سابق راه‌اندازی شدند.

بحث ما هم سیاسی نیست. بحث ما فقط مردم هستند.

ما بر خلاف مسئولان شورای شهر به فکر حال فعلی فرزند کودک نیروی شهرداری هستیم که حالا با پدر بی‌کار خود در خانه روبه‌رو شده است.

ما غصه‌ی آن دختر و پسری را می‌خوریم که با توجه به شغل‌شان در شهرداری زندگی خود را بنا کردند و حالا پس از آن که سن‌شان هم از سایر استخدام‌ها گذشته است با نامه اخراج مواجه شدند.

پایان پیام