مسابقه میدون فرصت خوبی برای کارآفرینانی است که نیاز به حمایت دارند و البته سخنور خوبی هستند

مسابقه میدون فرصت خوبی برای کارآفرینانی است که نیاز به حمایت دارند و البته سخنور خوبی هستند

پایگاه خبری گلونی؛ راضیه حسینی: چند وقتی است که مسابقه‌ای تحت عنوان «میدون» از شبکه سه سیما پخش می‌شود.

این مسابقه سبک و سیاقی متفاوت دارد. سازندگان این برنامه دغدغه افزایش تولید داخلی دارند و حمایت از کارآفرینان.

در هر قسمت پنج داور به صحبت‌های سه کارآفرین گوش می‌دهند و با سکه‌هایی که در اختیار دارند امتیازها را بین این سه نفر تقسیم می‌کنند.

سرآخر هم با جمع‌بندی صحبت‌های کارآفرینان، هیئت منصفه هم سکه‌های خود را در صندوقی می‌اندازد و برنده با توجه به تعداد سکه‌ها مشخص می‌شود.

این مسابقه یک سرگرمی بی‌حاصل نیست و خروجی‌‌اش حمایت از کارآفرینی می‌شود که نیاز به کمک دارد.

همه چیز خوب و اصولی برنامه‌ریزی شده و هدف هم دادن پول به یک برنده خوش شانس و پرسیدن اینکه «با این پول قراره چی کار کنی» نیست.

شرکت‌کننده شغل خود را کامل توضیح می‌دهد و درخواست نیازش را هم اعلام می‌کند. مثلاً برای توسعه کارگاه نیاز مالی دارند، یا برای فروش دستگاه حمایت‌کننده می‌خواهند.

مسابقه میدون فرصت خوبی برای کارآفرینان است

ایده ی مسابقه میدون ناب و عالیه، بسیار کارآیی داره ولی در اجرا مشکلات بزرگی هست. خیلی امیدوارم مجموعه ی مشکلات حل بشه. کافیه ضمن آنالیز رفتار داوران یک نگاه به کسی بکنید که شب اول برنده شده ببینید در نهایت کسی که برنده شده بابت چه دستاوردی به این جایگاه رسید

— ehsanovski✒? (@mojtabadorraj58) September 29, 2019

فقط یک نکته در این برنامه وجود دارد که شاید کمی جای بحث داشته باشد. آن هم شیوه ارائه است. شرکت‌کننده‌ها که هرکدام کارآفرین و نخبه‌های این سرزمین هستند باید سخنوری ماهر باشند تا بتوانند سکه‌های (امتیازات) بیشتری به جیب بزند.

درست است که برای بازاریابی باید بتوانی خوب صحبت کنی، ولی بعضی از این موقعیت‌ها فقط برای اینکه شرکت‌کننده نتوانست ارائه مناسبی داشته باشد از بین می‌رود.

مثل شرکت‌کننده‌ای به نام جلال جلالی که دانشجوی دکتری مکانیک بود و برای کشاورزان آستانه اشرفیه دستگاه برداشت مکانیزه بادام زمینی درست کرده بود که از مشابه خارجی‌اش به مراتب بهتر بود.

این جوان، کشاورزی تحصیل‌کرده است که دغدغه کشاورزان و زمین‌های کشت بادام‌زمینی را دارد. می‌خواست بتواند دستگاه‌های بیشتری را بسازد تا قیمت تمام شده بادام‌زمینی ایرانی بتواند با انواع خارجی رقابت کند و بخاطر هزینه کارگر و دستمزد، آنقدر بالا نباشد که کسی رقبت نکند محصول ایرانی بخرد.

آقای جلالی مانند رقبایش سخنور نبود و نتوانست ارائه مطلوبی داشته باشد.

به همین خاطر در رتبه سوم قرار گرفت. جوانی که با وجود تحصیلات بالا باز هم سر زمین و کشت بازگشته و غم و درد گشاورزی که محصولش خوب فروش نمی‌رود را درک کرده لایق حمایت است. حمایتی که با یک ارائه نامناسب از او دریغ نشود.

شاید بد نباشد برای افرادی که نمی‌توانند مانند بقیه از پس توضیح و تفسیر موضوع برآید شخصی به عنوان کمک و یار در کنارشان باشد تا حق مطلب ادا شود و جوانی ایرانی با فکر واندیشه‌ای تازه و ارزشمند از دور مسابقه کنار نرود.

پایان پیام