طنز گیلکی خوب درباره زلزله
پایگاه خبری گلونی سمیه باقری حسن‌کیاده: طنز موهبتی است شیرین و گیرا که هر گاه زبان گفتن حقیقتی تلخ را رک و پوست‌کنده نداریم، با بیانش هم تلخی حقیقت را بگیریم، هم بخندانیم و هم حرف‌مان را زده باشیم.
طنز وادار کردن آدم‌ها به تفکر است؛ تفکری که زمان و دوره ندارد. روز و شب هم ندارد.
طعنه‌ایست که هر چه به موقع‌تر و تیزتر باشد بهتر به جان مخاطب خاص خود نیش می‌زند و او را وادار به حرکتی درست و منطقی می‌کند.
طنز گیلکی خوب درباره زلزله
در بیان طنز گفته‌اند: «تفکربرانگیز است و ماهیتی پیچیده و چندلایه دارد. طبیعتش بر خنده استوار است؛ اما خنده را تنها وسیله‌ای می‌شمارد برای رسیدن به هدفی برتر و آگاه کردن انسان به عمق رذالت‌ها.
در ظاهر می‌خنداند؛ اما در پس این خنده، واقعیتی تلخ و وحشتناک وجود دارد که انسان را به تفکر وامی‌دارد؛ به همین خاطر درباره طنز گفته‌اند: «گریه‌کردن قاه‌قاه و خنده‌کردن آه آه.»
به این کلیپ که بعد از زلزله منتشر شده است نگاه کنید. کدام ویژگی طنز را دارد؟ خیرخواهانه است؟ تفکر برانگیز است؟ آگاهی می‌دهد؟ برای رساندن مخاطب به هدفی درست قدمی برداشته است؟ خیر.
فقط و فقط با استفاده یا بهتر بگویم سوءاستفاده از لهجه و زبان شیرین گیلکی مخاطب را خندانده است. همین. شاید اگر کمی تفکر و چند کلمه حرف حساب و ذره‌ای همدردی هم در آن می‌گنجاند در این حال و هوای تلخ بحران و زلزله می‌شد کسی را هم آرام کند.
نمی‌خواهم بگویم که در فشار بحران‌ها نخندید و نخندانید، اما لطفا حرف‌های بیهوده و بی‌حساب و کتاب را هم به نام طنز به خورد مخاطب ندهید.
هر کاری اصولی دارد. طنز هم وسیله است نه هدف. پس چه بهتر که از آن در جهت رساندن خودمان و مخاطب‌مان به اهداف بزرگ و انسانی استفاده کنیم.
پایان پیام
