آنفالو کردن حق مسلم شما است ولی بلاک کردن حق مسلم ما نیست؟
پایگاه خبری گلونی محسن فراهانی: همه کسانی که چند صباحی را در شبکه‌های اجتماعی سر کردند با چند مفهوم تازه وارد آشنا هستند.
عباراتی مانند بلاک کردن، فالو کردن، آنفالو کردن، لایک و کامنت و… پس از ورود شبکه‌های اجتماعی به زندگی ما وارد فرهنگ لغات ما شدند.
اما گویا ما بیش از حد این فضای مجازی را جدی گرفتیم و برای هر کدام از این عبارات دفترچه‌ای از قوانین مصوب کردیم.
هرکس هم که از آن قوانین تخطی کند با شدیدترین واکنش ما روبه‌رو می‌شود.
به عنوان مثال در مسائلی که بین توده مردم اختلاف نظر وجود دارد طبیعی است که بحث‌هایی شکل بگیرد و آدم‌ها با یکدیگر مخالف باشند.
حالا اما برخی از ما این اختلاف نظر را برنمی‌تابیم و فردی که با او اختلاف داریم را آنفالو می‌کنیم. حق هم داریم.
دوست نداریم خاطرمان با شنیدن مخالفت‌های فردی که فقط رابطه مجازی با او داریم مکدر شود.
دوست نداریم بحث‌هایی که در فضای مجازی شکل می‌گیرد اعصاب ما را به هم بریزد و این اعصاب خردی بر زندگی شخصی ما اثر بگذارد.
برای همین اطرافیان خود را به چند رفیق و دوست و آشنا که با هم همدل و هم‌نظر هستیم محدود می‌کنیم.
آیا خلاف قوانین عمل کردیم؟ آیا باید در محضری پاسخگو باشیم؟ خیر. ما حق طبیعی خودمان را انجام دادیم.
اما برخی از همین ماها که به راحتی دیگران را آنفالو می‌کنیم و او را از جمع خودی‌ها حذف می‌کنیم، همین حق را برای دیگران قائل نیستیم.
به عنوان مثال ما فردی را که اظهارنظری خلاف عقاید و سلایق ما کرده است را آنفالو می‌کنیم.
حتا یک کامنت تند و آتشی هم برایش می‌نویسیم و او را می‌شوریم و پهن می‌کنیم جلوی آفتاب.
کار خلاف قواعد هم نکردیم. آنفالو کردن و کامنت گذاشتن حق ما بوده و طبق حقوق خود رفتار کردیم.
اما وقتی همان فرد ما را بلاک می‌کند ناراحت می‌شویم و با چهره‌ای عاقل اندر سفیه می‌گوییم دیدید جنبه‌ی شنیدن نظر مخالف را نداشت؟ دیدید جنبه انتقاد را نداشت؟
خب این چه قوانینی است که آنفالو کردن و هر کامنتی گذاشتن را حق ما می‌داند ولی بلاک کردن ما را حق دیگران نمی‌داند؟
دوستان عزیز همانقدر که ما حق داریم برای دیگران کامنت بگذاریم و آنفالو و بلاک کنیم، دیگران هم حق دارند برای ما کامنت بگذارند و آنفالو و بلاک کنند.
پس خیلی ناراحت نشویم و سعی کنیم به همان زندگی مجازی خود ادامه بدهیم.
پایان پیام
