مسئولان و مردم؛ شيفتگان ب و تشنگان چ

مسئولان و مردم؛ شيفتگان ب و تشنگان چ

به گزارش پایگاه خبری گلونی دکتر محمد فاضلی در کانال تلگرامش نوشت: مردم، و برخي از اهل انديشه و دلسوزان ايران، غير از همه تفاوت‌هايی که با شمار زيادی از سياستمداران و اصحاب قدرت در ايران دارند، الفبای‌شان هم متفاوت است.

دقيق‌تر اين‌که، آن حرفی از الفبا که دسته اول دوست دارند، با حرف الفبای اصحاب قدرت خيلی فرق دارد.

سياسيون و اصحاب قدرت غالب، از ميان سی‌ودو حرف الفبا، عجيب شيفته «ب» هستند. مسئولان قدرت‌مدار، حرف و سخن‌شان با «ب» شروع می‌شود، نظير:

 بايد قيمت‌ها افزايش نيابد، بايد علم به قله پيشرفت برسد، بايد با جهان تعامل داشته باشيم، بايد تحرکی در توليد صورت بگيرد، بايد آسيب‌های اجتماعی کنترل شود، بهتر از منابع کشور بهره‌برداری شود، بايد فساد را از ريشه کند، بايد هيچ کس فقير نباشد، بيشتر از جوانان استفاده شود، بايد مقاومت کرد، بايد تحرکی جدي در اقتصاد ايجاد شود، بايد همه نيروها را براي ساختن ايران بسيج کنيم و همين طور الی آخر.

مسئولان و مردم؛ شيفتگان ب و تشنگان چ

مردم، شماری از نخبگان و دلسوزان ايران اما در مقابل همه جملات شيفتگان «ب»، سؤالات‌شان از نوع تشنگی براي «چ» است. نظير:

چگونه تورم را کنترل می‌کنيد؟ چگونه در شرايط رکود تورمی جلوی آسيب‌های اجتماعی را می‌گيريد؟ چرا هم سفارت اشغال می‌شود و هم خواستار تعامل سازنده با جهان هستيد؟ چقدر توزيع رانت را و از چه طريقی کاهش می‌دهيد تا فساد کاهش يابد؟ چه قدر زمان براي رسيدن به آرمانشهری که ترسيم می‌کنيد لازم است؟ چه سياستی براي ايجاد تحرک جدی، رونق و امکان‌پذير کردن مقاومت در پيش می‌گيريد؟ و همين‌طور الی آخر.

مسأله اين است که جاها عوض شده‌اند. آنان که سياست‌گذارند و وظيفه‌شان اين است که بپرسند ما به عنوان حکومت بايد چه کارهايی، به چه ميزانی، با چه هدفی، چقدر، با چه منابعی، چه هزينه‌هايی، چه فوايدی برای مردم، در چه زمان و مکانی، به کمک چه کسانی و با چه آثار و پی‌آمدهايی انجام دهيم و چه سياست‌هايی اتخاذ کنيم که مردم کيفيت زندگی بهتری داشته باشند، عاشق «ب» شده‌اند و بايد، بهتر و بيشتر تعيين می‌کنند.

مردم که بايد مطالبه‌گر بيشتر، بهتر، بالاتر، باکيفيت‌تر و بايدهای اداره کشور باشند، حيران نشسته‌اند و دائم می‌پرسند اين «ب»ها که آقايان و خانم‌ها رديف می‌کنند، «چ»گونه، ممکن می‌شود. جاها را عوض کنيد، وضع بهتر می‌شود.

قدرت ذاتاً از ميان حروف الفبا «ب» را بیشتر دوست دارد، اما قدرتی که فقط «ب» بداند و بخواهد، و حتی در تلفظ حرف «چ» هم لکنت زبان داشته باشد، معلوم نيست «چ»ه بلايی سر خودش و مردم می‌آورد.

پایان پیام