شناشیر یا شناشیل از عناصر معماری بومی سواحل خلیج فارس است
پایگاه خبری گلونی بهاره حاصلیان: معماری در یک شب آن هم ناگهانی و اتفاقی ایجاد نخواهد شد.
معماری ماحصل فرهنگ است. از اقلیم نشأت می‌گیرد و نسل به نسل رشد می‌کند و سینه به سینه منتقل می‌شود.
از این جهت شاید در نگاه اول نتوان معماری را به عنوان یک علم صرف قلمداد کرد. زیرا در تمامی اعصار هنر و هنرمندی انسان‌ها بوده است که معماری را متحول کرده است.
معماری مجموعه‌ای از «علم و هنر» است که در جهت آبادانی و عمران قدم برمی‌دارد. و ایرانیان به خوبی این هنر را در اقلیم‌های متنوع سرزمینشان شکوفا کرده‌اند.
یکی از نمونه‌ها‌ی بسیار بارز و خوب هنر معماری بومی و طراحی بر اساس اقلیم را می‌توان در سواحل زیبای خلیج فارس و در طراحی «شناشیل»ها‌ی بندر بوشهر نظاره کرد.
شناشیل یا شناشیر بالکن‌های چوبی کرکره‌داری هستند که جلو پنجره‌های طبقات فوقانی خانه‌ها قرار می‌گیرند.
طراحی این کرکره‌ها به گونه‌ای است که نه تنها نسیم ملایم و مطبوع سواحل خلیج فارس و نور را به داخل راهرو و اتاق‌ها هدایت می‌کند بلکه به نوعی برای خانه و اتاق‌ها محرمیت و حریم نیز ایجاد می‌کند.
در واقع شیب کرکره‌ها از بالا به پایین است. بنابراین از اتاق بالا به راحتی کوچه و ساحل دریا قابل مشاهده است اما از پایین و از کوچه، داخل اتاق دیده نمی‌شود.
شناشیر یا شناشیل از عناصر معماری بومی سواحل خلیج فارس است
بوشهر در بیشتر ایام سال آب و هوای گرم و مرطوب دارد. در حالیکه شناشیل‌ها که به دو صورت مسقف و بی‌سقف ساخته می‌شوند، مانع خوبی در برابر تابش مستقیم آفتاب گرمای طاقت فرسای بوشهر هستند.
شناشیل‌ها نه تنها یکی از عناصر مهم تشکیل‌دهنده بناها در بافت خانه‌های بوشهر هستند بلکه با تمام زیبایی و چشم‌نوازی که دارند، نمادی از درون‌گرایی مسلمانان را در خانه‌ها فراهم کرده‌اند.
پایان پیام
کد خبر : 147404 ساعت خبر : 1:06 ب.ظ