پویش در خانه بمانیم یک باگ خیلی خیلی بزرگ دارد
پایگاه خبری گلونی محسن فراهانی: از ابتدای اسفندماه که کشور درگیر مبارزه با کرونا شد، فضای مجازی و فعالان رسانه‌ای هم تلاش کردند در این مبارزه سهمی داشته باشند پس مردم را به ماندن در خانه دعوت کردند.
از آن‌سو هرکس که به این مطالبه اجتماعی اعتنا نمی‌کرد آماج حملات و تمسخرها قرار می‌گرفت و به بی‌مبالاتی نسبت به جامعه متهم می‌شد.
هشتگ‌ها و پویش‌های متعددی راه افتاد تحت عنوان در خانه بمانیم. هنرمندان، ورزشکاران و افراد مشهور با انتشار کلیپی از مردم درخواست می‌کردند که در خانه بمانند.
تلویزیون و رادیو، خبرگزاری‌ها و روزنامه‌ها، مردم و فضای مجازی همه و همه هم‌صدا و با صدایی رسا یکدیگر را به در خانه ماندن تشویق می‌کردند.
اما آیا همه خانه داشتند که در آن بمانند؟
فکرش را بکن، زمین و زمان دارند می‌گویند در خانه بمانید و تو هاج و واج به دور خود نگاه می‌کنی و هیچ خانه‌ای نمی‌بینی.
تصورش را بکن. کودکی که می‌بیند شهر خلوت شده و همه دوان دوان به سوی خانه می‌دوند و او به پدرش نگاه می‌کند و می‌پرسد: بابا پس چرا ما نمی‌رویم به خانه؟
خدا می‌داند آن پدر به کودکش چه جوابی داده است اما هرچه که باشد ما می‌دانیم در این جامعه هستند مردمانی که خانه ندارند و تعدادشان هم کم نیست.
اما چاره چیست؟ آیا باید پویش در خانه بمانیم را متوقف کنیم؟ بدون شک چاره کار این نیست اما می‌توان حسرت را برای چند روز هم که شده از دل بی‌خانمان‌ها و کارتن‌خواب‌ها برداشت.
منتها به یک همت و همدلی همگانی نیاز است. از مردم گرفته تا دولت. از من و شما گرفته تا مسئولان و مقامات و کسب و کارهای خصوصی.
مگر در این کشور سقف کم وجود دارد؟ سقف‌هایی که هرکدام به دلیلی این روزها تعطیل هستند.
در این کشور چقدر مسجد و هیئت و حسینه وجود دارد که این روزها تعطیل هستند؟
در این کشور چقدر سالن و باشگاه و تئاتر وجود دارد که درهایشان بسته است؟
در این کشور چقدر هتل و مسافرخانه و خوابگاه وجود دارد که همگی خالی از مسافر و سکنه است؟
تنها کافی است یک دستور از بالا برسد و تمام کارتن‌خواب‌ها و بی‌خانمان‌ها با رعایت درست و اصولی فاصله گذاری اجتماعی در این مراکز اسکان داده شود.
فقط سلامتی ما مهم است؟ فقط جان ما جان است؟ فقط خون در رگ‌های ما جاری است؟ فقط ما نفس می‌کشیم؟
نخیر. از لحاظ انسانی ما و آن کارتن‌خواب‌ها به یک میزان اررزش داریم و باید به یک میزان هم توجه ببینیم.
پس فقط به فکر سلامتی خودمان و طبقه اجتماعی خودمان نباشیم. بیایید در میان پویش‌های در خانه بمانیم یکی دو تا پویش هم برای خانه بسازیم طراحی کنیم.
اگر باز هم فکر می‌کنید که این قشر از جامعه ارزش چنین کارهایی را ندارند و کارهای مهم‌تری در کشور وجود دارد، گوش‌تان را بیاورید جلو تا یک حقیت را خیلی آهسته و آرام در گوش‌تان بگوییم.
سلامتی ما و شما به سلامتی آن کارتن‌خواب‌ها و بی‌خانمان‌ها وابسته است. وقتی کرونا تمام می‌شود که کل مردم این کشور سلامت باشند.
پس حتا اگر یک نفر هم کرونا داشته باشد امکان همه‌گیر شدن و مبتلا شدن شما هم به آن بیماری وجود دارد.
اگر ما صدسال هم در خانه بمانیم ولی یک عده در آن بیرون باشند، در خانه ماندن ما باعث پایان کرونا نمی‌شود.
حالا احساس نمی‌کنید که باید یک فکری به حال آن‌ها کرد؟ شده حتا برای سلامتی خودتان.
عکسی از امین رشنو یکی از پزشکای بیمارستان رازی اهواز که به صورت شبانه روز در آزمایشگاه این بیمارستان درحال تلاش هستند.#درخانه_بمانیم و زحمت این عزیزان رو کمترکنیم. pic.twitter.com/88uzRPou1z
— جــلال خــالدی (@jalalkhaledi1) March 26, 2020
پایان پیام
