آشنایی نجف دریابندری و فهیمه راستکار
به گزارش پایگاه خبری گلونی نجف دریابندری مترجم و نویسنده معاصر ایرانی بود.
ترجمهٔ برخی از آثار ارنست همینگوی، نظیر کتاب «وداع با اسلحه» از جمله نوشته‌های شناخته شده او است.
نجف دریابندری در سال ۱۳۰۸ در آبادان متولد شد. دورهٔ ابتدایی را در مدرسه ۱۷ دی گذرانده و وارد دبیرستان رازی آبادان شد.
او در سال سوم دبیرستان تحصیل را رها کرد و به دنبال کار رفت.
حضور انگلیسی‌ها در تأسیسات نفتی آبادان و تردد آنان در سطح شهر و کاربرد آن زبان، وی را به یادگیری زبان انگلیسی علاقه‌مند ساخت و به‌طور خودآموز به فراگیری این زبان پرداخت.
در سال ۱۳۳۲ اولین اثر خود را که ترجمهٔ کتاب معروف وداع با اسلحه، نوشتهٔ ارنست همینگوی بود، برای چاپ به تهران فرستاد.
همزمان با چاپ این کتاب در سال ۱۳۳۳، به دلیل فعالیت‌های سیاسی در آبادان به زندان افتاد و بعد از یک سال به زندان تهران منتقل شد.
به عنوان سردبیر در انتشارات فرانکلین مشغول به کار شد.
در آنجا به ترجمه آثار ادبی رمان‌نویسان و نمایشنامه‌نویسان معروف آمریکایی پرداخت و کتاب‌هایی همچون پیرمرد و دریا اثر ارنست همینگوی و هاکلبری فین اثر مارک توین را ترجمه کرد.
دریابندری مدت ۱۷ سال با مؤسسهٔ فرانکلین همکاری کرد و در حدود سال ۱۳۵۴ همکاری خود را با این مؤسسه قطع کرد.
پس از آن برای ترجمه متون فیلم‌های خارجی با سازمان رادیو تلویزیون ملی ایران قرارداد بست.
پس از انقلاب ۱۳۵۷ از این کار نیز کناره گرفت و به‌طور جدی به ترجمه و تألیف پرداخت.
از جمله آثار وی می‌توان به ترجمه کتاب‌های یک گل سرخ برای امیلی و گور به گور نوشته ویلیام فاکنر، رگتایم و بیلی باتگیت اثر دکتروف، معنی هنر از هربرت رید و پیامبر و دیوانه نوشته جبران خلیل جبران اشاره کرد.
دریابندری از فارسی به انگلیسی هم ترجمه‌هایی دارد، از جمله برگردانِ نیمی از نسخه‌ای از اشغال بهرام بیضایی و ترجمهٔ بیشترِ کتابِ درد بی‌خویشتنیِ خودش که هیچ‌کدام هنوز منتشر نشده‌است.
او همسر فهیمه راستکار دوبلور و هنرپیشه تئاتر، سینما و تلویزیون بود.
آشنایی نجف دریابندری و فهیمه راستکار
فهیمه راستکار
فهیمه راستکار در ۲۹ اسفند سال ۱۳۱۲ در تهران زاده شد.
او فارغ‌التحصیل «هنرستان هنرپیشگی» (به سرپرستی دکتر مهدی نامدار) بود و در پی آن در گروه‌های مستقل ماننده گروه تئاتری شاهین سرکیسیان کار خود را ادامه داد.
علی نصیریان، بیژن مفید، عباس جوانمرد، صدرالدین الهی، رفعت هاشم‌پور، جعفر والی، جمشید لایق، فریدون ثقفی، پرویز بهرام و هوشنگ لطیف‌پور از هم دوره‌ای‌های او در هنرستان هنرپیشگی بودند.
سپس در رشتهٔ زبان فرانسه دانشگاه تهران به ادامه تحصیل پرداخت اما آن را نیمه تمام رها کرد.
بازی در تئاتر را با نمایش باغ وحش شیشه‌ای اثر تنسی ویلیامز به کارگردانی سنک دیویدسن در انجمن ایران و آمریکا و نیز فعالیت در دوبله را از سال ۱۳۳۵ به دعوت هوشنگ لطیف‌پور آغاز کرد و اولین نقشی که حرف زد، به‌جای ایرنه پاپاس در فیلم «تئودورا» به سرپرستی ابوالقاسم رضایی در استودیو ایران فیلم (خانه سینمای ایران فعلی) بود.
سپس در همان استودیو در نسخهٔ روسی «اُتِللو» به سرپرستی هوشنگ لطیف‌پور، به نقش دزدمونا (با بازی ایرینا اسکوبتسه‌وا) گویندگی کرد که دوبلهٔ این فیلم از کیفیت بسیار خوبی برخوردار بود و مورد توجه قرار گرفت.
در سال ۱۳۳۶ به دعوت آلکس آقابابیان، همراه با منوچهر زمانی، ناهید بوستانی و محمدرضا زندی، برای دوبله به فارسی فیلم‌ها به ایتالیا عزیمت کرد و به مدت چهار سال در آن کشور به دوبلاژ مشغول شد.
بعد از بازگشت به ایران، به فعالیت‌اش در عرصهٔ دوبله ادامه داد و در دهه چهل خورشیدی، نقش‌گویی مهم بسیاری از فیلم‌ها را بر عهده داشت و همچنان به بازی در تئاتر نیز ادامه داد.
از دوبله‌های شاخص او در سال‌های پس از انقلاب ایران می‌توان به نقش‌های اوشین کهنسال در سریال «سال‌های دور از خانه» و خانم مارپل در سریال «خانم مارپل» اشاره کرد که با استقبال مخاطبین مواجه شد.
فهیمه راستکار پنجشنبه دوم آذر ۱۳۹۱ پس از گذراندن یک دوره بیماری طولانی آلزایمر، در ۷۸ سالگی در منزل شخصی‌اش درگذشت.
پایان پیام
