خانه میرزا کوچک خان جنگلی و سرگذشت پرفراز و نشیب آن را بخوانید

خانه میرزا کوچک خان جنگلی و سرگذشت پرفراز و نشیب آن را بخوانید

پایگاه خبری گلونی راضیه حسینی: میرزاکوچک خان جنگلی یکی از مبارزان و قهرمانان کشور است که برای نجات و آزادی مردم تلاش بسیاری کرد.

خانه این مرد بزرگ گیلانی در محله استادسرا رشت به یک خانه موزه تبدیل شده و مکانی است که علاقه‌مندان می‌توانند با میرزا و سرگذشتش بیشتر آشنا شوند.

از سردری چوبی و قدیمی باید گذر کنید تا وارد حیاطی زیبا شوید. خانه‌ای قدیمی با ایوان‌ چوبی که چندین گلدان پرگل به زیبایی‌اش اضافه کرده‌اند را می‌بینید.

این خانه‌ای است که وقتی پای صحبت راهنمای موزه می‌نشینی سرگذشتی طولانی داشته.

گذشته‌ای که قسمتی از آن غم‌انگیز و پر از افسوس است.

تا سال هزار و سیصد خانواده میرزا در این خانه ساکن بودند. اما در همین سال و طی نامه‌ای (این نامه هنوز موجود است) که میرزا به برادر کوچک خود یعنی رحیم خان نوشت و در آن خواست تا این خانه را ترک کنند، خانواده میرزا برای بیست سال این خانه را رها کردند و بعد از این مدت یعنی در سال ۱۳۲۰ رحیم خان این منزل را فروخت.

خریدار، یک تاجر اصفهانی به نام ابراهیم کریمی بود که در رشت تجارت ابریشم می‌کرد.

او بعد از مدتی و بخاطر ترک ایران این خانه را به یک گیلانی به نام آقای ملک زاده فروخت.

بعد از فوت ملک‌زاده، فرزندان او تا سال ۱۳۸۰ در این خانه زندگی می‌کردند و تا سال ۱۳۸۱ مالک آن بودند.

سرگذشت پرفراز و نشیب خانه میرزا کوچک خان جنگلی

در همین سال تصمیم گرفتند این ملک را به میراث فرهنگی بفروشند، اما بنا به هر دلیلی میراث این کار را انجام نداد و حاضر به خرید ملک نشد.

خاندان ملک‌زاده هم خانه را فروختند. مالک تازه، قصد تخریب بنا را داشت و به اصطلاح یک بساز بفروش بود.

اما به راحتی نمی‌توانست خانه میرزا را بکوبد و با خاک یکسان کند. پس شبانه تصمیم به آتش زدن خانه گرفت و وقتی خواست با لودر به جان دیوارها و خشت و پی ساختمان بیفتد مردم محله استادسرا متوجه شدند و بقایای خانه میرزا را نجات دادند.

بعد از ین حادثه، شهرداری وارد عمل شد و خانه را خرید و از سال هشتاد و یک تا هشتاد و چهار مشغول به مرمت و بازسازی آن شد.

از این سال تا نود و یک به عنوان کتابخانه استفاده شد و از آن سال تاکنون هم به عنوان خانه موزه پذیرای مردم گیلان و مهمانان است.

آتش‌سوزی باعث شد بنای اصلی، تخریب زیادی شود اما یک چیز هنوز در این خانه سرجای خودش ماند، اصیل و پابرجا. درب این مکان از آتش‌سوزی در امان مانده و همان است که از ابتدای ساخت بود.

خانه‌ای که تاریخ یک ملت را در دل خود دارد، دست‌خوش حوادث گوناگونی شد.

باغ بزرگی که از محله استادسرا تا سبزه‌میدان گسترده بود به مرور فروش رفت و حالا فقط همین ساختمان کوچک باقی مانده است.

ساختمانی که اتاق فکر نهضت هفت ساله جنگل بود و حتی برای فرار افراد نهضت، یک تونل زیرزمینی ساخته بودند تا بتوانند در مواقع ضروری از آن استفاده کنند.

خانه‌ای پر از تاریخ و قصه نهضت جنگل، با بی‌مهری زیادی روبرو شد.

کاش بیشتر حواس‌مان به گنجینه‌های تاریخی و هویت شهر و کشورمان باشد.

پایان پیام