نماد سایت گلونی

محیط بان امین هادی پور از پایی نوشت که دیگر ندارد؛ به کلی که گرسنه بود خدمت کردم

گلونی
محیط بان امین هادی پور از پایی نوشت که دیگر ندارد؛ به کلی که گرسنه بود خدمت کردم

محیط بان امین هادی پور از پایی نوشت که دیگر ندارد؛ به کلی که گرسنه بود خدمت کردم

محیط بان امین هادی پور از پایی نوشت که دیگر ندارد؛ به کلی که گرسنه بود خدمت کردم

به گزارش پایگاه خبری گلونی بعد از سه عمل سنگین روی پای محیط‌بان امین هادی پور که نتیجه بخش نبود پزشکان پای او قطع کردند.

متاسفانه شلیک از فاصله یک متری با اسلحه شکاری، بخش زیادی از بافت مفید و موثر اعصاب و بافت زانو رو از بین برده بود.

محیط بان امین هادی پور از پایی نوشت که دیگر ندارد

محیط‌بان هادی پور در نوشت:

دیشب شب سختی بود.

بعد از یکماه تلاش برای حفظ پایم و تحمل درد کمر خم کن آن، دیروز برای همیشه رفت، خواب به چشمانم نیامد،این یکماه به سرعت از جلوی چشمانم رد شد.

آن شب تاریک و شوم برای همیشه در خاطرم ماند.

ضاربانی که به ناقص کردن بسنده نکردند و باضربات سنگین بر پیکرم مرا تهدید به مرگ کردند، اسلحه بر شقیقه‌ام گذاشتن تا تن به خواسته‌هایشان بدهم که ندادم.

آن لحظات چه سخت بود، زمان چه کُند می‌گذشت، اما دیشب به مراتب از شب حادثه بدتر بود.

دیشب سخت گذشت، تلخ همراه با درد، باورم نمی‌شد که پایم را از من گرفتند.

من محیط‌بانم، پا برای من حکم بال دارد برای پرنده، کودکیم به یادم آمد.

مرحوم پدرم که همیشه می‌گفت کارَت خطر دارد و من ترس دارم، واهمه دارم، بهتر که نبود تا این روزها را ببیند.

در خواب هم نمی‌دیدم که…

هنوز هم باور ندارم، من ماندم و افسوس و دردی جانکاه که برروی قلبم سنگینی می‌کند.

شایداگر لحظه ای خودتان را جای من بگذارید مرا درک کنید، آخر به چه گناهی باید ناقص شوم؟

مگر چه کردم جز خدمت به کبوتری که لانه نداشت، به کَلی که گرسنه بود و با چشم‌های معصومش طلب غذا می‌کرد، به گلی که زیر صخره روئیده بود و آب می‌خواست.

حقم نبود خدا

پایان پیام

خروج از نسخه موبایل