آتش زدن بقایای زمین کشاورزی بعد از برداشت محصول جرم است.
به گزارش گلونی این دستور را دادستان بهبهان حسب ماده بیست قانون هوای پاک صادر کرده است.
قانونی که جای خالی آن به شدت در بسیاری از شهرها دیده می‌شود. اما متأسفانه مشکل فقط اعلام جرم نیست، این اتفاق در بسیاری از مزارع کشاورزی بعد از برداشت محصول رخ می‌دهد و با وجود غیرقانونی بودن، باز هم کاه و کلش اضافه در مزارع را آتش می‌زنند.
آتش زدن بقایای زمین کشاورزی
سال‌هاست در گیلان از کشاورزان خواسته می‌شود تا کاه و کلش اضافه را در مزارع آتش نزنند.
آتشی که هوای منطقه وسیعی را آلوده می‌کند و تا مدت‌ها بوی سوخت به مشام می‌رسد.
اما بسیاری از کشاورزان باز هم به شیوه قدیم آتش را به جان کاه‌ها می‌اندازند و هیچ قانونی هم جلوی کارشان را نمی‌گیرد.
آنها می‌گویند اگر این کاه و کلش را آتش نزنیم باید برای بسته‌بندی آن هزینه کنیم و ما این پول را نداریم. پس ترجیح می‌دهند ارزان‌ترین راه، یعنی آتش زدن و آلوده کرده محیط اطراف را انتخاب کنند.
احتمالاً چون اعمال قانون برای کشاورزان و منع آنها از آتش زدن مزارع برای دولت هزینه خواهد داشت و مجبور می‌شوند برای بسته‌بندی به کشاورزان کمک کنند، بهترین راه را در سکوت و آزاد گذاشتن کشاورز برای آتش زدن کاه می‌بینند.
کاری که هر سال بعد از برداشت برنج در استان‌های شمالی اتفاق می‌افتد و هوای سالم و پاک را پر از دود می‌کند.
کافی است در این روزها از کنار مزرعه‌ای که آتش روشن کرده بگذرید، بوی دود آن‌قدر زیاد است که نمی‌توان به راحتی نفس کشید. مه غلیظی که از دود تشکیل می‌شود تا مدت‌ها باقی می‌ماند و فضا را آلوده می‌کند.
برای حل این مشکل فقط قانون‌گذاری کافی نیست، اعمال قانون و البته حمایت از کشاورز نیز لازم است. نمی‌شود بدون آموزش و حمایت از کشاورزان انتظار اجرای قانون را داشت.
پایان پیام
نویسنده: راضیه حسینی
